۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==پانویس == <references />' به '==پانویس== <references/>') |
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
در انتهای این فصل با ذکر شرح حال و تبیین ضعف راویان، بطلان این حدیث روشن میگردد و معلوم میشود که حق با افرادی است که این حدیث را غیرصحیح دانستهاند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص47-28؛ حسینی میلانی، سید علی، ص69-47</ref> | در انتهای این فصل با ذکر شرح حال و تبیین ضعف راویان، بطلان این حدیث روشن میگردد و معلوم میشود که حق با افرادی است که این حدیث را غیرصحیح دانستهاند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص47-28؛ حسینی میلانی، سید علی، ص69-47</ref> | ||
در فصل سوم، برخی دیدگاهها و نظریات فرعی که علمای اهل سنت با استناد به این حدیث استفاده کردهاند مطرح شده است. نویسنده معتقد است که با اثبات نادرستی این حدیث، بطلان این دیدگاهها و نظریات نیز ثابت میشود. نویسندگان عرصه علم و اخلاق و سلوک در مباحث خود به این حدیث، استدلال میکنند. برای نمونه غزالی در کتاب خود و در بخش مباحث زهد به این حدیث استدلال کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص48؛ حسینی میلانی، سید علی، ص75</ref> | در فصل سوم، برخی دیدگاهها و نظریات فرعی که علمای اهل سنت با استناد به این حدیث استفاده کردهاند مطرح شده است. نویسنده معتقد است که با اثبات نادرستی این حدیث، بطلان این دیدگاهها و نظریات نیز ثابت میشود. نویسندگان عرصه علم و اخلاق و سلوک در مباحث خود به این حدیث، استدلال میکنند. برای نمونه غزالی در کتاب خود و در بخش مباحث زهد به این حدیث استدلال کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص48؛ حسینی میلانی، سید علی، ص75</ref> | ||
متکلّمان اهل سنّت نیز در هنگام بحث پیرامون ادلّه و شروط امامت، اوصاف امام و حکم خروج کنندگان بر وى، از حرام بودن خروج بر امام سخن به میان مىآورند. اینان با استناد به چنین احادیث جعلى و معلومالحال معتقدند که حتّى اگر امام با زور و شمشیر، حکومت را در دست گیرد و فسق و ستم نیز از او سر زند، بازهم نباید بر او خروج کرد. یکى از دشمنان متعصّب اهلبیت(ع) در این زمینه افراط کرده و درباره شهادت امام حسین(ع) سبط پیامبر اکرم(ص) سخنانى را بر زبان رانده است که هیچ مسلمانى بر زبان جارى نمىسازد. وى مىگوید: «هیچکس بدون تأویل علیه حسین(ع) خروج نکرد؛ بلکه همگى با استناد به سخنان جدّش سرور انبیا به جنگ وى رفتند». برخی دیگر از علماى اهل تسنّن حدیث «پیروى از سنّت پیامبر و خلفا» را بهعنوان یکى از دلایل خلافت خلفاى چهارگانه مطرح نمودهاند و آن را در مقابل احادیثى قرار دادهاند که بر خلافت بلافصل امیر مؤمنان على(ع) پس از رسول خدا(ص) دلالت مىکند. ازجمله اینان مىتوان به شیخ عبدالعزیز دهلوى اشاره کرد که این حدیث را در مقابل حدیث ثقلین - که در نزد شیعه و سنّى به تواتر رسیده است - قرار مىدهد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص51-49؛ حسینی میلانی، سید علی، ص79-77</ref> | متکلّمان اهل سنّت نیز در هنگام بحث پیرامون ادلّه و شروط امامت، اوصاف امام و حکم خروج کنندگان بر وى، از حرام بودن خروج بر امام سخن به میان مىآورند. اینان با استناد به چنین احادیث جعلى و معلومالحال معتقدند که حتّى اگر امام با زور و شمشیر، حکومت را در دست گیرد و فسق و ستم نیز از او سر زند، بازهم نباید بر او خروج کرد. یکى از دشمنان متعصّب اهلبیت(ع) در این زمینه افراط کرده و درباره شهادت امام حسین(ع) سبط پیامبر اکرم(ص) سخنانى را بر زبان رانده است که هیچ مسلمانى بر زبان جارى نمىسازد. وى مىگوید: «هیچکس بدون تأویل علیه حسین(ع) خروج نکرد؛ بلکه همگى با استناد به سخنان جدّش سرور انبیا به جنگ وى رفتند». برخی دیگر از علماى اهل تسنّن حدیث «پیروى از سنّت پیامبر و خلفا» را بهعنوان یکى از دلایل خلافت خلفاى چهارگانه مطرح نمودهاند و آن را در مقابل احادیثى قرار دادهاند که بر خلافت بلافصل امیر مؤمنان على(ع) پس از رسول خدا(ص) دلالت مىکند. ازجمله اینان مىتوان به شیخ عبدالعزیز دهلوى اشاره کرد که این حدیث را در مقابل حدیث ثقلین - که در نزد شیعه و سنّى به تواتر رسیده است - قرار مىدهد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص51-49؛ حسینی میلانی، سید علی، ص79-77</ref> |
ویرایش