پرش به محتوا

الاستغاثة في بدع الثلاثة: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۴ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا==')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
خط ۳: خط ۳:
| عنوان =الاستغاثة في بدع الثلاثة
| عنوان =الاستغاثة في بدع الثلاثة
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[کوفی، علی بن احمد]] (نويسنده)
[[کوفی، علی بن احمد]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏225‎‏/‎‏4‎‏ ‎‏/‎‏ک‎‏9‎‏الف‎‏5‎‏ ‎‏1373
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏225‎‏/‎‏4‎‏ ‎‏/‎‏ک‎‏9‎‏الف‎‏5‎‏ ‎‏1373
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


'''الاستغاثة في بدع الثلاثة'''، نوشتۀ [[کوفی، علی بن احمد|على بن احمد بن موسى بن الامام محمد التقى الجواد عليه‌السلام]]، معروف به [[کوفی، علی بن احمد|ابوالقاسم كوفى]]، اثرى است كه در آن نويسنده به برخى آلام و رنج‌هاى پديد آمده از رهگذر بدعت‌هايى كه خلفاى ثلاثه (ابوبكر، عمر و عثمان) در دين مبين اسلام ايجاد و احداث كرده‌اند، پرداخته است و بدعت‌هاى ايشان را يادآور مى‌شود.
'''الاستغاثة في بدع الثلاثة'''، نوشتۀ [[کوفی، علی بن احمد|على بن احمد بن موسى بن الامام محمد التقى الجواد عليه‌السلام]]، معروف به [[کوفی، علی بن احمد|ابوالقاسم كوفى]]، اثرى است كه در آن نویسنده به برخى آلام و رنج‌هاى پديد آمده از رهگذر بدعت‌هايى كه خلفاى ثلاثه (ابوبكر، عمر و عثمان) در دين مبين اسلام ايجاد و احداث كرده‌اند، پرداخته است و بدعت‌هاى ايشان را يادآور مى‌شود.


==ساختار ==
==ساختار ==
خط ۳۳: خط ۳۳:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
در جزء اول نويسنده در يادكرد بدعت‌هاى ايجاد شده توسط ابوبكر به غصب كردن منصب خلافت و جانشينى پيامبر(ص) توسط او عليرغم تعيين جانشين حضرت از سوى خود ايشان، غصب فدك و منع فاطمه(س) از ميراث پدرى، تعيين مقررى از بيت المال برای خود، تخلّف از همراهى با لشكر اسامه و غيره اشاره مى‌كند.
در جزء اول نویسنده در يادكرد بدعت‌هاى ايجاد شده توسط ابوبكر به غصب كردن منصب خلافت و جانشينى پيامبر(ص) توسط او عليرغم تعيين جانشين حضرت از سوى خود ايشان، غصب فدك و منع فاطمه(س) از ميراث پدرى، تعيين مقررى از بيت المال برای خود، تخلّف از همراهى با لشكر اسامه و غيره اشاره مى‌كند.


از بدعت‌هاى ايجاد شده توسط عمر بن خطاب، در مورد احكام و حدود نماز و آنچه بدان مرتبط است، برترى دادن مهاجرين بر انصار، قريش بر ساير عرب‌ها و عرب بر عجم در اعطاء صدقات به ايشان، ممانعت از متعۀ زنان و غيره اشاره مى‌كند.
از بدعت‌هاى ايجاد شده توسط عمر بن خطاب، در مورد احكام و حدود نماز و آنچه بدان مرتبط است، برترى دادن مهاجرين بر انصار، قريش بر ساير عرب‌ها و عرب بر عجم در اعطاء صدقات به ايشان، ممانعت از متعۀ زنان و غيره اشاره مى‌كند.
خط ۳۹: خط ۳۹:
استبداد عثمان در مورد اموالى كه به ظلم و جور از مردم ستانده، لغو حكم تبعيد حكم بن ابى‌العاص از مدينه كه توسط شخص پيامبر(ص) صادر گشته بود، تبعيد صحابى با وفا و صديق پيامبر(ص)، ابوذر غفارى و غيره از جمله بدعت‌هايى است كه عثمان در دين پيامبر(ص) ايجاد نموده و مؤلف بدان‌ها اشاره مى‌كند.
استبداد عثمان در مورد اموالى كه به ظلم و جور از مردم ستانده، لغو حكم تبعيد حكم بن ابى‌العاص از مدينه كه توسط شخص پيامبر(ص) صادر گشته بود، تبعيد صحابى با وفا و صديق پيامبر(ص)، ابوذر غفارى و غيره از جمله بدعت‌هايى است كه عثمان در دين پيامبر(ص) ايجاد نموده و مؤلف بدان‌ها اشاره مى‌كند.


در جزء دوم كتاب، نويسنده ابتدا رواياتى را كه اهل سنت در باب مناقب و فضايل خلفاى ثلاثه گزارش كرده‌اند، نقل كرده، سپس به نقد و بررسى و ردّ آنها مى‌پردازد. دربارۀ عشرۀ مبشره كه اهل سنت در مورد آنها روايتى ساخته و پرداخته‌اند، به تفصيل وارد بحث شده و سوابق آنها را يادآور مى‌شود و از أحداث و وقايعى كه نه تن از ايشان (به جز [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب(ع)]]) در دين ايجاد كرده‌اند، ياد مى‌كند.
در جزء دوم كتاب، نویسنده ابتدا رواياتى را كه اهل سنت در باب مناقب و فضايل خلفاى ثلاثه گزارش كرده‌اند، نقل كرده، سپس به نقد و بررسى و ردّ آنها مى‌پردازد. دربارۀ عشرۀ مبشره كه اهل سنت در مورد آنها روايتى ساخته و پرداخته‌اند، به تفصيل وارد بحث شده و سوابق آنها را يادآور مى‌شود و از أحداث و وقايعى كه نه تن از ايشان (به جز [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب(ع)]]) در دين ايجاد كرده‌اند، ياد مى‌كند.


بسيارى از علما دربارۀ انتساب كتاب به ابوالقاسم كوفى تصريح كرده‌اند، از جمله [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]]، بياضى، افندى، نورى و غيره، برخى اسناد اخبارى هم كه در كتاب آمده، با طبقۀ وى همخوانى دارد؛ اما برخى به اشتباه آن را به ميثم بن على بحرانى صاحب شرح نهج‌البلاغه نسبت داده‌اند و حال آن كه اگر كسى ذوق و سليقه مرحوم [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم بحرانى]] و روش ايشان را در تأليف بداند متوجه خواهد شد كه اين كتاب بر مبناى ذوق و روش ايشان نگاشته نشده است.
بسيارى از علما دربارۀ انتساب كتاب به ابوالقاسم كوفى تصريح كرده‌اند، از جمله [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]]، بياضى، افندى، نورى و غيره، برخى اسناد اخبارى هم كه در كتاب آمده، با طبقۀ وى همخوانى دارد؛ اما برخى به اشتباه آن را به ميثم بن على بحرانى صاحب شرح نهج‌البلاغه نسبت داده‌اند و حال آن كه اگر كسى ذوق و سليقه مرحوم [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم بحرانى]] و روش ايشان را در تأليف بداند متوجه خواهد شد كه اين كتاب بر مبناى ذوق و روش ايشان نگاشته نشده است.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش