۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب با دو مقدمه از ناشر و مصحح در بيان شرح حال مصحح و نویسنده آغاز و مطالب در سه باب و | کتاب با دو مقدمه از ناشر و مصحح در بيان شرح حال مصحح و نویسنده آغاز و مطالب در سه باب و یک ملحقه تنظيم شده است. | ||
[[آجری، محمد بن حسین|نویسنده]] در بيان مطالب از آيات قرآن كريم و روايات شريف استفاده نموده است. | [[آجری، محمد بن حسین|نویسنده]] در بيان مطالب از آيات قرآن كريم و روايات شريف استفاده نموده است. | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
برخى از روايات اين باب بدين ترتيب است: | برخى از روايات اين باب بدين ترتيب است: | ||
«فضيلت و برترى عالم بر عابد مانند فضيلت و برترى ماه در شب هلال كامل است بر ساير كواكب و ستارگان، بدرستى كه علماء ورثه انبياء هستند، بدرستى كه انبياء، دينار و درهمى به ارث نمىگذارند. همانا ارث آنان علم است. پس كسى كه آن (علم) را اخذ نمايد بهره فراوان برده است»، | «فضيلت و برترى عالم بر عابد مانند فضيلت و برترى ماه در شب هلال كامل است بر ساير كواكب و ستارگان، بدرستى كه علماء ورثه انبياء هستند، بدرستى كه انبياء، دينار و درهمى به ارث نمىگذارند. همانا ارث آنان علم است. پس كسى كه آن (علم) را اخذ نمايد بهره فراوان برده است»، «یک فقيه، برای شيطان از هزار عابد سختتر است» و... | ||
مؤلف در اين باب، روايتى ذكر نموده كه در آن، آيه ربنا ءَاتنا في الدنيا حسنه... ذكر شده و به اين نكته اشاره نموده كه حسنه در دنيا، علم و عبادت است و در آخرت بهشت. | مؤلف در اين باب، روايتى ذكر نموده كه در آن، آيه ربنا ءَاتنا في الدنيا حسنه... ذكر شده و به اين نكته اشاره نموده كه حسنه در دنيا، علم و عبادت است و در آخرت بهشت. | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
باب دوم، در مورد اوصاف علمايى است كه با علم خود باعث نفع و سود هستند.مؤلف در اين قسمت، هفت صفت از اوصاف علما را ذكر نموده و پيرامون آنها توضيح داده است. | باب دوم، در مورد اوصاف علمايى است كه با علم خود باعث نفع و سود هستند.مؤلف در اين قسمت، هفت صفت از اوصاف علما را ذكر نموده و پيرامون آنها توضيح داده است. | ||
یکى از صفاتى كه بيان مىشود صفت طلب علم است. مؤلف، در توضيح اين صفت، بيان مىكند كه از جمله صفاتى كه علماء آن را اراده مىنمايد، طلب و تحصيل علم مىباشد. وى به اين نكته اشاره دارد كه خداوند، بر بندگان خود عبادت را واجب نموده و شاخهاى از عبادت، علم است. | |||
عناوین صفاتى كه مؤلف در اين باب ذكر مىنمايد عبارت است از: | عناوین صفاتى كه مؤلف در اين باب ذكر مىنمايد عبارت است از: |
ویرایش