۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>'
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') |
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
#راهنماشناسى: | #راهنماشناسى: | ||
#:بخش حاضر به لحاظ پرداختن به موضوع پيامبران، دنباله بحث راه‌شناسى بشمار مى‌آيد. نويسنده پيش از ورود به بحث، توضيح دو نكته را لازم مى‌داند. ابتدا محور مباحث تاريخى در قرآن را پيامبران مى‌داند كه تأثيرشان در جامعه از راه دعوت به مسئله توحيد، خداپرستى، اطاعت خدا و ساير امور معنوى است، سپس به دسته‌بندى آيات مربوط به پيامبران در قرآن مى‌پردازد. وى تأكيد مى‌كند كه با توجه به گستردگى موضوع به بحث از جنبه‌هاى كلى و عمومى پيامبران، اقوام پيامبران و روابط متقابل آنان با يكديگر اكتفا مى‌شود<ref>راهنماشناسى، ص 11</ref> | #:بخش حاضر به لحاظ پرداختن به موضوع پيامبران، دنباله بحث راه‌شناسى بشمار مى‌آيد. نويسنده پيش از ورود به بحث، توضيح دو نكته را لازم مى‌داند. ابتدا محور مباحث تاريخى در قرآن را پيامبران مى‌داند كه تأثيرشان در جامعه از راه دعوت به مسئله توحيد، خداپرستى، اطاعت خدا و ساير امور معنوى است، سپس به دسته‌بندى آيات مربوط به پيامبران در قرآن مى‌پردازد. وى تأكيد مى‌كند كه با توجه به گستردگى موضوع به بحث از جنبه‌هاى كلى و عمومى پيامبران، اقوام پيامبران و روابط متقابل آنان با يكديگر اكتفا مى‌شود<ref>راهنماشناسى، ص 11</ref> | ||
#:نويسنده سپس به تبيين اوصاف عمومى پيامبران پرداخته و هم‌زبانى با قوم خويش، دعوت به يگانه‌پرستى و مبارزه با مفاسد و زشتى‌هاى رايج اجتماعى را از جمله اين اوصاف دانسته است<ref>همان، ص 23 - 25</ref> | #:نويسنده سپس به تبيين اوصاف عمومى پيامبران پرداخته و هم‌زبانى با قوم خويش، دعوت به يگانه‌پرستى و مبارزه با مفاسد و زشتى‌هاى رايج اجتماعى را از جمله اين اوصاف دانسته است.<ref>همان، ص 23 - 25</ref> | ||
وى در ادامه به موضوع تعدد اديان پرداخته و پس از شرح و توضيح موضوع چنين نتيجه مى‌گيرد كه دين حقيقى، واحد است و آن چيزى جز اسلام نيست، ليكن بر حسب مقتضياتى، در حوزه احكام و مكلفان به آن احكام، تغييراتى پديد مى‌آيد و مى‌توان نحوه‌اى تكثر و تعدد بين اديان الهى در نظر گرفت<ref>همان، ص 40</ref> | وى در ادامه به موضوع تعدد اديان پرداخته و پس از شرح و توضيح موضوع چنين نتيجه مى‌گيرد كه دين حقيقى، واحد است و آن چيزى جز اسلام نيست، ليكن بر حسب مقتضياتى، در حوزه احكام و مكلفان به آن احكام، تغييراتى پديد مى‌آيد و مى‌توان نحوه‌اى تكثر و تعدد بين اديان الهى در نظر گرفت<ref>همان، ص 40</ref> | ||