۶۱٬۱۸۹
ویرایش
سیادتی سبزواری، سید حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' حسيني' به ' حسینی'
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') |
جز (جایگزینی متن - ' حسيني' به ' حسینی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE05216AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ميرزا حسن سيادتى سبزوارى'''، عالم دينى و مجتهد، در سال 1299ق در قريه‌ى ايزى از محال سبزوار در خانواده‌اى باتقوا به دنيا آمد. قرآن و كتب فارسى و مقدارى صرف و نحو را در همان‌جا خواند، سپس براى ادامه‌ى تحصيل به سبزوار رفت و در مدرسه‌ى فصيحيه تا مدت بيست سال به تصحيل پرداخت. از جمله اساتيدش، آيت‌اللَّه حاج ميرزا حسين علوى سبزوارى و عمويش، [[فقیه سبزواری، میرزا موسی|آقا ميرزا موسى]]، پدر آيت‌اللَّه حاج ميرزا حسين فقيه سبزوارى و آقا ميرزا اسماعيل مشهور به افتخارالحكماء شاگرد علامه و [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] را مى‌توان نام برد. وى پس از تحصيل، به تدريس پرداخت و دو دوره «رسائل» و «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]» را تدريس نمود. در 1337ق به نجف اشرف سفر كرد و مدت شانزده سال در آن‌جا از محضر آيت‌اللَّه آقا [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و آيت‌اللَّه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] استفاده‌ها برد و «تقريرات» فقه و اصول هر دو استاد را در شش مجلد به رشته تحرير درآورد. از ديگر اساتيد وى، در نجف، مى‌توان به آيت‌اللَّه حاج شيخ اسماعيل محلاتى، پدر همسرش، اشاره كرد. در 1353ق به سبزوار بازگشت و به كارها و امور دينى پرداخت و حوزه‌ى علميه را حيات جديدى بخشيد. وى در سبزوار درگذشت و در | '''ميرزا حسن سيادتى سبزوارى'''، عالم دينى و مجتهد، در سال 1299ق در قريه‌ى ايزى از محال سبزوار در خانواده‌اى باتقوا به دنيا آمد. قرآن و كتب فارسى و مقدارى صرف و نحو را در همان‌جا خواند، سپس براى ادامه‌ى تحصيل به سبزوار رفت و در مدرسه‌ى فصيحيه تا مدت بيست سال به تصحيل پرداخت. از جمله اساتيدش، آيت‌اللَّه حاج ميرزا حسين علوى سبزوارى و عمويش، [[فقیه سبزواری، میرزا موسی|آقا ميرزا موسى]]، پدر آيت‌اللَّه حاج ميرزا حسين فقيه سبزوارى و آقا ميرزا اسماعيل مشهور به افتخارالحكماء شاگرد علامه و [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] را مى‌توان نام برد. وى پس از تحصيل، به تدريس پرداخت و دو دوره «رسائل» و «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]» را تدريس نمود. در 1337ق به نجف اشرف سفر كرد و مدت شانزده سال در آن‌جا از محضر آيت‌اللَّه آقا [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و آيت‌اللَّه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] استفاده‌ها برد و «تقريرات» فقه و اصول هر دو استاد را در شش مجلد به رشته تحرير درآورد. از ديگر اساتيد وى، در نجف، مى‌توان به آيت‌اللَّه حاج شيخ اسماعيل محلاتى، پدر همسرش، اشاره كرد. در 1353ق به سبزوار بازگشت و به كارها و امور دينى پرداخت و حوزه‌ى علميه را حيات جديدى بخشيد. وى در سبزوار درگذشت و در حسینیه كه بنا نهاده بود به خاک سپرده شد. | ||
ايشان در عصر يكشنبه 23 ماه رمضان المبارک 1385ق در سن 86 سالگى طى كسالت و نقاهت طولانى ديده از جهان فروبست و در | ايشان در عصر يكشنبه 23 ماه رمضان المبارک 1385ق در سن 86 سالگى طى كسالت و نقاهت طولانى ديده از جهان فروبست و در حسینیه‌اى كه از خالص مال خود در سبزوار ساخته است به خاک سپرده شد. | ||
وى صاحب كتاب «وسيلة الوصول الى حقيقة الاصول» مى‌باشد. | وى صاحب كتاب «وسيلة الوصول الى حقيقة الاصول» مى‌باشد. | ||