راز دل؛ شرحی بر منظومه «گلشن راز»، سروده نجم‌الدین شیخ محمود شبستری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>'
جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[')
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>')
خط ۳۰: خط ۳۰:
}}
}}


'''راز دل: شرحى بر منظومه گلشن راز سروده نجم‌الدين شيخ محمود شبسترى '''، حاوى مطالبى است كه علامه [[طباطبایی، محمدحسین|سيد محمدحسين طباطبايى]] در جلسات اخلاقى و توحيدى خود، به زبان فارسى در توضيح ابيات منظومه «گلشن راز»، سروده [[شبستری، محمود بن عبدالکریم|شيخ نجم‌الدين محمود شبسترى]]، بيان فرموده و توسط [[سعادت‌پرور، علی|آيت‌الله حاج شيخ على سعادت‌پرور (پهلوانى تهرانى)]] به رشته تحرير درآمده است<ref>متن كتاب، مقدمه نويسنده، ص 9</ref>
'''راز دل: شرحى بر منظومه گلشن راز سروده نجم‌الدين شيخ محمود شبسترى '''، حاوى مطالبى است كه علامه [[طباطبایی، محمدحسین|سيد محمدحسين طباطبايى]] در جلسات اخلاقى و توحيدى خود، به زبان فارسى در توضيح ابيات منظومه «گلشن راز»، سروده [[شبستری، محمود بن عبدالکریم|شيخ نجم‌الدين محمود شبسترى]]، بيان فرموده و توسط [[سعادت‌پرور، علی|آيت‌الله حاج شيخ على سعادت‌پرور (پهلوانى تهرانى)]] به رشته تحرير درآمده است.<ref>متن كتاب، مقدمه نويسنده، ص 9</ref>


توجه به جايگاه و ارزش والاى «گلشن راز»، اهميت و ارزش شروح آن، مخصوصا «راز دل» را روشن مى‌نمايد. جذابيت عشق به محبوب حقيقى، سير و سلوك را آسان جلوه داده و انسان با خيال آسوده، در آن راه گام مى‌نهد، ولى ديرى نمى‌پايد كه اين درياى خروشان، با صدها موج آتشين، آهنگ سوختن هستى او را مى‌كند. اينجاست كه دست نياز به‌سوى راهنمايان طريق گشوده و براى ادامه راه، از آنان استمداد مى‌كند. عارفان برجسته اين نياز طالبان معرفت را احساس كرده و كتاب‌ها و مقالات متعددى در پاسخ‌گويى به اين گونه پرسش‌هاى معنوى، علمى و عملى سالكان، با نظم و نثر به رشته تحرير درآورده‌اند<ref>معرفى آثار استاد على سعادت‌پرور، ص 559</ref>
توجه به جايگاه و ارزش والاى «گلشن راز»، اهميت و ارزش شروح آن، مخصوصا «راز دل» را روشن مى‌نمايد. جذابيت عشق به محبوب حقيقى، سير و سلوك را آسان جلوه داده و انسان با خيال آسوده، در آن راه گام مى‌نهد، ولى ديرى نمى‌پايد كه اين درياى خروشان، با صدها موج آتشين، آهنگ سوختن هستى او را مى‌كند. اينجاست كه دست نياز به‌سوى راهنمايان طريق گشوده و براى ادامه راه، از آنان استمداد مى‌كند. عارفان برجسته اين نياز طالبان معرفت را احساس كرده و كتاب‌ها و مقالات متعددى در پاسخ‌گويى به اين گونه پرسش‌هاى معنوى، علمى و عملى سالكان، با نظم و نثر به رشته تحرير درآورده‌اند<ref>معرفى آثار استاد على سعادت‌پرور، ص 559</ref>
خط ۳۸: خط ۳۸:
امتياز اين شرح، در شخصيت منحصربه‌فرد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] است كه بر تطبيق بيانات عرفانى بر كتاب و سنت، اصرار مى‌ورزيدند؛ بدين‌سان، اين شرح، تطبيق عرفان نظرى و عملى، بر بيانات قرآن و حديث است كه دو استاد برجسته؛ يعنى [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] و شاگرد ممتاز ايشان، نگارنده شرح، عهده‌دار آن شده‌اند<ref>همان، ص 560</ref>
امتياز اين شرح، در شخصيت منحصربه‌فرد [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] است كه بر تطبيق بيانات عرفانى بر كتاب و سنت، اصرار مى‌ورزيدند؛ بدين‌سان، اين شرح، تطبيق عرفان نظرى و عملى، بر بيانات قرآن و حديث است كه دو استاد برجسته؛ يعنى [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] و شاگرد ممتاز ايشان، نگارنده شرح، عهده‌دار آن شده‌اند<ref>همان، ص 560</ref>


افزون بر اين، ايجاز اين شرح، در عين گويايى و نيز به‌صورت گفتارى بودن آن، كه درعين‌حال با رعايت زبان نگارش تدوين شده است و خواننده را به فضاى جلسات اخلاقى - عرفانى [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] مى‌برد، بر حسن آن افزوده است<ref>همان</ref>
افزون بر اين، ايجاز اين شرح، در عين گويايى و نيز به‌صورت گفتارى بودن آن، كه درعين‌حال با رعايت زبان نگارش تدوين شده است و خواننده را به فضاى جلسات اخلاقى - عرفانى [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] مى‌برد، بر حسن آن افزوده است.<ref>همان</ref>


از آنجا كه به نظر مى‌رسيده علامه، بنا بر دلايلى، بخشى از ابيات اوايل «گلشن راز» را به اجمال گذرانده‌اند و نيز قسمتى از ابيات ديوان، به‌خصوص ابيات پايانى را توضيح نداده‌اند، جناب سعادت‌پرور، قسمت اول و آخر را نيز بر اساس برداشتى كه از توضيحات علامه در بيان حقايق اين رساله داشتند، استفاده نموده و شرح داده است، لذا براى جلوگيرى از خلط بين بيانات علامه با توضيحات ايشان، بيانات علامه، با لفظ «استاد» و توضيحات ايشان، با لفظ «تلميذ» ذكر شده است<ref>متن كتاب، مقدمه نويسنده، ص 9</ref>
از آنجا كه به نظر مى‌رسيده علامه، بنا بر دلايلى، بخشى از ابيات اوايل «گلشن راز» را به اجمال گذرانده‌اند و نيز قسمتى از ابيات ديوان، به‌خصوص ابيات پايانى را توضيح نداده‌اند، جناب سعادت‌پرور، قسمت اول و آخر را نيز بر اساس برداشتى كه از توضيحات علامه در بيان حقايق اين رساله داشتند، استفاده نموده و شرح داده است، لذا براى جلوگيرى از خلط بين بيانات علامه با توضيحات ايشان، بيانات علامه، با لفظ «استاد» و توضيحات ايشان، با لفظ «تلميذ» ذكر شده است.<ref>متن كتاب، مقدمه نويسنده، ص 9</ref>


==پانويس ==
==پانويس ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش