پرش به محتوا

اخوان الصفا: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۳ اکتبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'يك' به 'یک'
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد‌‎')
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک')
خط ۲۷: خط ۲۷:
}}
}}


'''اخوان الصفا يا روشنفكران شيعه‌مذهب'''، تأليف يوحنا قمير، کتابى است كه به بررسى تفكرات اخوان الصفا پرداخته و با ترجمه [[سجادی، محمدصادق|محمدصادق سجادى]] در يك جلد منتشر شده است. اين اثر در واقع چهارمين جلد از مجموعه‌اى است كه به بررسى سير تفكرات و انديشه‌هاى فلسفى در جهان اسلام مى‌پردازد.
'''اخوان الصفا يا روشنفكران شيعه‌مذهب'''، تأليف يوحنا قمير، کتابى است كه به بررسى تفكرات اخوان الصفا پرداخته و با ترجمه [[سجادی، محمدصادق|محمدصادق سجادى]] در یک جلد منتشر شده است. اين اثر در واقع چهارمين جلد از مجموعه‌اى است كه به بررسى سير تفكرات و انديشه‌هاى فلسفى در جهان اسلام مى‌پردازد.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۳: خط ۳۳:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
کتاب با مقدمه‌اى از دكتر [[طه حسین|طه حسين]] آغاز شده كه در آن به بررسى اوضاع سياسى و فرهنگى قرن چهارم هجرى پرداخته است. وى انحطاط سياسى و شكوفايى و اعتلاى عقلى در ميان مسلمانان قرن چهارم هجرى را دو پديده متناقض مى‌داند كه آثار فراوانى در پى داشته و شايد استوارترين و آشكارترين آنها «رسائل اخوان الصفا» باشد. کتاب مزبور به بهترين و نيرومندترين شكلى اين دو پديده متناقض را به تصویر مى‌كشد؛ از يك سوى، فساد حيات سياسى آن روزگار را تصویر مى‌كند؛ چه، نویسندگان اين رسائل جماعتى بودند كه هنوز هيچ‌يك از آنها را به‌درستى بازنمى‌شناسیم؛ زيرا در پرده كار مى‌كردند و قبل از هر چيز هدفى سياسى داشتند. آنها دشمن نظام سياسى بغداد بودند؛ همان‌طوركه نظام سياسى موجود در قاهره را نيز يارى نمى‌كردند و اخلاصى نسبت به آنها نداشتند. اهداف سياسى آنها افراطى بود. آنها از «غلات شيعه» بودند و شايد از اسماعيليان.<ref>مقدمه، ص13</ref>به اعتقاد وى «رسائل اخوان الصفا» شباهت بسيارى به يك دايرةالمعارف فلسفى - علمى دارد كه تمام آنچه يك فرد با فرهنگ آن روزگار مى‌بايست آن را تحصيل نمايد، در آن جمع‌آورى شده است.<ref>مقدمه، ص17</ref>
کتاب با مقدمه‌اى از دكتر [[طه حسین|طه حسين]] آغاز شده كه در آن به بررسى اوضاع سياسى و فرهنگى قرن چهارم هجرى پرداخته است. وى انحطاط سياسى و شكوفايى و اعتلاى عقلى در ميان مسلمانان قرن چهارم هجرى را دو پديده متناقض مى‌داند كه آثار فراوانى در پى داشته و شايد استوارترين و آشكارترين آنها «رسائل اخوان الصفا» باشد. کتاب مزبور به بهترين و نيرومندترين شكلى اين دو پديده متناقض را به تصویر مى‌كشد؛ از یک سوى، فساد حيات سياسى آن روزگار را تصویر مى‌كند؛ چه، نویسندگان اين رسائل جماعتى بودند كه هنوز هيچ‌یک از آنها را به‌درستى بازنمى‌شناسیم؛ زيرا در پرده كار مى‌كردند و قبل از هر چيز هدفى سياسى داشتند. آنها دشمن نظام سياسى بغداد بودند؛ همان‌طوركه نظام سياسى موجود در قاهره را نيز يارى نمى‌كردند و اخلاصى نسبت به آنها نداشتند. اهداف سياسى آنها افراطى بود. آنها از «غلات شيعه» بودند و شايد از اسماعيليان.<ref>مقدمه، ص13</ref>به اعتقاد وى «رسائل اخوان الصفا» شباهت بسيارى به یک دايرةالمعارف فلسفى - علمى دارد كه تمام آنچه یک فرد با فرهنگ آن روزگار مى‌بايست آن را تحصيل نمايد، در آن جمع‌آورى شده است.<ref>مقدمه، ص17</ref>


