دالمانى، هانری رنه: تفاوت میان نسخه‌ها

رنه دالمانی به علت علاقه فراوانش به اشياء عتيقه، مسافرت‌هاى زيادى به كشورهاى مشرق زمين انجام داد. وى در سال 1898م از شهرهاى سمرقند، بخارا، خيوه و عشق‌آباد بازديد كرد. او در اين سفر آثار هنرى از جمله قالى، منسوجات زربافت و اشياء فلزى قديمى را جمع‌آورى كرد و با خود به فرانسه برد. وى سال بعد به فكر سفر به ايران افتاد و دو سفر به اين سرزمين تدارك ديد.

دالمانى در سال 1899م در سفر ديگرى كه به عشق‌آباد داشت با یکى از فرانسویان موسوم به سزارى كه در آن زمان در استخدام گمرك ايران بود به خراسان رفت و از شهرهاى مشهد، نيشابور، سبزوار و قوچان ديدن كرد. او در اين سفر، علاوه بر جمع‌آورى اشياء عتيقه، به كاوش‌هايى در آثار تاريخى اطراف قوچان دست زد و پس از مدتى به كشورش مراجعت نمود.

هشت سال بعد يعنى در سال 1907م دالمانى مجدداً به ايران بازگشت، در حالى كه از وزارت فرهنگ فرانسه جواز حفارى در ايران را اخذ كرده بود. او آثارى را كه از اين سفرها به دست آورده بود، در محلى به معرض تماشاى فرانسویان گذاشت. مجموعه آثار عتيقه و تاريخى او امروزه یکى از مهم‌ترين و معروف‌ترين مجموعه‌هايى مى‌باشد كه در پاريس باقى مانده است.

در آخرين سفرى كه دالمانى به ايران داشت، بنا به توصيه موسيو سزارى، تصميم گرفت درباره اوضاع سياسى، اجتماعى، اقتصادى و فرهنگى ايرانيان به مطالعه بپردازد. بدين منظور در سفرى سه ماهه از خراسان تا بختيارى، آنچه را كه مشاهده كرده يا از ديگران شنيده بود، يادداشت كرد و عكس‌هاى فراوانى نيز تهيه نمود.