۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابو الفرج اصفهاني، علي بن حسین ابوحاتم رازى، احمد بن حمدان بن احمد''' متوفاى 322 ق، از متفكران، مصنفان و داعيان بزرگ اسماعيلى | '''ابو الفرج اصفهاني، علي بن حسین ابوحاتم رازى، احمد بن حمدان بن احمد''' متوفاى 322 ق، از متفكران، مصنفان و داعيان بزرگ اسماعيلى ایران. اطلاعات ما از زندگى ابوحاتم اندك است. | ||
دربارۀ | دربارۀ ایرانى بودن او نيز اختلاف است. اما فرض ایرانى بودن او أقرب به صحت است. خود ابوحاتم اعتراف ضمنى دارد به اينكه با زبان فارسی پرورش يافته و سرشته شده است. از زندگى او پيش از پيوستنش به دعوت اسماعيلى نيز اطلاع چندانى در دست نيست فقط اين احتمال هست كه در مدرسۀ دعات يمن تعليم ديده و از آنجا به رى گسيل شده باشد. وى گفتارى شيرين و كلامى بليغ داشت كه توانست امرا و عامه مردم را به مذهب خود جلب كند. ابوحاتم در علم لغت و شعر و حديث دستى داشت. | ||
مقام علمى او در حدّى بود كه مأموريت اصلاح خطاها و برقرارى سازش و هماهنگى ميان معتقدات جوامع مختلف اسماعيلى (در بخشى از | مقام علمى او در حدّى بود كه مأموريت اصلاح خطاها و برقرارى سازش و هماهنگى ميان معتقدات جوامع مختلف اسماعيلى (در بخشى از ایران) به او واگذار شد. | ||
ابوحاتم با تأليفات خویش به دفاع از مذهب اسماعيليه برخاست تا جايى كه وى را با دو تن از يارانش، ابویعقوب سجستانى و محمد بن احمد نسفى، از اساطين دعوت اسماعيلى شمردهاند كه كوششهايشان اثر ملموسى در نشر فرهنگ اسماعيلى و فلسفه جديد آن داشته است. مناظراتى بين او و [[رازی، محمد بن زکریا|محمد بن زكرياى رازى]] در حضور مرداویج صورت گرفت كه در مكتب اسماعيلى از لحاظ اثرى كه بر متفكران بعدى داشت، اهميت ویژهاى دارد. ابوحاتم شرح اين مناظرات و گفتگوهاى خود را با رازى در کتاب خویش «أعلام النبوة» آورده و به ویژه بيشتر به شرح نظريات خود در ردّ وى پرداخته است. او در اين کتاب از رازى به نام ياد نكرده و فقط در اشارت بدو به لفظ «ملحد» اكتفا كرده است. | ابوحاتم با تأليفات خویش به دفاع از مذهب اسماعيليه برخاست تا جايى كه وى را با دو تن از يارانش، ابویعقوب سجستانى و محمد بن احمد نسفى، از اساطين دعوت اسماعيلى شمردهاند كه كوششهايشان اثر ملموسى در نشر فرهنگ اسماعيلى و فلسفه جديد آن داشته است. مناظراتى بين او و [[رازی، محمد بن زکریا|محمد بن زكرياى رازى]] در حضور مرداویج صورت گرفت كه در مكتب اسماعيلى از لحاظ اثرى كه بر متفكران بعدى داشت، اهميت ویژهاى دارد. ابوحاتم شرح اين مناظرات و گفتگوهاى خود را با رازى در کتاب خویش «أعلام النبوة» آورده و به ویژه بيشتر به شرح نظريات خود در ردّ وى پرداخته است. او در اين کتاب از رازى به نام ياد نكرده و فقط در اشارت بدو به لفظ «ملحد» اكتفا كرده است. |
ویرایش