۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== ساختار ==' به '==ساختار==') |
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
خواجه در فصل اول به اثبات واجبالوجود پرداخته و قاعده «الواحد لا يصدر عنه الا الواحد» را زير سوال برده است. همچنين در اين فصل به ردّ نظريه عدم علم واجب تعالى به جزييات، بر خلاف نظر [[ابنسینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] و فلاسفه مشاء، به اثبات متكلم بودن حقتعالى و نفى كلام لغتى پرداخته است. | خواجه در فصل اول به اثبات واجبالوجود پرداخته و قاعده «الواحد لا يصدر عنه الا الواحد» را زير سوال برده است. همچنين در اين فصل به ردّ نظريه عدم علم واجب تعالى به جزييات، بر خلاف نظر [[ابنسینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] و فلاسفه مشاء، به اثبات متكلم بودن حقتعالى و نفى كلام لغتى پرداخته است. | ||
برخى مباحث مطرح شده در اين فصل عبارت است از: وجود ضرورى است، وجود نياز به تعريف ندارد، تقسيم وجود به واجب و ممكن، خواص ممكن، اثبات واجب، وحدت شخصى واجب، واجب نه ضد دارد و نه | برخى مباحث مطرح شده در اين فصل عبارت است از: وجود ضرورى است، وجود نياز به تعريف ندارد، تقسيم وجود به واجب و ممكن، خواص ممكن، اثبات واجب، وحدت شخصى واجب، واجب نه ضد دارد و نه شریک، اثبات علم واجب تعالى به هر معلومى، نقض قول فلاسفه مبنى بر اينكه خداوند علم به جزئيات زمانى ندارد، معرفى روش اولياء در شناخت بارى تعالى و... | ||
در فصل دوم، به حسن و قبح عقلى افعال، عدم صدور فعل قبيح از واجب، رد نظريه جبر اشاعره و نفى تكليف مالايطاق پرداخته است. | در فصل دوم، به حسن و قبح عقلى افعال، عدم صدور فعل قبيح از واجب، رد نظريه جبر اشاعره و نفى تكليف مالايطاق پرداخته است. |
ویرایش