۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') |
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''الأطباء القوصونیون''' تألیف و تحقيق دكتر هناء فوزى عامر، شرح حال اطباء قوصونى -خانوادهاى از پزشکان در دوره تسلط | '''الأطباء القوصونیون''' تألیف و تحقيق دكتر هناء فوزى عامر، شرح حال اطباء قوصونى -خانوادهاى از پزشکان در دوره تسلط ممالیک- به ضميمه سه رساله: 1. پادزهر حيوانى؛ 2. القول الانيس و الدّر النفيس در شرح منظومه ابن سينا؛؛ 3. ارجوزه ابن سينا در حفظ الصحة است. | ||
== ساختار== | == ساختار== | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
نويسنده در اين مجموعه ضمن | نويسنده در اين مجموعه ضمن یک نگاه تحليلى تاريخى به حوادث قرن نهم تا يازده هجرى و ظهور خاندانى از پزشکان در مصر ملقب به قوصونى توجه كرده است. او طى بررسى خود به اين نتيجه رسيده است كه لقب قوصونى به انتساب اين حكماء به نام شاهان قوصون و ارتباط آنها با نام مسجد جامع قوصون كه در سنه 730ق به امر امير قوصون ساخته شده مربوط مىباشد. | ||
وى ضمن برشمردن پزشکان خاندان قوصونى متوفى به سال 976ق و كتاب القول الانيس و الدر النفيس، شرح منظومه ابن سينا اثر مدين قوصونى آخرين چهرهسرشناس خاندان پزشکى قوصونى متوفى به سال 1044ق و بالاخره ارجوزه 144 بيتى نابغه پزشکى ايران تكميل كرده است. | وى ضمن برشمردن پزشکان خاندان قوصونى متوفى به سال 976ق و كتاب القول الانيس و الدر النفيس، شرح منظومه ابن سينا اثر مدين قوصونى آخرين چهرهسرشناس خاندان پزشکى قوصونى متوفى به سال 1044ق و بالاخره ارجوزه 144 بيتى نابغه پزشکى ايران تكميل كرده است. | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
وى در نگارش اين اثر به اقوال علماء و پزشکان بسيارى مىكند، افرادى همانند قرشى (ص175)، قاضى بيضاوى (ص177)، [[ابنسینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] (ص179)، افلاطون (ص180)، [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] (ص189)، قطبالدين شيرازى (ص191)، اثيرالدين ابهرى (ص193)، [[بقراط]] (ص234)، خجندى (ص240). با اين حال بيشتر در تفسير اين منظومه از كتاب قانون ابن سينا بهره مىگيرد. (ص239 و 258 و 276) | وى در نگارش اين اثر به اقوال علماء و پزشکان بسيارى مىكند، افرادى همانند قرشى (ص175)، قاضى بيضاوى (ص177)، [[ابنسینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] (ص179)، افلاطون (ص180)، [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] (ص189)، قطبالدين شيرازى (ص191)، اثيرالدين ابهرى (ص193)، [[بقراط]] (ص234)، خجندى (ص240). با اين حال بيشتر در تفسير اين منظومه از كتاب قانون ابن سينا بهره مىگيرد. (ص239 و 258 و 276) | ||
قوصونى القول الانيس هم به شرح الفاظ و مقصود ابن سينا در اين ارجوزه پرداخته و هم نكات و مطالب بسيارى را كه مرتبط با اين منظومه است را به رشته تحرير درآورده است؛ ازاينرو داراى فصول و ابواب مشخص و مجزايى نيست، يعنى مؤلف | قوصونى القول الانيس هم به شرح الفاظ و مقصود ابن سينا در اين ارجوزه پرداخته و هم نكات و مطالب بسيارى را كه مرتبط با اين منظومه است را به رشته تحرير درآورده است؛ ازاينرو داراى فصول و ابواب مشخص و مجزايى نيست، يعنى مؤلف یک يا دو بيت از ارجوزه ابن سينا را نقل مىكند و آنگاه به شرح و توضيح الفاظ و معانى آن مىپردازد. | ||
== وضعيت كتاب== | == وضعيت كتاب== |
ویرایش