۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '؛م' به '؛ م') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
گلدزيهر دربارۀ اين کتاب و شيوۀ بى سابقهاش مىگوید: «اين بديعترين شيوۀ تحقيق لغوى در تفسير قرآن است». (-المذاهب الاسلامية في تفسير القرآن، ص69، به نقل از التفسير و المفسرون، محمدحسین ذهبى، ج 75/1). | گلدزيهر دربارۀ اين کتاب و شيوۀ بى سابقهاش مىگوید: «اين بديعترين شيوۀ تحقيق لغوى در تفسير قرآن است». (-المذاهب الاسلامية في تفسير القرآن، ص69، به نقل از التفسير و المفسرون، محمدحسین ذهبى، ج 75/1). | ||
ابوبكر بن انبارى از قول او دربارۀ اين شيوه چنين نقل كرده است: «شعر، ديوان عرب است، هرگاه حرفى از قرآن كه خداوند به زبان عربى نازل فرموده است، بر ما پوشيده و دشوار باشد، به ديوان و سرچشمۀ آن[شعر قبل از عصر نزول قرآن]مراجعه مىكنيم و شواهد روشنگرى برای آن مىيابيم».(پيشين، ج 76/1.همچنين دربارۀ ارزيابى نسبت تفسير منسوب به [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] -پيشين، ص81-83). نيز-تفسير [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] | ابوبكر بن انبارى از قول او دربارۀ اين شيوه چنين نقل كرده است: «شعر، ديوان عرب است، هرگاه حرفى از قرآن كه خداوند به زبان عربى نازل فرموده است، بر ما پوشيده و دشوار باشد، به ديوان و سرچشمۀ آن[شعر قبل از عصر نزول قرآن]مراجعه مىكنيم و شواهد روشنگرى برای آن مىيابيم».(پيشين، ج 76/1.همچنين دربارۀ ارزيابى نسبت تفسير منسوب به [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] -پيشين، ص81-83). نيز-تفسير [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]؛ مسائل نافع بن ازرق. | ||
[[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]] | [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]] |
ویرایش