۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'آیتاللهث' به 'آیتالله ث') |
||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
حاج ميرزا محمّد ثقفى دو دوره اصول خارج و عمده مباحث فقهى را از بحث رئيس الشيعة، مرحوم حاج [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى يزدى]] - رضوان اللّه عليه-استفاده نمود و وى به خطّ شريف خويش به مقام اجتهاد و اعتماد او تصريح نمود. | حاج ميرزا محمّد ثقفى دو دوره اصول خارج و عمده مباحث فقهى را از بحث رئيس الشيعة، مرحوم حاج [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى يزدى]] - رضوان اللّه عليه-استفاده نمود و وى به خطّ شريف خويش به مقام اجتهاد و اعتماد او تصريح نمود. | ||
آیتالله آقا شيخ ابوالقاسم قمى كه از سوى آیتالله حائرى مسئوليت امتحان فضلاى حوزۀ علميه قم را داشت، اجتهاد | آیتالله آقا شيخ ابوالقاسم قمى كه از سوى آیتالله حائرى مسئوليت امتحان فضلاى حوزۀ علميه قم را داشت، اجتهاد آیتالله ثقفى را تصديق كرده و مىنويسد: | ||
«...عالم عادل، فقيه كامل، جامع فضايل، مورد وثوق و معتمد، ميرزا محمّد فرزند حاج ميرزا ابوالفضل تهرانى؛ از تهران به شهر مقدس قم مهاجرت نمود تا به تكميل علم و عرفان بپردازد كه پس از تحمل رنج و زحمت، به مقام اجتهاد و استنباط رسيد.بر او اين نعمت بزرگ و منزلت رفيع گوارا باد'''و ذلك فضلللّه يوتيه من يشاء''' و او را به مراعات احتياط و پرهيزگارى توصيه مىكنم و از وى مىخواهم مرا در دعاهاى خود فراموش نكند، كما اين كه من هم او را به هنگام دعا از ياد نمىبرم.اين متن در تاريخ 22 رمضان سال (1347 ه.ق.) تحرير گرديده است.» | «...عالم عادل، فقيه كامل، جامع فضايل، مورد وثوق و معتمد، ميرزا محمّد فرزند حاج ميرزا ابوالفضل تهرانى؛ از تهران به شهر مقدس قم مهاجرت نمود تا به تكميل علم و عرفان بپردازد كه پس از تحمل رنج و زحمت، به مقام اجتهاد و استنباط رسيد.بر او اين نعمت بزرگ و منزلت رفيع گوارا باد'''و ذلك فضلللّه يوتيه من يشاء''' و او را به مراعات احتياط و پرهيزگارى توصيه مىكنم و از وى مىخواهم مرا در دعاهاى خود فراموش نكند، كما اين كه من هم او را به هنگام دعا از ياد نمىبرم.اين متن در تاريخ 22 رمضان سال (1347 ه.ق.) تحرير گرديده است.» | ||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
حاج ميرزا محمّد ثقفى محفل درسى اين فقيه فاضل را مغتنم شمرد و سطوح عالى فقه و اصول را نزد وى فرا گرفت و از ايشان به دريافت اجازۀ عامه- مشتمل بر سه طريق متصل به امام عليهالسّلام-با تصريح به اهليّت فتوا نائل شد. | حاج ميرزا محمّد ثقفى محفل درسى اين فقيه فاضل را مغتنم شمرد و سطوح عالى فقه و اصول را نزد وى فرا گرفت و از ايشان به دريافت اجازۀ عامه- مشتمل بر سه طريق متصل به امام عليهالسّلام-با تصريح به اهليّت فتوا نائل شد. | ||
آیتالله مسجد شاهى در اجازهاى كه در سوم شعبان سال(1345 ه.ق.) براى | آیتالله مسجد شاهى در اجازهاى كه در سوم شعبان سال(1345 ه.ق.) براى آیتالله ثقفى صادر نموده است، او را عالم فاضل كامل، عماد علماى اعلام، عميد فقيهان اهلبيت،ثقة الاسلام و مستنبط احكام دانسته و به عنوان كسى كه در شرف حسب و نسب جامعيت دارد، معرفى كرده و تاكيد نموده است:به دليل استمرار در كسب علوم از سنين كودكى و اهتمام در فراگيرى مشكلات فقهى و پشت سر نهادن رياضتها و رنجهاى اين مسير، از قدرت اجتهاد برخوردار شده و به اين مرتبه رسيده و قادر است با دلايل محكم و استوار، مسائل مورد نياز و احكام شرعى را درك كند. | ||
آیتالله سيّد ابوالحسن رفيعى قزوينى(1359- 1310 ه.ق.) | آیتالله سيّد ابوالحسن رفيعى قزوينى(1359- 1310 ه.ق.) | ||
خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
