پرش به محتوا

اسماعيليان در تاريخ: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۴ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران')
خط ۵۹: خط ۵۹:
#:در ابتداى اين بخش از کتاب مى‌خوانيم: «سلسله فاطمى كه در سال 909م، در شمال آفريقا پا گرفت، در اثر یک نهضت بسيار پيشرفته فكرى و اجتماعى به نام نهضت اسماعيليه بود كه در جاى خود بخشى از نهضت عمومى مذهب تشيع بشمار مى‌رفت. خلفاى فاطمى از اعقاب ائمه متقدم شيعه بودند و آئين‌ها و مسلك‌هاى آنها نيز قسمتى از اصول تشيع محسوب مى‌شد».<ref>متن کتاب، ص157</ref>
#:در ابتداى اين بخش از کتاب مى‌خوانيم: «سلسله فاطمى كه در سال 909م، در شمال آفريقا پا گرفت، در اثر یک نهضت بسيار پيشرفته فكرى و اجتماعى به نام نهضت اسماعيليه بود كه در جاى خود بخشى از نهضت عمومى مذهب تشيع بشمار مى‌رفت. خلفاى فاطمى از اعقاب ائمه متقدم شيعه بودند و آئين‌ها و مسلك‌هاى آنها نيز قسمتى از اصول تشيع محسوب مى‌شد».<ref>متن کتاب، ص157</ref>
#:نویسنده در ضمن فصول بعد، به معرفى خلفاى فاطمى پرداخته است. وى در نهايت به بررسى عوامل سقوط فاطميان پرداخته و قطع حمايت مذهب اسماعيليه از اين خلافت را مهم‌ترين عامل آن دانسته است.<ref>همان، 247</ref>
#:نویسنده در ضمن فصول بعد، به معرفى خلفاى فاطمى پرداخته است. وى در نهايت به بررسى عوامل سقوط فاطميان پرداخته و قطع حمايت مذهب اسماعيليه از اين خلافت را مهم‌ترين عامل آن دانسته است.<ref>همان، 247</ref>
#«دولت اسماعيليه (نزاريان ايران)»: ترجمه کتاب آقاى م. گ. س. هاجسن، درباره دولت نزاريان و چكيده مطالعات و بررسى‌هاى وى درباره اين فرقه است.<ref>مقدمه مترجم، ص14</ref>
#«دولت اسماعيليه (نزاريان ایران)»: ترجمه کتاب آقاى م. گ. س. هاجسن، درباره دولت نزاريان و چكيده مطالعات و بررسى‌هاى وى درباره اين فرقه است.<ref>مقدمه مترجم، ص14</ref>
#:اين بخش از کتاب به بررسى فرقه «نزاريه» كه پرجمعيت‌ترين فرقه اسماعيليه هستند اختصاص دارد.
#:اين بخش از کتاب به بررسى فرقه «نزاريه» كه پرجمعيت‌ترين فرقه اسماعيليه هستند اختصاص دارد.
#: «نهضت نزارى» يا «دعوت جديد»، پس از جدايى از فاطميان مصر و مستقر شدن حسن صباح در الموت در سال 483ق، تا سقوط الموت در سال 654ق، به دست هلاكو خان مغول، پنج دوره را گذراند؛ دوره اول، دوره‌ى داعيان؛ اين دوره شامل رهبرى حسن صباح، كيابزرگ اميد و محمد فرزند كيابزرگ است.
#: «نهضت نزارى» يا «دعوت جديد»، پس از جدايى از فاطميان مصر و مستقر شدن حسن صباح در الموت در سال 483ق، تا سقوط الموت در سال 654ق، به دست هلاكو خان مغول، پنج دوره را گذراند؛ دوره اول، دوره‌ى داعيان؛ اين دوره شامل رهبرى حسن صباح، كيابزرگ اميد و محمد فرزند كيابزرگ است.
خط ۶۷: خط ۶۷:
#:دوره پنجم: اين دوره بسيار كوتاه‌مدت بود و با به قدرت رسيدن ركن‌الدين خورشاه و سقوط الموت به پایان رسيد. در واقع، اين دوره پایانى بر دوره‌ى دعوت جديد اسماعيليان محسوب مى‌شود.<ref>پهنادايان، شاهين، ص37</ref>
#:دوره پنجم: اين دوره بسيار كوتاه‌مدت بود و با به قدرت رسيدن ركن‌الدين خورشاه و سقوط الموت به پایان رسيد. در واقع، اين دوره پایانى بر دوره‌ى دعوت جديد اسماعيليان محسوب مى‌شود.<ref>پهنادايان، شاهين، ص37</ref>
#«اسماعيليان سوريه»: ترجمه کتاب برنارد لويس، با عنوان malsI ni tceS lacidaR A:snissassA ehT است.<ref>مقدمه مترجم، ص13</ref>
