ابر پاییزی تأویل پیشگویی‌های نوستر آداموس و روایات دینی: تفاوت میان نسخه‌ها

مباحث، درپى اثبات اين مطلب است كه تفسير و تأویل پيشگویى‌ها بر اساس روش تأویل هرمنوتيكى، بيش از هر زمان، پرده از واقعيات و مفاهيم مورد نظر نوستر آداموس برداشته و مؤلف درپى نشان دادن قرابت آن برداشت‌ها با دريافت‌هاى منبعث از روايات دينى و اسلامى است.

در اين اثر، علاوه بر نظريه هرمنوتيكى كه حوزه‌هايى چون تفسير کتاب مقدس، روش‌شناسى عام لغوى، علم درك مبانى روش‌شناختى علوم انسانى و پديدارشناسى انديشه را شامل مى‌شود، از نظريه زبان‌شناختى كنتراستيو يا علم تحليل مقابله‌اى نيز استفاده شده است.

مؤلف در مقدمات خود ضمن ارائه توضيحاتى پيرامون اثر خویش، به ريشه‌يابى و توضيح هرمنوتيك و علم تأویل، از ديدگاه فلاسفه و بزرگانى همچون هايدگر، افلاطون و [[ارسطو]] پرداخته و معتقد است پيچيدگى عمل تأویل و نحوه استوار شدن آن به قوه فاهمه و فهم، با بررسى دو وجه تأویل؛ يعنى گفتن و تبيين، آشكار مى‌شود.

فصل دوم، در دو قسمت، به تحقيق پيرامون علم هرمنوتيك، تفسير و تأویل پرداخته است:

فصل سوم، با اشاره به اين نكته كه يكى از مهم‌ترين جنبه‌هاى زبان‌شناختى در بررسى متون دينى، وجود ابهامات و مفاهيمى است كه ممكن است يكى با ديگرى در تناقض بوده و يكديگر را نفى كنند و نه تنها مصاديق و مفاهيم متفاوتى را القاء نموده، بلكه ذهن مخاطب را دچار اغتشاش و ترديد نمايند، لذا مؤلف با توجه به اينكه اين مسأله، يكى از ظريف‌ترين جنبه‌هاى نظرى بررسى مباحث مربوط به موعودشناسى و ظهور منجى موعود است، به رمزشناسى و معناشناسى متون مربوط به آخرالزمان مى‌پردازد.

فصل ششم، درپى تأویل و تفسير هرمنوتيكى سانتورى‌هاى نوسترآداموس، نوشته‌هاى او را آورده و تفاسير خود از آنها را نيز بيان كرده است؛ به عنوان مثال اين گفته كه «از كشور عربى خوشبخت، شخصى قدرتمند و مسلط به شريعت محمد(ص) زاده خواهد شد، اسپانيا را به دردسر انداخته و بر گرانادا مستولى مى‌شود و توسط دريا بر مردم ليوكوزيا ظفر مى‌يابد.» را منطبق بر حضرت مهدى(عج) تفسير كرده است.

مؤلف درپى پاسخ به اين سؤال كه پيشگویى‌هاى نوستر آداموس چه ربطى به دين اسلام و تفاسير خاص شيعه در باب امام زمان(ع) دارد؟ علم هرمنوتيك را مطالعه درباره نوعى فهم و برداشت از متون تاريخى و كليدى تعريف كرده و با كسانى كه آنرا نوعى تفسير به رأى مى‌دانند مخالف است؛ زيرا به عقيده او فهم و دستاورد بشرى از لحاظ فكرى صرفاً محدود به زمان و مكان نبوده و ممكن است يك پيشگو، قبل از وقوع اتفاقى، بر بسيارى از اتفاقات و پديده‌ها اشراف داشته باشد.