۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== اساتيد == | == اساتيد == | ||
وى ظاهراً تحصيلات مقدماتى را در زادگاهش كاظمين به انجام رسانيد و تا 20 سالگى در موطن خويش زيست. در 1294ق1877/م به | وى ظاهراً تحصيلات مقدماتى را در زادگاهش كاظمين به انجام رسانيد و تا 20 سالگى در موطن خويش زيست. در 1294ق1877/م به ایران آمد و در کرمانشاه مسكن گزيد و نزد شيخ عبدالرحيم بن شيخ عبدالرحمان برخى از مباحث اصول فقه را آموخت. | ||
وى همچنين از محضر استادان ديگرى همچون [[نوری، حسین بن محمدتقی|ميرزا حسین نورى]]، آقا اسدالله بن آقا عبدالله کرمانشاهى، سيدعلى آل عطيفه حسنى، سيدمحمد بن احمد حسنى، شيخ حسن کاشفالغطاء بهره برد. | وى همچنين از محضر استادان ديگرى همچون [[نوری، حسین بن محمدتقی|ميرزا حسین نورى]]، آقا اسدالله بن آقا عبدالله کرمانشاهى، سيدعلى آل عطيفه حسنى، سيدمحمد بن احمد حسنى، شيخ حسن کاشفالغطاء بهره برد. | ||
اعرجى برای كسب علم و استفاده از محضر استادان وقت، در بيشتر شهرهاى | اعرجى برای كسب علم و استفاده از محضر استادان وقت، در بيشتر شهرهاى ایران، به سير و سفر پرداخت و از بزرگان هر ديار بهرهها برد، تا در نظم و نثر، دستى توانا يافت و زمينه معلوماتش وسعت گرفت. | ||
گويند در هوش، حافظه و حسن سليقه نيز آيتى بود، با اين حال، كيوان سميعى داستانى درباره او آورده كه اگر راست باشد، موجب سلب اعتماد محققان از وى مىگردد. وى از قول سردار كابلى نقل مىكند كه اعرجى، در کتابخانه او در کرمانشاه، به جعل شجرهنامهاى برای امام جمعه شهر مشغول بوده است. | گويند در هوش، حافظه و حسن سليقه نيز آيتى بود، با اين حال، كيوان سميعى داستانى درباره او آورده كه اگر راست باشد، موجب سلب اعتماد محققان از وى مىگردد. وى از قول سردار كابلى نقل مىكند كه اعرجى، در کتابخانه او در کرمانشاه، به جعل شجرهنامهاى برای امام جمعه شهر مشغول بوده است. | ||
اعرجى در مدت قريب به 40 سالى كه در | اعرجى در مدت قريب به 40 سالى كه در ایران اقامت داشت، با وزرا، اميران، دانشمندان و اديبان، پيوندى نزدیک يافت و برخى از آثار خويش را به ايشان تقديم داشت؛ از آن جمله است: «التيّار في أنساب ملوك قاجار» برای حشمتالدوله عبدالله ميرزا نواده عباس ميرزا و «ضياء العين في مقتل الحسين» كه در تهران 1321ق به كافىالدوله ميرزا هادى خان وزير خزاعى تقديم داشت. همچنين وى نسبنامهاى برای فرمانروايان قاجار تدارکديد و آن را «البحر الزخار في أنساب ملوك قاجار» نام نهاد و به امير نظام حسنعلىخان گروسى هديه كرد. | ||
وى ظاهراً در 1317ق (و يا پيش از آن)، در بغداد «نقيب علويان» بود. او خود در مقدمه کتاب «الفلك السائر» كه نسخهاى از آن در ظاهريه موجود است، به صراحت بدين نكته اشاره نموده است. اما در ديگر منابع دراينباره سخنى به ميان نيامده است. | وى ظاهراً در 1317ق (و يا پيش از آن)، در بغداد «نقيب علويان» بود. او خود در مقدمه کتاب «الفلك السائر» كه نسخهاى از آن در ظاهريه موجود است، به صراحت بدين نكته اشاره نموده است. اما در ديگر منابع دراينباره سخنى به ميان نيامده است. | ||
خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
13. مناهل الضرب في أنساب العرب؛ | 13. مناهل الضرب في أنساب العرب؛ | ||
14. نفحة بغداد في نسب ألأعرجية الأمجاد<ref>کاشیان، | 14. نفحة بغداد في نسب ألأعرجية الأمجاد<ref>کاشیان، ایرانناز، ج9، ص381</ref>. | ||
==پانويس== | ==پانويس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
کاشیان، | کاشیان، ایرانناز، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1379 | ||
ویرایش