۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== ساختار ==' به '==ساختار==') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
[[تامر، عارف]] (محقق) | [[تامر، عارف]] (محقق) | ||
[[ابوفراس مینقی، شهاب الدین بن نصر]] ( | [[ابوفراس مینقی، شهاب الدین بن نصر]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 215 /الف2الف9 | | کد کنگره =BP 215 /الف2الف9 | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''الإیضاح''' تأليف شهابالدينابوفراس مينقى (متوفى 947ق)، عالم اسماعيلى نزارى، به زبان عربى است. اين كتاب از آن جهت كه | '''الإیضاح''' تأليف شهابالدينابوفراس مينقى (متوفى 947ق)، عالم اسماعيلى نزارى، به زبان عربى است. اين كتاب از آن جهت كه نویسنده آن از علماى بزرگ مكتب فكرى اسماعيلى در عصرش بوده حائز اهميت است. كتاب، به لحاظ مطالب فلسفى بالاتر از كتب مدخل فلسفه و پايينتر از كتب عالى فلسفى است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
محقق كتاب در مقدمهاش بر كتاب به تاريخچه مختصرى از مذهب اسماعيليه، اشاره مىكند. اصحاب مدرسه اول اسماعيلى، اخوان الصفاء، ابن حوشب كوفى و [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابن حيون]] مغربى بودهاند. وى بسيارى از افكار | محقق كتاب در مقدمهاش بر كتاب به تاريخچه مختصرى از مذهب اسماعيليه، اشاره مىكند. اصحاب مدرسه اول اسماعيلى، اخوان الصفاء، ابن حوشب كوفى و [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابن حيون]] مغربى بودهاند. وى بسيارى از افكار نویسنده را متأثر از افكار اين افراد مىداند. | ||
نویسنده، در مقدمه به ارزش فضايل عقلى اشاره مىكند و اگر چه فضايل جسمانى را بىارزش نمىداند، اما فضايل نظرى عقلى را باارزشتر مىداند. به اعتقاد محقق كتاب، اين رأى اقتباسى از آراى اخوان الصفاء و [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] است. ابوفراس بر اين اعتقاد است كه معرفت مطلقه از طريق اعمال فكرى و محاربه با شهوات و ميراندن جسم، كامل مىگردد. | |||
كتاب، با ذكر آيات قرآن كريم به تكرار داستان آدم(ع) هفت مرتبه در قرآن كريم اشاره كرده و ابليس هر يك از انبيا را نام مىبرد. وى در آخر چنين نتيجهگيرى مىكند كه تفاوت ابليس بالقوه و بالفعل در آن است كه ابليس بالقوه مىتواند توبه كند و با تغيير صورت ابليسى خود به حق رجوع كند، اما ابليس بالفعل امكان توبه ندارد. وى سپس به گونه ديگرى نيز تأويل مىبرد كه ابليسهاى بالقوه فقهاى قشرى و بزرگان هستند كه اگر قلوب آنها فاسد شود، صورت روحانى آنها ابليس بالفعل مىشود كه عقاب خواهد شد و ندامت، ديگر سودى ندارد. | كتاب، با ذكر آيات قرآن كريم به تكرار داستان آدم(ع) هفت مرتبه در قرآن كريم اشاره كرده و ابليس هر يك از انبيا را نام مىبرد. وى در آخر چنين نتيجهگيرى مىكند كه تفاوت ابليس بالقوه و بالفعل در آن است كه ابليس بالقوه مىتواند توبه كند و با تغيير صورت ابليسى خود به حق رجوع كند، اما ابليس بالفعل امكان توبه ندارد. وى سپس به گونه ديگرى نيز تأويل مىبرد كه ابليسهاى بالقوه فقهاى قشرى و بزرگان هستند كه اگر قلوب آنها فاسد شود، صورت روحانى آنها ابليس بالفعل مىشود كه عقاب خواهد شد و ندامت، ديگر سودى ندارد. | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
او معتقد است صفات ذات، حدود روحانى و صفات فعل، حدود جسمانى است؛ چرا كه صفات ذات و موصوف به آن اعلى از صفات فعل و موصوف به آن است، چنانكه روح از جسم والاتر است. | او معتقد است صفات ذات، حدود روحانى و صفات فعل، حدود جسمانى است؛ چرا كه صفات ذات و موصوف به آن اعلى از صفات فعل و موصوف به آن است، چنانكه روح از جسم والاتر است. | ||
چگونگى ادراك علوم توسط امام معصوم، از جمله مطالب پایانى كتاب است كه | چگونگى ادراك علوم توسط امام معصوم، از جمله مطالب پایانى كتاب است كه نویسنده سعى كرده با تشبيهات و براهين ساده فلسفى آن را تبيين كند. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == |
ویرایش