۶۱٬۱۸۹
ویرایش
الآداب الشرعیة و المنح المرعیة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[دمشقی، ابومعاذ ایمن بن عارف]] (حاشيه نويس) | [[دمشقی، ابومعاذ ایمن بن عارف]] (حاشيه نويس) | ||
[[ابن مفلح، محمد بن مفلح]] ( | [[ابن مفلح، محمد بن مفلح]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 179/5 /الف2آ4 | | کد کنگره =BP 179/5 /الف2آ4 | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
محقق اثر در مقدمه‌اش پس از ارائه تعريف لغوى و اصطلاحى ادب، مراتب سه‌گانه ادب با خالق، پيامبر(ص) و مردم را تبيين كرده است. سپس اقوام چند تن از علما را اهل سنت را در رابطه با ادب متذكر مى‌شود. سپس شرح حال وى را مورد بررسى قرار مى‌دهد.<ref>مقدمه محقق، ص3-8</ref> | محقق اثر در مقدمه‌اش پس از ارائه تعريف لغوى و اصطلاحى ادب، مراتب سه‌گانه ادب با خالق، پيامبر(ص) و مردم را تبيين كرده است. سپس اقوام چند تن از علما را اهل سنت را در رابطه با ادب متذكر مى‌شود. سپس شرح حال وى را مورد بررسى قرار مى‌دهد.<ref>مقدمه محقق، ص3-8</ref> | ||
نگارش آداب و سنن پيش از اين اثر نيز سابقه داشته كه | نگارش آداب و سنن پيش از اين اثر نيز سابقه داشته كه نویسنده در ابتداى کتاب به نام تعدادى از نويسندگان در اين موضوع اشاره كرده است: ابى‌داود سجستانى صاحب السنن، ابوبكر خلاّل، ابى‌بكر عبدالعزيز، قاضى ابى‌يعلى، ابن عقيل و [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]].<ref>متن کتاب، ص9</ref> | ||
وى در فصل اول کتاب بيان مراتب خوف، صبر و رضا پرداخته و به سخنان برخى از بزرگان، از جمله شيخ تقى‌الدين در «تحفة العراقية»، عبدالرحمن بن عوف و ابوالفرج بن جوزى در اين زمينه، اشاره كرده است.<ref>همان، ص10</ref> | وى در فصل اول کتاب بيان مراتب خوف، صبر و رضا پرداخته و به سخنان برخى از بزرگان، از جمله شيخ تقى‌الدين در «تحفة العراقية»، عبدالرحمن بن عوف و ابوالفرج بن جوزى در اين زمينه، اشاره كرده است.<ref>همان، ص10</ref> | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
در فصل دوم، سخنان بزرگان در مورد بهتان، غيبت، سخن‌چينى و نفاق آمده است. در روايتى كه در اين فصل ذكر شده، خداوند به عيسى(ع) فرمود: سخن مردم در مورد خودت، تو را اندوهگين نسازد، زيرا اگر دروغ باشد، برای تو حسنه‌اى است كه انجامش نداده‌اى و اگر راست باشد، كفاره گناهت مى‌باشد.<ref>همان، ص15</ref> | در فصل دوم، سخنان بزرگان در مورد بهتان، غيبت، سخن‌چينى و نفاق آمده است. در روايتى كه در اين فصل ذكر شده، خداوند به عيسى(ع) فرمود: سخن مردم در مورد خودت، تو را اندوهگين نسازد، زيرا اگر دروغ باشد، برای تو حسنه‌اى است كه انجامش نداده‌اى و اگر راست باشد، كفاره گناهت مى‌باشد.<ref>همان، ص15</ref> | ||
در فصل سوم، مكر، خدعه، تمسخر و استهزاء در آيات و روايات بررسى شده است. | در فصل سوم، مكر، خدعه، تمسخر و استهزاء در آيات و روايات بررسى شده است. نویسنده در حرمت اين امور، به آياتى از قرآن كريم، از جمله آيه 11 سوره حجرات و آيه اول سوره همزه اشاره و رواياتى در ذم اين امور آورده است. از جمله روايتى مرفوعه از ترمذى بدين مضمون كه «ملعون است كسى كه مؤمنى را آزرده و با او مكر كند».<ref>همان، ص18</ref> | ||
در ديگر فصول جلد اول نيز مباحثى چون توبه و حقيقت آن، آداب امر به معروف و نهى از منكر و مراتب آن، نیکى به والدين، صله رحم و مانند آن مطرح شده است. | در ديگر فصول جلد اول نيز مباحثى چون توبه و حقيقت آن، آداب امر به معروف و نهى از منكر و مراتب آن، نیکى به والدين، صله رحم و مانند آن مطرح شده است. | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
فهرست مطالب هر جلد در انتهاى آن آمده است. | فهرست مطالب هر جلد در انتهاى آن آمده است. | ||
محقق اثر در پاورقى، روايات و مطالب | محقق اثر در پاورقى، روايات و مطالب نویسنده را مستند كرده است؛ در مواردى هم كه نتوانسته منبعى بيابد متذكر شده است.<ref>ر.ک: ص173، پاورقى اول</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||