نامبرده، عالم عاملى است كه به اخلاق حسنه و ملكات پسنديده آراسته مىباشد و اهل ورع و تقوا است و در بين اقران و همگنان، برجستگى و مهارت در علوم شرعى، فقهى، اصولى و الاهى دارد.او در قم بهرۀ وافرى از علوم عقلى و قواعد حكمت و تحقيق و تدقيق در اين معارف برد و موفق گرديد احكام شرعى را از مدارك مشخص استنباط كند و به حدّ اجتهاد نائل گردد و رتبۀ حكم و افتاء را از آن خود سازد.و بر مردم است كه بر فتاوى او اعتماد نمايند و در مخاصمات و منازعات به آنچه او حكم مىدهد، راضى شوند.و به او اجازه دادم كه از كتب اربعۀ مشهور و ساير كتب حديث چون [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]، [[الوافي|وافى]]، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهمالسلام|بحار الانوار]] و ساير كتب حديث، زيارات، ادعيه و...روايت نقل كند.اين اجازه و تصديق، در تاريخ يازدهم شعبان 1345 ه.ق.توسط رفيعى قزوينى صادر گرديده است. | نامبرده، عالم عاملى است كه به اخلاق حسنه و ملكات پسنديده آراسته مىباشد و اهل ورع و تقوا است و در بين اقران و همگنان، برجستگى و مهارت در علوم شرعى، فقهى، اصولى و الاهى دارد.او در قم بهرۀ وافرى از علوم عقلى و قواعد حكمت و تحقيق و تدقيق در اين معارف برد و موفق گرديد احكام شرعى را از مدارك مشخص استنباط كند و به حدّ اجتهاد نائل گردد و رتبۀ حكم و افتاء را از آن خود سازد.و بر مردم است كه بر فتاوى او اعتماد نمايند و در مخاصمات و منازعات به آنچه او حكم مىدهد، راضى شوند.و به او اجازه دادم كه از كتب اربعۀ مشهور و ساير كتب حديث چون [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]، [[الوافي|وافى]]، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهمالسلام|بحار الانوار]] و ساير كتب حديث، زيارات، ادعيه و...روايت نقل كند.اين اجازه و تصديق، در تاريخ يازدهم شعبان 1345 ه.ق.توسط رفيعى قزوينى صادر گرديده است. | ||
يكى از سه طريق اجازۀ روايتى | يكى از سه طريق اجازۀ روايتى آیتالله ثقفى قابل توجه است.زيرا سلسلۀ سند آن از طريق علماى اصفهان و قزوين به علاّمۀ مجلسى مىرسد: | ||
«...خبر داد مرا استاد علاّمه شيخ فتح اللّه شيرازى اصفهانى معروف به شريعت و سيّد حسن صدرالدين عاملى و حاج سيّد محمّد قزوينى از سيّد مهدى قزوينى از عمويش سيّد باقر قزوينى از دايى او علاّمه بحر العلوم از سيّد حسين قزوينى صاحب معارج الاحكام فى شرح مسالك الافهام و [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرايع الاسلام]] از پدرش امير ميرزا ابراهيم فرزند امير معصوم از مولا محمّدباقر مجلسى...». | «...خبر داد مرا استاد علاّمه شيخ فتح اللّه شيرازى اصفهانى معروف به شريعت و سيّد حسن صدرالدين عاملى و حاج سيّد محمّد قزوينى از سيّد مهدى قزوينى از عمويش سيّد باقر قزوينى از دايى او علاّمه بحر العلوم از سيّد حسين قزوينى صاحب معارج الاحكام فى شرح مسالك الافهام و [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرايع الاسلام]] از پدرش امير ميرزا ابراهيم فرزند امير معصوم از مولا محمّدباقر مجلسى...». | ||
خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
آیتالله ثقفى به تأليف و تحقيق نيز مبادرت نمود و آثارى چند در مباحث حكمت، فقه، اصول و تفسير بر جاى نهاد كه عبارتند از: | |||
# غرر العوائد؛ در حواشى بر كتاب «درر الفوائد»آیتالله حاج شيخ عبدالكريم حائرى؛كه در تهران به طبع رسيده است. | # غرر العوائد؛ در حواشى بر كتاب «درر الفوائد»آیتالله حاج شيخ عبدالكريم حائرى؛كه در تهران به طبع رسيده است. | ||
خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
يكى از مواهبى كه «حكيم سخن در دهان آفرين»، نصيب | يكى از مواهبى كه «حكيم سخن در دهان آفرين»، نصيب آیتالله ثقفى نمود، برخوردارى ايشان از ذوق شعرى و توانايى در سرودن انواع قالبهاى منظوم است كه به كمك اين ذوق عالى، با جهان رازها، زيبايىها و عوالم اخلاص و كمال بيشتر آشنا گرديد و موفق شد مجموعهاى از مضامين آموزنده را به رشتۀ نظم بكشد. | ||
