ابن میثم، میثم بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

اختيار مصباح السالكين، خلاصۀ شرح بزرگ نهج‌البلاغة وى است كه آن را به اشاره عطاملك جوینى برای دو فرزند او نظام‌الدين محمد و مظفر‌ الدين على تأليف كرد. اين کتاب به ویرايش [[امینی، محمد هادی|محمد هادى امينى]] به چاپ رسيده‌است؛ شرح المائة كلمة لنهج‌البلاغة كه كنتورى نام اصلى آن را منهاج العارفين ذكر كرده و [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ]] از نسخه‌هاى آن در کتابهاى اهدايى مشكوة و کتابخانۀ كاشف الغطا ياد كرده. اين کتاب در 1390ق به كوشش [[محدث، جلال‌الدین|محدث ارموى]] در قم چاپ و منتشر شده‌است؛ قواعد المرام في علم الكلام، كه آن را به اشارۀ عزالدين ابوالمظفر عبدالعزيز بن جعفر نيشابورى نوشت. اين کتاب به كوشش [[حسینی اشکوری، احمد|سيد‌‎احمد حسينى]] در قم(1398ق) چاپ شده‌است. نام ديگر آن القواعد الالهية في الكلام و الحكمة است(همان، 179/17)؛ مصباح السالكين يا شرح بزرگ نهج‌البلاغة كه در 1276ق به اهتمام آخوند ملامحمدباقردر تهران چاپ سنگى شد و بار ديگر در 1404ق در تهران به كوشش جمعى از محققان به نام شرح نهج‌البلاغة به چاپ رسيد. ابن ميثم خود در مقدمه آورده كه اين شرح را به تشویق و برای عطاملك جوینى نوشته‌است(شرح نهج‌البلاغة، 4/1).  

آستان قدس، فهرست؛ [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ]]، [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]؛ همو، [[طبقات أعلام الشيعة]]، قرن7، به كوشش على نقى منزوى، بيروت1972م؛ ابن ميثم، ميثم، شرح نهج‌البلاغة، تهران، 1404ق؛ همو، قواعد المرام في علم الكلام، به كوشش احمد حسينى، قم، 1398ق؛ استرآبادى، ميرزا محمد، منهج المقال، تهران، 1306ق؛ افندى اصفهانى، عبدالله، [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]]، به كوشش محمود مرعشى و احمد حسينى، قم، 1401ق؛ بحرانى يوسف، كشكول، بيروت، 1406ق؛ تنكابنى، محمد، قصص العلماء، تهران، 1364ش؛ حرعاملى، محمد، امل الامل، به كوشش احمد حسينى، بغداد، نكتبۀ الاندلس؛ خوانسارى، محمدباقر، [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]، تهران، 1382ق1962/م؛ دانش پژوه، محمدتقى و بهاء‌ الدين علمى انوارى، فهرست کتابهاى خطى مجلس شوراى اسلامى شم 2، تهران؛ شريف لاهيجى، محمد، محبوب القلوب، نسخۀ عكسى موجود در کتابخانۀ مركز؛ ششن، رمضان، نوادر مخطوطات العربية في مكاتبات تركيا، بيروت، 1400ق؛ شوشترى، [[شوشتری، نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نورالله]]، مجالس المؤمنين، تهران، 1365ش؛ [[طریحی، فخرالدین بن محمد|طريحى]]، فخرالدين، مجمع البحرين، به كوشش احمد حسينى، تهران، مكتبۀ المرتضویة؛ عيسوى، احمد محمد و محمد سعيد مليح، فهرست مخطوطات المكتبة الغربیة بالجامع الكبير بصنعاء، اسكندريه، منشأة المعارف؛ فهرست مخطوطات خزانة الروضة الحيدرية، به كوشش احمد حسينى، نجف، 1391ق؛ كنتورى، اعجاز حسين، كشف الحجب و الاستار عن اسماء الكتب و الاسفار، به كوشش م. هدايت حسين، كلكته، 1935م؛ ماحوزى بحرانى، سليمان، «السلافة البهية في الترجمة الميثمية»، كشكول(نك: بحرانى در همين مآخذ)؛ همو، فهرست آل بابویه و علماء البحرين، به كوشش احمد حسينى و محمد مرعشى، قم، 1404ق؛ نامۀ دانشوران، قم، دارالفكر؛ نجف، محمد مهدى، فهرست مخطوطات مكتبۀ آیت‌الله حكيم العامة، نجف، 1381ق؛ نورى، ميرزا حسين، [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]]، تهران، 1318-1321ق.