۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[شبر، عبدالله]] ( | [[شبر، عبدالله]] (نویسنده) | ||
[[شبر، جواد]] (مصحح) | [[شبر، جواد]] (مصحح) | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
درباره محتوا و ويژگىهاى اين اثر، نكات زير قابل توجه است: | درباره محتوا و ويژگىهاى اين اثر، نكات زير قابل توجه است: | ||
#مقدمه کتاب، شامل سه فصل مىباشد. | #مقدمه کتاب، شامل سه فصل مىباشد. نویسنده در اين مقدمه، نخست، رواياتى را دال بر ستايش خوشخلقى و نكوهش بدخلقى، نقل مىكند، سپس به بيان معناى واژه خُلق و چگونگى تهذيب اخلاق مىپردازد، آنگاه اين گمان را كه تغيير و تهذيب اخلاق، ممكن نيست همراه با ادله آن، نقل و نقد مىكند.<ref>مقدمه کتاب، ص5-14</ref> | ||
# | #نویسنده در ركن اول، در ضمن ده باب، به بيان اسرار عبادات پرداخته و از طهارت، نماز جمعه، نماز عيدين، نماز آيات، قرائت قرآن، آداب دعا، اسرار زكات، اسرار روزه و اسرار حج و زيارت نبى(ص) و مشاهد مشرفه سخن گفته است. | ||
#:در بحث طهارت، ابتدا از نيت و ارزش آن بحث كرده و سپس طهارت ظاهرى را مقدمه طهارت باطنى ذكر مىكند و طبق شيوه خويش، رواياتى در تأييد و توضيح آنها بيان مىدارد. | #:در بحث طهارت، ابتدا از نيت و ارزش آن بحث كرده و سپس طهارت ظاهرى را مقدمه طهارت باطنى ذكر مىكند و طبق شيوه خويش، رواياتى در تأييد و توضيح آنها بيان مىدارد. | ||
#:در بحث قرائت قرآن، اهميت مكالمه عبدو مولا را ذكر كرده و برای قارى قرآن سه چيز را ضرورى مىشمارد: 1. قلب خاشع؛ 2. بدن فارغ؛ 3. محل خلوت. | #:در بحث قرائت قرآن، اهميت مكالمه عبدو مولا را ذكر كرده و برای قارى قرآن سه چيز را ضرورى مىشمارد: 1. قلب خاشع؛ 2. بدن فارغ؛ 3. محل خلوت. | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
#:در اسرار زكات، راز وجوب زكات و انفاق مال را آزمايش بنده ذكر كرده است. | #:در اسرار زكات، راز وجوب زكات و انفاق مال را آزمايش بنده ذكر كرده است. | ||
#:در اسرار روزه، بعد از ذكر رواياتى در اهميت آن، مىگويد: اگر در روزه فائدهاى جز ترقى از لذائذ نفس حيوانى به قله همسانى با ملائكه روحانى نبود، برای فضل و برترى روزه كافى بود. | #:در اسرار روزه، بعد از ذكر رواياتى در اهميت آن، مىگويد: اگر در روزه فائدهاى جز ترقى از لذائذ نفس حيوانى به قله همسانى با ملائكه روحانى نبود، برای فضل و برترى روزه كافى بود. | ||
#:اينكه از ميان تمام عبادات، روزه به خدا اختصاص داده شده، درحالىكه همه عبادات برای خداست، همانند نسبت دادن كعبه به خودش در روى زمين، محبوبيت و فضيلت آن را نشان مىدهد. | #:اينكه از ميان تمام عبادات، روزه به خدا اختصاص داده شده، درحالىكه همه عبادات برای خداست، همانند نسبت دادن كعبه به خودش در روى زمين، محبوبيت و فضيلت آن را نشان مىدهد. نویسنده با نقل از ابوحامد، روزهدارى را به سه درجه تقسيم كرده و روزه قلب از همتهاى پست و افكار دنيوى و بازداشتن آن از غير خدا را تأكيد مىكند. | ||
#:در بيان اسرار حج و زيارت نبى اكرم(ص) و مشاهد متبرکه، فراغت قلب از اشتغالات غير خدايى و توكل بر خدا و تسليم قضا و قدر او بودن و لباس صدق و صفا پوشيدن و خضوع را پيشه خود كردن و غير ذكر خدا را بر خود حرام كردن و لبیک صادقانه سر دادن و بر پيمان بندگى تا قيامت پايدار ماندن را، مهم و لازم شمرده و خلوص را شرط اين سفر معرفى مىكند كه بايد خود را از ديون و ناپاكىها و مظالم پاك ساخته و سفر آخرت را به ياد آورد.<ref>متن کتاب، ص15-79</ref> | #:در بيان اسرار حج و زيارت نبى اكرم(ص) و مشاهد متبرکه، فراغت قلب از اشتغالات غير خدايى و توكل بر خدا و تسليم قضا و قدر او بودن و لباس صدق و صفا پوشيدن و خضوع را پيشه خود كردن و غير ذكر خدا را بر خود حرام كردن و لبیک صادقانه سر دادن و بر پيمان بندگى تا قيامت پايدار ماندن را، مهم و لازم شمرده و خلوص را شرط اين سفر معرفى مىكند كه بايد خود را از ديون و ناپاكىها و مظالم پاك ساخته و سفر آخرت را به ياد آورد.<ref>متن کتاب، ص15-79</ref> | ||
# | #نویسنده در ركن دوم كه درباره عبادات است، در ضمن سيزده باب، از حقوقى، همانند حقوق دوستان و برادران، حقوق مسلمان و مؤمن، حقوق همسايگى، حقوق خويشان و نزدیک ان، حقوق پدر و مادر و فرزند و... و نيز از عزلت و مخالطه سخن مىگويد. | ||
#:وى باب اول را به نقل رسالة الحقوق امام چهارم(ع) اختصاص داده است. | #:وى باب اول را به نقل رسالة الحقوق امام چهارم(ع) اختصاص داده است. | ||
#:از جمله بحثهاى اين ركن، الفت و برادرى است؛ همان نعمتى كه خداوند در اهميت آن مىفرمايد: ''' «لو أنفقت ما في الأرض جميعا ما ألفت بين قلوبهم و لكن الله ألف بينهم» '''.<ref>همان، ص79-123</ref> | #:از جمله بحثهاى اين ركن، الفت و برادرى است؛ همان نعمتى كه خداوند در اهميت آن مىفرمايد: ''' «لو أنفقت ما في الأرض جميعا ما ألفت بين قلوبهم و لكن الله ألف بينهم» '''.<ref>همان، ص79-123</ref> |
ویرایش