۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ریچ، کلاودیوس جیمز: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مدارك ' به 'مدارک '
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') |
جز (جایگزینی متن - 'مدارك ' به 'مدارک ') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE05004AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
او در ابتداى سال 1804م سفرش را با يك كشتى بارى به هندوستان آغاز كرد. در ميانه راه كشتى دچار آتش‌سوزى گرديد و سفرش را به ايتاليا تغيير داد. پس از تسلط به زبان ايتاليايى به استانبول و مصر سفر كرد. در مصر بود كه لغت عربى و لهجه‌هاى مختلف آن را فراگرفت. | او در ابتداى سال 1804م سفرش را با يك كشتى بارى به هندوستان آغاز كرد. در ميانه راه كشتى دچار آتش‌سوزى گرديد و سفرش را به ايتاليا تغيير داد. پس از تسلط به زبان ايتاليايى به استانبول و مصر سفر كرد. در مصر بود كه لغت عربى و لهجه‌هاى مختلف آن را فراگرفت. | ||
در سال 1808 بود كه با سفر به بغداد در امور سياسى وارد شد و با اطلاعى كه از عادات محلى پيدا كرد، مورد احترام حكومت‌هاى محلى واقع شد. وى مدت شش سال در بغداد ماند. در اين زمان بود كه اسناد و | در سال 1808 بود كه با سفر به بغداد در امور سياسى وارد شد و با اطلاعى كه از عادات محلى پيدا كرد، مورد احترام حكومت‌هاى محلى واقع شد. وى مدت شش سال در بغداد ماند. در اين زمان بود كه اسناد و مدارک تاريخى ارزشمندى را گردآورى كرد. | ||
«سر رابرت كرپورتر» واپسين بخش از يادداشت‌هايش را به نام «مسافرت‌ها به گرجستان، ايران، ارمنستان، بابل و...» را با سپاس و ستايش از مردى به پايان برد كه منش نيك و بزرگوارى گسترده و انديشه‌هايش درباره يادمان‌هاى باستانى شرق، با نگاهى آفرين‌برانگيز همراه بود: «مردى كه پندار و انديشه درخشان و نيك‌منشى او سراسر روشن و آشكار بود و راه همه مسافرانى را كه در دايره نفوذ انديشه‌هايش آمده بودند هموار ساخت. او هنگامى به نام يك نماينده و ديپلمات كارش را با وفادارى انجام مى‌داد كه انسان‌دوستيش نيز در كنار كارش آشكار بود.». | «سر رابرت كرپورتر» واپسين بخش از يادداشت‌هايش را به نام «مسافرت‌ها به گرجستان، ايران، ارمنستان، بابل و...» را با سپاس و ستايش از مردى به پايان برد كه منش نيك و بزرگوارى گسترده و انديشه‌هايش درباره يادمان‌هاى باستانى شرق، با نگاهى آفرين‌برانگيز همراه بود: «مردى كه پندار و انديشه درخشان و نيك‌منشى او سراسر روشن و آشكار بود و راه همه مسافرانى را كه در دايره نفوذ انديشه‌هايش آمده بودند هموار ساخت. او هنگامى به نام يك نماينده و ديپلمات كارش را با وفادارى انجام مى‌داد كه انسان‌دوستيش نيز در كنار كارش آشكار بود.». | ||