رسائل اخوان الصفا مجموعه‌اى است از موضوعات متنوع، اما غير منسجم. پنجاه و دو رساله باقى‌مانده از فرهيختگان ناشناخته اين رسائل را نمى‌توان در يك چارچوب واحد جاى داد. اين جماعت، پيگير موضوع واحدى نبودند و به‌تناسب نياز مخاطب يا شرايط فكرى - اجتماعى زمان، تحليل‌هايى بعضاً ابتكارى و شگفت‌آور در باب موضوعات مختلف از خود به جاى گذاشته‌اند. هدف اصلى اخوان الصفا، چنان‌كه از فحواى كلام ايشان برمى‌آيد، اصلاح فكرى جامعه به‌ویژه در حوزه عقلانيت دينى بوده است و به تعبير برخى از اخوان‌شناسان، اين گروه از زمانه خویش چند قرن پيش‌تر بودند.<ref>عسكرى، سمانه، ص4</ref>
رسائل اخوان الصفا مجموعه‌اى است از موضوعات متنوع، اما غير منسجم. پنجاه و دو رساله باقى‌مانده از فرهيختگان ناشناخته اين رسائل را نمى‌توان در یک چارچوب واحد جاى داد. اين جماعت، پيگير موضوع واحدى نبودند و به‌تناسب نياز مخاطب يا شرايط فكرى - اجتماعى زمان، تحليل‌هايى بعضاً ابتكارى و شگفت‌آور در باب موضوعات مختلف از خود به جاى گذاشته‌اند. هدف اصلى اخوان الصفا، چنان‌كه از فحواى كلام ايشان برمى‌آيد، اصلاح فكرى جامعه به‌ویژه در حوزه عقلانيت دينى بوده است و به تعبير برخى از اخوان‌شناسان، اين گروه از زمانه خویش چند قرن پيش‌تر بودند.<ref>عسكرى، سمانه، ص4</ref>


مطالب بخش‌هاى مختلف کتاب به‌اختصار بدين شرح است:
مطالب بخش‌هاى مختلف کتاب به‌اختصار بدين شرح است:
خط ۴۱: خط ۴۱:
1. درباره تأسيس اين گروه، در اين امر كه اخوان الصفا در بصره نشئت يافتند ترديدى نداريم، اما بى‌شك به بغداد رفتند و در ديگر شهرها نيز پراكنده شدند. از اخوان الصفا، فقط نام پنج تن را مى‌دانيم كه قفطى آنان را به‌عنوان مؤسسين جمعيت و مؤلفين رسائل نام برده است. نام‌هاى سايرين را نمى‌دانيم؛ فقط بر ما معلوم است كه تعدادشان زياد بوده و جمعيتى سازمان‌يافته بشمار مى‌رفته‌اند.<ref>متن کتاب، ص26 و 27</ref>
1. درباره تأسيس اين گروه، در اين امر كه اخوان الصفا در بصره نشئت يافتند ترديدى نداريم، اما بى‌شك به بغداد رفتند و در ديگر شهرها نيز پراكنده شدند. از اخوان الصفا، فقط نام پنج تن را مى‌دانيم كه قفطى آنان را به‌عنوان مؤسسين جمعيت و مؤلفين رسائل نام برده است. نام‌هاى سايرين را نمى‌دانيم؛ فقط بر ما معلوم است كه تعدادشان زياد بوده و جمعيتى سازمان‌يافته بشمار مى‌رفته‌اند.<ref>متن کتاب، ص26 و 27</ref>


