۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''ميراث ماندگار ادب شيعى، تاريخ و تحليل اشعار شاعران برجسته شيعه'''، از آثار دكتر قاسم مختارى است كه در آن، زندگى و آثار جمعى از شاعران شيعى را -از آغاز اسلام تاكنون- با نظم تاريخى و به صورت مختصر معرفى كرده است. | '''ميراث ماندگار ادب شيعى، تاريخ و تحليل اشعار شاعران برجسته شيعه'''، از آثار [[مختاری، قاسم|دكتر قاسم مختارى]] است كه در آن، زندگى و آثار جمعى از شاعران شيعى را -از آغاز اسلام تاكنون- با نظم تاريخى و به صورت مختصر معرفى كرده است. | ||
== ساختار== | == ساختار== | ||
مطالب كتاب بدون ذكر فصل در هشت عنوان ارائه شده است. | مطالب كتاب بدون ذكر فصل در هشت عنوان ارائه شده است. | ||
نويسنده در اين كتاب، گلچينى از شرح حال سرايندگان متعهد شيعه از صدر اسلام تا عصر حاضر به ترتيب سال وفاتشان بيان كرده است. تلاش نويسنده بر آن بوده تا در نگارش شرح حال و نقد و بررسى جايگاه ادبى شاعران شيعه، به سرچشمه اصلى، يعنى منابع و مراجع اصيل عربى مراجعه شود تا تحقيق از استحكام لازم بهرهمند باشد و شرح حال اين سرايندگان از زبان نويسندگانى بازگو شود كه به زمان زندگى آنان نزديكتر بوده باشند<ref>مقدمه مؤلف، ص 10</ref> شيوه نگارش نويسنده بدينترتيب است كه پس از ذكر شرح حال مختصر و منزلت معرفتى و ادبى هر شاعر به نمونههايى از اشعار وى اشاره كرده است. كتاب با نام نعمان بن يزيد انصارى آغاز شده و با شاعرانى مانند: فرزدق، كميت، ابن سكيت، دعبل و شيخ كاظم اُزرى ادامه يافته و با احمد الوائلى پايان يافته است. | نويسنده در اين كتاب، گلچينى از شرح حال سرايندگان متعهد شيعه از صدر اسلام تا عصر حاضر به ترتيب سال وفاتشان بيان كرده است. تلاش نويسنده بر آن بوده تا در نگارش شرح حال و نقد و بررسى جايگاه ادبى شاعران شيعه، به سرچشمه اصلى، يعنى منابع و مراجع اصيل عربى مراجعه شود تا تحقيق از استحكام لازم بهرهمند باشد و شرح حال اين سرايندگان از زبان نويسندگانى بازگو شود كه به زمان زندگى آنان نزديكتر بوده باشند.<ref>مقدمه مؤلف، ص 10</ref> | ||
شيوه نگارش نويسنده بدينترتيب است كه پس از ذكر شرح حال مختصر و منزلت معرفتى و ادبى هر شاعر به نمونههايى از اشعار وى اشاره كرده است. كتاب با نام نعمان بن يزيد انصارى آغاز شده و با شاعرانى مانند: فرزدق، كميت، ابن سكيت، دعبل و شيخ كاظم اُزرى ادامه يافته و با احمد الوائلى پايان يافته است. | |||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
درباره روش و محتواى اين اثر چند نكته گفتنى است: | درباره روش و محتواى اين اثر چند نكته گفتنى است: | ||
