۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
[[نیلفروشان، محمدرضا]] (محقق) | [[نیلفروشان، محمدرضا]] (محقق) | ||
[[مهدوی، مصلحالدین]] ( | [[مهدوی، مصلحالدین]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =LA 1354 /الف6م9 | | کد کنگره =LA 1354 /الف6م9 | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
مدارس علمى گوناگون اين شهر، یکى از مظاهر مهم فرهنگ آن است. مدارس اصفهان همانند مدارس، ديگر شهرهاى اسلامى وابسته به مساجد بوده است. از جمله مساجد اين شهر، كه همواره نقش فعالى در زمينهى فرهنگ و تعليم و تربيت داشتهاند، مىتوان از مسجد جامع كبير (عتيق) و مسجد جامع صغير (جورجير) ياد كرد. در اواخر قرن سوم و اوايل قرن چهارم هجرى فضاهاى مدارس از مساجد جدا شد. قديمىترين مدرسهى اصفهان به نام علاءالدولهى كاكويه در قرن چهارم هجرى در محلهى دردشت و نزدیک مسجد شفيعيه بنا گرديد كه محل تدريس [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] بود. بناى ياد شده، معروف به قبهى بوعلى سينا است كه مدرسهى علايى هم ناميده مىشود. از قرن چهارم تا قرن ششم هجرى، اصفهان چنان شكوه و عظمت يافت كه آن را دارالعلم مىگفتند. در آن دوره، مدارس متعددى در اين شهر ساخته شد و طالبان علم از سراسر كشور به آن جا آمد و شد داشتند. مهمترين مدارس آن دوره، مدرسهى نظاميه است. تأسيس مدرسهى نظاميه از مهمترين اقدامات علمى خواجه نظامالملك طوسى در اصفهان بود. اين مدرسه موجب رونق نهادهاى علمى و فرهنگى اصفهان شد. پشتوانههاى مالى نظاميه باعث تأسيس کتابخانهاى غنى گرديد كه محققان و دانشجويان همواره از آثار آن سود مىجستند. | مدارس علمى گوناگون اين شهر، یکى از مظاهر مهم فرهنگ آن است. مدارس اصفهان همانند مدارس، ديگر شهرهاى اسلامى وابسته به مساجد بوده است. از جمله مساجد اين شهر، كه همواره نقش فعالى در زمينهى فرهنگ و تعليم و تربيت داشتهاند، مىتوان از مسجد جامع كبير (عتيق) و مسجد جامع صغير (جورجير) ياد كرد. در اواخر قرن سوم و اوايل قرن چهارم هجرى فضاهاى مدارس از مساجد جدا شد. قديمىترين مدرسهى اصفهان به نام علاءالدولهى كاكويه در قرن چهارم هجرى در محلهى دردشت و نزدیک مسجد شفيعيه بنا گرديد كه محل تدريس [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] بود. بناى ياد شده، معروف به قبهى بوعلى سينا است كه مدرسهى علايى هم ناميده مىشود. از قرن چهارم تا قرن ششم هجرى، اصفهان چنان شكوه و عظمت يافت كه آن را دارالعلم مىگفتند. در آن دوره، مدارس متعددى در اين شهر ساخته شد و طالبان علم از سراسر كشور به آن جا آمد و شد داشتند. مهمترين مدارس آن دوره، مدرسهى نظاميه است. تأسيس مدرسهى نظاميه از مهمترين اقدامات علمى خواجه نظامالملك طوسى در اصفهان بود. اين مدرسه موجب رونق نهادهاى علمى و فرهنگى اصفهان شد. پشتوانههاى مالى نظاميه باعث تأسيس کتابخانهاى غنى گرديد كه محققان و دانشجويان همواره از آثار آن سود مىجستند. | ||
اوج گسترش مدارس در اصفهان در روزگار صفويه بود. اين دوره را مىتوان دورهى ايجاد مدارس در اصفهان لقب داد. بنا به گفتهى دكتر سيروس شفقى، | اوج گسترش مدارس در اصفهان در روزگار صفويه بود. اين دوره را مىتوان دورهى ايجاد مدارس در اصفهان لقب داد. بنا به گفتهى دكتر سيروس شفقى، نویسندهى کتاب بازار بزرگ اصفهان، از آن دوره تا دورهى مشروطيت، 53 مدرسه در اصفهان بنا گرديد كه تعداد قابل توجهى از آنها هنوز هم پابرجا است. در اصفهان عصر صفويه، 36 مدرسه داراى موقوفاتى بوده كه از اين تعداد، 16 مدرسه رونق فراوانى داشته است. مهمترين و زيباترين مدرسهى اين دوره، مدرسهى چهارباغ بود كه مدرسهى سلطانى و مدرسهى مادر شاه نيز ناميده مىشد. اين مدرسه، آخرين بناى تاريخى باشكوه عهد صفويه در اصفهان است كه در روزگار شاه سلطان حسین (1116- 1126ق) برای تعليم طلاب علوم دينى ساخته شد. از ديگر مدارس دورهى صفويه مىتوان از مدرسهى جدهى كوچك، مدرسهى جدهى بزرگ، مدرسهى ذوالفقار، مدرسهى ملاعبداللّه، مدرسهى نوريه و مدرسهى ساروتقى نام برد. | ||
مهمترين مدرسهى اصفهان در دورهى قاجار، مدرسهى صدر است كه به دستور حاج محمدحسين خان امينالدوله، صدراعظم فتحعلى شاه، ساخته شد. اين مدرسه یکى از زيباترين مدارس دينى اصفهان است. از اواخر دورهى قاجار، مدارسى به سبک نوين در ايران پديد آمد كه در اصفهان نيز مسير اين مدارس و مدارس قديم از هم جدا شد. بيشتر مدارس قديمى اصفهان، وقفى بودهاند و هزينهى قابل توجهى از اين مدارس از درآمد موقوفات تأمين مىگرديد. اين مدارس اغلب داراى کتابخانههاى مستقلى بودند كه انسانهاى خير، کتابخانههاى شخصى خود را به آنها اهداء مىكردند. | مهمترين مدرسهى اصفهان در دورهى قاجار، مدرسهى صدر است كه به دستور حاج محمدحسين خان امينالدوله، صدراعظم فتحعلى شاه، ساخته شد. اين مدرسه یکى از زيباترين مدارس دينى اصفهان است. از اواخر دورهى قاجار، مدارسى به سبک نوين در ايران پديد آمد كه در اصفهان نيز مسير اين مدارس و مدارس قديم از هم جدا شد. بيشتر مدارس قديمى اصفهان، وقفى بودهاند و هزينهى قابل توجهى از اين مدارس از درآمد موقوفات تأمين مىگرديد. اين مدارس اغلب داراى کتابخانههاى مستقلى بودند كه انسانهاى خير، کتابخانههاى شخصى خود را به آنها اهداء مىكردند. |
ویرایش