شايد مذهب اخوان الصفا، پيچيده‌ترين چيزى باشد كه فرد محقق، آن را از بطن آرا و عقايدشان به دست مى‌آورد و مهم‌ترين امرى باشد كه به درك حقيقت وجودى آنان نايل مى‌گرداند. اخوان الصفا همچون قرمطيان به علوم دخيله توجه داشتند و قرآن را به رمز تأویل مى‌كردند و به تسامح و ميانه‌روى دعوت مى‌نمودند و جمعيتى سرى برای نيل به هدف خویش تأسيس كردند و همچون اسماعيليان، فلسفه را با دين آميختند و معتقد به وحدت اديان و تعدد شريعت‌ها شدند و در استناد امور به اعداد مبالغه كردند.<ref>همان، ص32</ref>نویسنده، معتقد است تعداد رسائل اخوان الصفا 51 عدد بوده و به‌اشتباه يكى از رساله‌ها دو رساله فرض شده است.<ref>همان، ص38</ref>رساله‌ها مشتمل بر چهار بخش رياضى (14 رساله)، طبيعى (17 رساله)، بخش عقلى (10 رساله)، بخش قانونى (11 رساله) مى‌باشد.<ref>همان، ص39</ref>
شايد مذهب اخوان الصفا، پيچيده‌ترين چيزى باشد كه فرد محقق، آن را از بطن آرا و عقايدشان به دست مى‌آورد و مهم‌ترين امرى باشد كه به درك حقيقت وجودى آنان نايل مى‌گرداند. اخوان الصفا همچون قرمطيان به علوم دخيله توجه داشتند و قرآن را به رمز تأویل مى‌كردند و به تسامح و ميانه‌روى دعوت مى‌نمودند و جمعيتى سرى برای نيل به هدف خویش تأسيس كردند و همچون اسماعيليان، فلسفه را با دين آميختند و معتقد به وحدت اديان و تعدد شريعت‌ها شدند و در استناد امور به اعداد مبالغه كردند.<ref>همان، ص32</ref>نویسنده، معتقد است تعداد رسائل اخوان الصفا 51 عدد بوده و به‌اشتباه یکى از رساله‌ها دو رساله فرض شده است.<ref>همان، ص38</ref>رساله‌ها مشتمل بر چهار بخش رياضى (14 رساله)، طبيعى (17 رساله)، بخش عقلى (10 رساله)، بخش قانونى (11 رساله) مى‌باشد.<ref>همان، ص39</ref>


2. فلسفه اخوان الصفا: نویسنده در ابتداى اين بخش چنين مى‌نویسد: «در اين بررسى، متعرض علومى كه در رسايل اخوان الصفا آمده است نمى‌شویم؛ زيرا نه آنها مبتكر آن دانش‌ها بوده‌اند و نه امروزه بخشى از فلسفه بشمار مى‌آيند. از منطق اخوان الصفا نيز سخنى به ميان نمى‌آوريم؛ زيرا آنچه آنها گفته‌اند، تكرار همان مطلبى است كه مسلمانان از پيشينيان خود اقتباس كرده بودند. آنان ايساغوجى فرفوريوس و مقولات و عبارت و قياس و برهان [[ارسطو]] را گرفته و به‌ايجاز در آن سخن گفته و چيز جديدى بدان نيفزودند. ما همچنين، در طبقه‌بندى آرا و عقايد اخوان الصفا، پيرو خود آنها نيستيم، بلكه اين آرا و عقايد را به پاره‌اى از موضوعات كلى بازمى‌گردانيم و سپس آن را به شكل مكتبى نظام‌يافته و انديشه‌هايى واضح و آشكار، عرضه مى‌داريم».<ref>ر. ك: همان، ص43</ref>مهم‌ترين موضوعات مورد اشاره در اين بخش عبارتند از: خدا، فيض، انسان، اخلاق.<ref>همان، ص43 - 57</ref>
2. فلسفه اخوان الصفا: نویسنده در ابتداى اين بخش چنين مى‌نویسد: «در اين بررسى، متعرض علومى كه در رسايل اخوان الصفا آمده است نمى‌شویم؛ زيرا نه آنها مبتكر آن دانش‌ها بوده‌اند و نه امروزه بخشى از فلسفه بشمار مى‌آيند. از منطق اخوان الصفا نيز سخنى به ميان نمى‌آوريم؛ زيرا آنچه آنها گفته‌اند، تكرار همان مطلبى است كه مسلمانان از پيشينيان خود اقتباس كرده بودند. آنان ايساغوجى فرفوريوس و مقولات و عبارت و قياس و برهان [[ارسطو]] را گرفته و به‌ايجاز در آن سخن گفته و چيز جديدى بدان نيفزودند. ما همچنين، در طبقه‌بندى آرا و عقايد اخوان الصفا، پيرو خود آنها نيستيم، بلكه اين آرا و عقايد را به پاره‌اى از موضوعات كلى بازمى‌گردانيم و سپس آن را به شكل مكتبى نظام‌يافته و انديشه‌هايى واضح و آشكار، عرضه مى‌داريم».<ref>ر. ك: همان، ص43</ref>مهم‌ترين موضوعات مورد اشاره در اين بخش عبارتند از: خدا، فيض، انسان، اخلاق.<ref>همان، ص43 - 57</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش