آيات الغدير (كورانى عاملى): تفاوت میان نسخه‌ها

}}

ادعا اين است كه بين آيات غدير با خطبه‌هاى حجةالوداع رسول اكرم(ص)، و نيز بين تبليغ پيامبر در وجوب اتباع امت از ثقلين بعد از خودش و بشارت حضرت به امت در خطبه عرفات و اين كه بعد از پيامبر دوازده امام ربانى را خداوند برگزيده است، ارتباط وثيقى وجود دارد كه بيانگر تعيين تكليف امت بعد از رسول گرامى است و همه اين موارد در راستاى واقعه غدير است.

دوم اين كه، هدف انبياء و رسل الهى بر قضاياى كلى در حيات بشرى و مسير كلى اجتماع انسانى متمركز است، رسول در واقع مهندس ربانى است كه تعيين كننده مسير تاريخى و تمدن بشرى است.

بنابراین در سيره انبياء بايد به اين سه امر توجه داشت.

نبى اكرم(ص) در حجةالوداع، خطبه‌هايى را در مكه و عرفات و منى بيان كرد، در اين خطبه‌ها به معالم دين، بشارت امت به ائمه دوازده گانه از اهل‌بيت پيامبر، راه نجات مسلمين از گمراهى با تمسك به ثقلين؛ يعنى قرآن و عترت، اشاره فرموده است.

قبل از رسيدن پيامبر به مدينه، تحركات و اعتراضات قريش و منافقان نسبت به اين امر الهى آغاز شد، و لكن خداوند متعال اين توطئه‌ها را خنثى نمود و امت رسولش را از ارتداد در زمان حيات پيامبرش حفظ نمود. از جمله اين اعتراضات، اعتراض جابر بن نضر بن حارث است، كه به پيامبر(ص) برای تعيين ولايت على(ع) اعتراض نمود و خداوند متعال او را به باران سنگ عذاب نمود، و آيه سوم؛ يعنى آيه '''"سأل سائلٌ بعذاب واقع"''' در اين مقام نازل گشت.

فصل دوم: آيه امر به تبليغ  

فصل سوم: داستان غدير