۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '(عليهمالسلام)' به ' عليهمالسلام') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر =فی رحاب اهل البیت علیهمالسلام: الامام المهدی علیهالسلام فی روایات اهل السنه | | عنوانهای دیگر =فی رحاب اهل البیت علیهمالسلام: الامام المهدی علیهالسلام فی روایات اهل السنه | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[موسوی، عبدالرحیم]] ( | [[موسوی، عبدالرحیم]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 11 /ف9 29.ش | | کد کنگره =BP 11 /ف9 29.ش | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
در مقدمه كتاب عامل اصلى اختلاف و ايجاد فرق گوناگون جهل انسانها به حقيقت و باطن دين و قرآن و اهلبيت(ع) بهترين عامل برای رفع اين جهل دانسته شده است. | در مقدمه كتاب عامل اصلى اختلاف و ايجاد فرق گوناگون جهل انسانها به حقيقت و باطن دين و قرآن و اهلبيت(ع) بهترين عامل برای رفع اين جهل دانسته شده است.نویسنده معتقد است كه ايمان به حتميت ظهور مصلح جهانى و تشكيل حكومت عدل فراگير، مختص به اديان آسمانى نبوده و شامل تمامى مكاتب و تفكرات مىباشد، بهگونهاى كه حتى برخى از متفكران غيردينى، معتقد به حتميت اين امر مىباشند؛ به عنوان مثال، برتراند راسل در نوشتههاى خود به اين امر اشاره كرده كه جهان در انتظار مصلحى است تا تمامى مردم را تحت لواء و شعار واحد درآورد. | ||
فصل اول كتاب به ذكر نام و بخشهايى از كتب علماى اهل سنت اختصاص دارد كه به ولادت حضرت مهدى(عج) اعتراف كردهاند. از جمله نويسندگانى كه از آثار آنها نقل شده مىتوان به اين موارد اشاره كرد: [[ابن اثیر، مبارک بن محمد|ابن اثير جزرى]] در «[[الكامل في التاريخ]]»، [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] در «وفيات الاعيان»، [[ذهبى]] در «العبر»، ابن وردى در «تارين ابن وردى»، احمد بن حجر هيثمى شافعى در «صواعق المحرقة»، مؤمن بن حسن [[شبلنجی، مومن|شبلنجى]] در «[[نور الأبصار في مناقب آل بيت النبي المختار صلی اللهعلیهوآلهوسلم|نور الابصار]]» و خيرالدين زركلى در «الاعلام». | فصل اول كتاب به ذكر نام و بخشهايى از كتب علماى اهل سنت اختصاص دارد كه به ولادت حضرت مهدى(عج) اعتراف كردهاند. از جمله نويسندگانى كه از آثار آنها نقل شده مىتوان به اين موارد اشاره كرد: [[ابن اثیر، مبارک بن محمد|ابن اثير جزرى]] در «[[الكامل في التاريخ]]»، [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] در «وفيات الاعيان»، [[ذهبى]] در «العبر»، ابن وردى در «تارين ابن وردى»، احمد بن حجر هيثمى شافعى در «صواعق المحرقة»، مؤمن بن حسن [[شبلنجی، مومن|شبلنجى]] در «[[نور الأبصار في مناقب آل بيت النبي المختار صلی اللهعلیهوآلهوسلم|نور الابصار]]» و خيرالدين زركلى در «الاعلام». | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
در فصل دوم، به بررسى نام و نسب حضرت مهدى(عج) در كتب معروف اهل سنت پرداخته شده است. | در فصل دوم، به بررسى نام و نسب حضرت مهدى(عج) در كتب معروف اهل سنت پرداخته شده است. | ||
نویسنده بيان كرده است كه پس از تتبع و جستجو در منابع اهل سنت، اين نكته تأييد مىشود كه تمامى اين منابع، بر اين امر تأكيد دارند كه: نسب حضرت مهدى(عج) به رسولالله(ص) بازگشته و ايشان از اهلبيت(ع) و آخرين امام از ائمه اثنیعشر ى بوده كه ملقب به مهدى منتظر(عج) مىباشند. | |||
در فصل سوم، به رواياتى از اهل سنت پيرامون صفات ظاهرى حضرت مهدى(عج) اشاره شده است. از جمله روايتى از عبدالله بن حرث بدين مضمون كه: مهدى(عج) خروج خواهد كرد در حالى كه مانند انسانى چهل ساله مىباشد. | در فصل سوم، به رواياتى از اهل سنت پيرامون صفات ظاهرى حضرت مهدى(عج) اشاره شده است. از جمله روايتى از عبدالله بن حرث بدين مضمون كه: مهدى(عج) خروج خواهد كرد در حالى كه مانند انسانى چهل ساله مىباشد. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
فصل هفتم، اختصاص دارد به نقل دو روايت كه در آنها به پرچم آن حضرت اشاره شده است. | فصل هفتم، اختصاص دارد به نقل دو روايت كه در آنها به پرچم آن حضرت اشاره شده است. | ||
نویسنده در فصل هشتم، نصوصى را بيان كرده است كه به اين امر اشاره دارند كه كمال و تمام عدالت، به واسطه قيام حضرت مهدى(عج) محقق شده و آسمان و زمين، خيرات و بركات خود را در اختيار مخلوقات قرار خواهند داد؛ زيرا در آن هنگام ظلم و اسرافى نخواهد بود. | |||
آخرين فصل كتاب، به برخى از معجزات آن حضرت در هنگام ظهور، اشاره كرده است از جمله اينكه آن حضرت پرندگان را ندا داده و آنها بر دست مبارک ايشان مىنشينند و يا اينكه شاخهاى خشكيده را در زمين فرو برده و آن شاخه بلافاصله سبز و با طراوت خواهد شد. | آخرين فصل كتاب، به برخى از معجزات آن حضرت در هنگام ظهور، اشاره كرده است از جمله اينكه آن حضرت پرندگان را ندا داده و آنها بر دست مبارک ايشان مىنشينند و يا اينكه شاخهاى خشكيده را در زمين فرو برده و آن شاخه بلافاصله سبز و با طراوت خواهد شد. |
ویرایش