بحوث عقائدیة: تفاوت میان نسخه‌ها

در فصل نخست، به مسئله رؤیت بصری، پرداخته شده است. نویسنده در این‎باره، ابتدا اقوال موجود در مسئله را مطرح نموده و سپس با اقامه دلایل زیر، به رد امکان رؤیت بصری، پرداخته است:

# دلایل نقلی: از جمله آیاتی که به درک نشدن خداوند به‎وسیله ابصار دلالت دارند، عبارتند از: آیه شریفه 103 انعام: '''لاَ تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَ هُوَ یدْرِكُ الْأَبْصَارَ وَ هُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ''' (چشم‎ها او را درنمی‌یابند و اوست که دیدگان را درمی‌یابد و او لطیف آگاه است﴾<ref>ر.ک: همان، ج5، ص12</ref> و نیز آیاتی که به عدم احاطه علمی بر خداوند، اشاره دارند، مانند آیه شریفه 110 سوره طه: '''یعْلَمُ مَا بَینَ أَیدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ لاَ یحِیطُونَ بِهِ عِلْماً''' (آنچه را که آنان در پیش دارند و آنچه را که پشت سر گذاشته‌‏اند، می‌‏داند و حال‎آنکه ایشان بدان دانشى ندارند﴾<ref>ر.ک: همان، ص20-24</ref>.

در فصل دوم، با توجه به آیه شریفه 143 سوره اعراف: '''وَ لَمَّا جَاءَ مُوسَى لِمِیقَاتِنَا وَ كَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِی أَنْظُرْ إِلَیكَ قَالَ لَنْ تَرَانِی وَ لٰكِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِی فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكّاً وَ خَرَّ مُوسَى صَعِقاً فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَیكَ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِینَ''' (و چون موسى به میعاد ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت، عرض کرد: «پروردگارا، خود را به من بنماى تا بر تو بنگرم». فرمود: «هرگز مرا نخواهى دید، لیکن به کوه بنگر؛ پس اگر بر جاى خود قرار گرفت، به‎زودى مرا خواهى دید»؛ پس چون پروردگارش به کوه جلوه نمود، آن را ریزریز ساخت و موسى بی‎هوش بر زمین افتاد و چون به خود آمد، گفت: «تو منزهى! به درگاهت توبه کردم و من نخستین مؤمنانم)، امکان رؤیت قلبی، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. از جمله موضوعات مطرح‎شده در این فصل، عبارت است از: معنای اجمالی آیه؛ آیا موسی(ع) به دنبال رؤیت بصری بود؛ حقیقت رؤیتی که موسی(ع) خواهان آن بود؛ رؤیت قلبی در روایات اهل‎بیت(ع) و... <ref>ر.ک: همان، ص29-‎51</ref>.