1. نويسنده در مقدمهاش يادآور شده است كه ادبيات شيعه پيوسته مورد بىمهرى ناقدان ادب عربى واقع گشته است؛ آنان تا آنجا كه مىتوانستند از ذكر نام اديبان و سرايندگان متعهد شيعه در کتابهايشان چشمپوشى نمودند و اگر به دليل شاخصبودن سرايندگان شيعه، ناچار بودند نامى از ايشان به ميان آورند، همواره تلاش در زشت جلوه دادن چهره اين سرايندگان داشتند تا چهره واقعى و متعهد آنان را در هالهاى از ابهام نهند. به عنوان نمونه اگر به كتاب «تاريخ الأدب العربي» عمر فرّوخ مراجعه شود، هرگاه از يك سرايندهى شيعه سخن گفته، در آغاز گلچين اشعارش، شعرى از آن شاعر با مضمون وصف شراب و امثال آن آورده است. وى تلويحاً مىخواهد ذهن خواننده را بدينسو بكشاند كه شاعران شيعه پيوسته به وصف شراب و امثال آن مىپرداختند. اين در حالى است كه استناد بسيارى از اين اشعار سست و نادرست مىباشد<ref>همان، ص 9</ref> | 1. نويسنده در مقدمهاش يادآور شده است كه ادبيات شيعه پيوسته مورد بىمهرى ناقدان ادب عربى واقع گشته است؛ آنان تا آنجا كه مىتوانستند از ذكر نام اديبان و سرايندگان متعهد شيعه در کتابهايشان چشمپوشى نمودند و اگر به دليل شاخصبودن سرايندگان شيعه، ناچار بودند نامى از ايشان به ميان آورند، همواره تلاش در زشت جلوه دادن چهره اين سرايندگان داشتند تا چهره واقعى و متعهد آنان را در هالهاى از ابهام نهند. به عنوان نمونه اگر به كتاب «تاريخ الأدب العربي» عمر فرّوخ مراجعه شود، هرگاه از يك سرايندهى شيعه سخن گفته، در آغاز گلچين اشعارش، شعرى از آن شاعر با مضمون وصف شراب و امثال آن آورده است. وى تلويحاً مىخواهد ذهن خواننده را بدينسو بكشاند كه شاعران شيعه پيوسته به وصف شراب و امثال آن مىپرداختند. اين در حالى است كه استناد بسيارى از اين اشعار سست و نادرست مىباشد.<ref>همان، ص 9</ref> | ||
2. نويسنده يادآور شده است كه فداكارى حُجر بن عدى در پيشبرد امر اسلام و حمايت از اهلبيت(ع) و انقلاب بزرگى كه پس از جنگ صفين بر ضد دشمنان على(ع) برپا كرد، بر همگان آشكار است. حجر از ياران با وفاى على(ع) بود كه در زمان حيات على(ع) در جنگ جمل و صفين او را يارى نمود و پس از شهادت آن حضرت نيز پيوسته با زبان قاطع و شمشير برانش ايشان را يارى رساند و از حريم اهلبيت(ع) دفاع نمود و سرانجام پس از انقلاب بزرگش بر ضد معاويه، در «مرج عذراء» نزديكى دمشق در سال 51ق به شهادت رسيد. حجر از چهرههاى شاخص شيعه و نيز از سرايندگان برجسته شيعه مىباشد.<ref>متن كتاب، ص 44- 45</ref> | 2. نويسنده يادآور شده است كه فداكارى حُجر بن عدى در پيشبرد امر اسلام و حمايت از اهلبيت(ع) و انقلاب بزرگى كه پس از جنگ صفين بر ضد دشمنان على(ع) برپا كرد، بر همگان آشكار است. حجر از ياران با وفاى على(ع) بود كه در زمان حيات على(ع) در جنگ جمل و صفين او را يارى نمود و پس از شهادت آن حضرت نيز پيوسته با زبان قاطع و شمشير برانش ايشان را يارى رساند و از حريم اهلبيت(ع) دفاع نمود و سرانجام پس از انقلاب بزرگش بر ضد معاويه، در «مرج عذراء» نزديكى دمشق در سال 51ق به شهادت رسيد. حجر از چهرههاى شاخص شيعه و نيز از سرايندگان برجسته شيعه مىباشد.<ref>متن كتاب، ص 44- 45</ref> | ||
خط ۶۳: | خط ۶۵: | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
ویرایش