#«اسماعيليان سوريه»: ترجمه کتاب برنارد لويس، با عنوان malsI ni tceS lacidaR A:snissassA ehT است.<ref>مقدمه مترجم، ص13</ref>
#:در آغاز قرن دوازدهم ميلادى بود كه حشاشين ايران فعالیت‌های خود را تا سوريه توسعه دادند. منطقه برای اينكار بسيار مطلوب و مناسب بود. سلجوقيان بين سال‌هاى 1070م و 1079م، سوريه را فتح كردند و همراه خود مشكلاتى به وجود آوردند كه ايران را زمينه خوبى برای دعوه اسماعيليان ساخت. توسعه خلافت فاطمى از آفريقاى شمالى به‌سوى شرق، سوريه را در اواخر دهم و قرن يازدهم ميلادى تحت سلطه اسماعيليان درآورد و دروازه‌هاى آن را به روى دعوت اسماعيليان گشود.<ref>متن کتاب، ص357</ref>نویسنده در اين بخش، با استناد به منابع معتبر، به بررسى اين موضوع پرداخته است.
#:در آغاز قرن دوازدهم ميلادى بود كه حشاشين ایران فعالیت‌های خود را تا سوريه توسعه دادند. منطقه برای اينكار بسيار مطلوب و مناسب بود. سلجوقيان بين سال‌هاى 1070م و 1079م، سوريه را فتح كردند و همراه خود مشكلاتى به وجود آوردند كه ایران را زمينه خوبى برای دعوه اسماعيليان ساخت. توسعه خلافت فاطمى از آفريقاى شمالى به‌سوى شرق، سوريه را در اواخر دهم و قرن يازدهم ميلادى تحت سلطه اسماعيليان درآورد و دروازه‌هاى آن را به روى دعوت اسماعيليان گشود.<ref>متن کتاب، ص357</ref>نویسنده در اين بخش، با استناد به منابع معتبر، به بررسى اين موضوع پرداخته است.
#«اسماعيليان هند»: مشتمل بر دو فصل است: فصل اول با عنوان «فرقه بهره» نوشته آصف فيضى و فصل دوم با عنوان «فرقه خوجه» نوشته آ. يوسفعلى است. هر دو مقاله از «دائرةالمعارف اسلام» انتخاب و ترجمه گرديده است.<ref>مقدمه مترجم، ص14</ref>
#«اسماعيليان هند»: مشتمل بر دو فصل است: فصل اول با عنوان «فرقه بهره» نوشته آصف فيضى و فصل دوم با عنوان «فرقه خوجه» نوشته آ. يوسفعلى است. هر دو مقاله از «دائرةالمعارف اسلام» انتخاب و ترجمه گرديده است.<ref>مقدمه مترجم، ص14</ref>
#«ناصر خسرو و اسماعيليان»: ترجمه یک کتاب كم‌حجم از و. ايوانف روسى‌الاصل، است.<ref>مقدمه مترجم، ص14</ref>نویسنده، معتقد است: محور داستان ناصر خسرو به دليل پيوندش با آئين‌هاى اسماعيلى برای دانش‌پژوهان مفيد است.<ref>متن کتاب، ص406</ref>همچنين ناصر خسرو در اشعار خود تخلص حجت يا حجت خراسان دارد كه همگان بر آنند كه اين اصطلاح، مشعر بر موقعيت او در سلسله مراتب آئين اسماعيلى است.<ref>همان، ص441</ref>
#«ناصر خسرو و اسماعيليان»: ترجمه یک کتاب كم‌حجم از و. ايوانف روسى‌الاصل، است.<ref>مقدمه مترجم، ص14</ref>نویسنده، معتقد است: محور داستان ناصر خسرو به دليل پيوندش با آئين‌هاى اسماعيلى برای دانش‌پژوهان مفيد است.<ref>متن کتاب، ص406</ref>همچنين ناصر خسرو در اشعار خود تخلص حجت يا حجت خراسان دارد كه همگان بر آنند كه اين اصطلاح، مشعر بر موقعيت او در سلسله مراتب آئين اسماعيلى است.<ref>همان، ص441</ref>
خط ۸۳: خط ۸۳:


#مقدمه مترجم و متن کتاب.
#مقدمه مترجم و متن کتاب.
#پهنادايان، شاهين، «نزاريان ايران»، فصل‌نامه فروزش، شماره سوم، تابستان 1388، آدرس اينترنتى: http://www.iranboom.ir/ketab-khaneh/forozesh/forozesh3/2864-nazarian-iran.html.  
#پهنادايان، شاهين، «نزاريان ایران»، فصل‌نامه فروزش، شماره سوم، تابستان 1388، آدرس اينترنتى: http://www.iranboom.ir/ketab-khaneh/forozesh/forozesh3/2864-nazarian-iran.html.  




۶۱٬۱۸۹

ویرایش