ناگفته نماند كه پدر او(آیتالله حاج ميرزا ابوالفضل تهرانى) که ديوان اشعارش، آن هم به زبان عربى، مورد استفاده اهل نظر است و از شاعران دانشور معاصر به شمار مىآيد و فصاحتش در سرودههاى تازى زبانزد مشاهير عرب و عجم است، به هنگام نشو و نما و تربيت فرزندش زيبايىها، لطايف و ظرايف شعرى را براى او بازگو مىنمود و ميرزا محمّد ثقفى كه چنين مايههاى ذوقى را با كمك پدرش از سنين نوجوانى در خود تقويت مىكرد، همراه با كسب فضايل و تحصيل علوم اسلامى، به شعر و شاعرى توجّه داشت و با شناخت مهارتهاى ادبى و طهارت زبان و تزكيۀ درون و محافظت و مراقبت بر لطافتهاى شعرى، اهل اين معانى گرديد و در دوران تحصيل در شهر مقدس قم با سرودن قصايد و غزلياتى نيكو و پر محتوا نشان داد كه قريحهاى پر مايه دارد.وى انديشههاى كلامى و فلسفى خود را با جنبههاى ذوقى پيوند داد و از زبان شعر، بخشى از حقايق و گرايشهاى اعتقادى و حكيمانۀ خويش را مشخص كرد. | ناگفته نماند كه پدر او(آیتالله حاج ميرزا ابوالفضل تهرانى) که ديوان اشعارش، آن هم به زبان عربى، مورد استفاده اهل نظر است و از شاعران دانشور معاصر به شمار مىآيد و فصاحتش در سرودههاى تازى زبانزد مشاهير عرب و عجم است، به هنگام نشو و نما و تربيت فرزندش زيبايىها، لطايف و ظرايف شعرى را براى او بازگو مىنمود و ميرزا محمّد ثقفى كه چنين مايههاى ذوقى را با كمك پدرش از سنين نوجوانى در خود تقويت مىكرد، همراه با كسب فضايل و تحصيل علوم اسلامى، به شعر و شاعرى توجّه داشت و با شناخت مهارتهاى ادبى و طهارت زبان و تزكيۀ درون و محافظت و مراقبت بر لطافتهاى شعرى، اهل اين معانى گرديد و در دوران تحصيل در شهر مقدس قم با سرودن قصايد و غزلياتى نيكو و پر محتوا نشان داد كه قريحهاى پر مايه دارد.وى انديشههاى كلامى و فلسفى خود را با جنبههاى ذوقى پيوند داد و از زبان شعر، بخشى از حقايق و گرايشهاى اعتقادى و حكيمانۀ خويش را مشخص كرد. | ||
خط ۱۳۴: | خط ۱۳۴: | ||
اشعارش ضمن برخوردارى از معانى بلند و مقاصد عالى، ساده و روان است.محور فكرى اين مفسّر شاعر بنيانهاى عقيدتى و باورهاى مذهبى و به خصوص اظهار ارادت به ساحت مقدس خاندان عصمت و طهارت عليهمالسّلام است. قصايدى حاوى حكمت و اندرز دارد كه در آنها زهد، ارادت به خاندان پيامبر، مناقب، مدايح و مراثى اهلبيت عليهمالسّلام ديده مىشود.وى معارف قرآنى، پندها، حكمتهاى پرمايه و برهانهاى فلسفى را ماهرانه با يكديگر آشنايى داده و از آنها نتيجه اخلاقى مىگيرد.و خواننده را از خواب غفلت بيدار مىكند. | اشعارش ضمن برخوردارى از معانى بلند و مقاصد عالى، ساده و روان است.محور فكرى اين مفسّر شاعر بنيانهاى عقيدتى و باورهاى مذهبى و به خصوص اظهار ارادت به ساحت مقدس خاندان عصمت و طهارت عليهمالسّلام است. قصايدى حاوى حكمت و اندرز دارد كه در آنها زهد، ارادت به خاندان پيامبر، مناقب، مدايح و مراثى اهلبيت عليهمالسّلام ديده مىشود.وى معارف قرآنى، پندها، حكمتهاى پرمايه و برهانهاى فلسفى را ماهرانه با يكديگر آشنايى داده و از آنها نتيجه اخلاقى مىگيرد.و خواننده را از خواب غفلت بيدار مىكند. | ||
آیتالله ثقفى در شعر عربى و فارسى يد طولايى داشت و در انواع شعر اعم از قصيده، غزل، رباعى، دو بيتى و...آثارى بس دلنشين و پر جاذبه و ارزنده دارد. | |||
بخشى از قصيدۀ او در فضايل و مناقب حضرتعلى عليهالسّلام چنين است: | بخشى از قصيدۀ او در فضايل و مناقب حضرتعلى عليهالسّلام چنين است: | ||
خط ۱۴۵: | خط ۱۴۵: | ||
سرانجام | سرانجام آیتالله ثقفى پس از عمرى مجاهدت و كوششهاى فرهنگى با بر جاى نهادن آثار علمى نفيس و نيز تربيت طلاّبى فاضل و پرورش فرزندانى پر مايه، در 18 مرداد 1364؛ مطابق (1406 ه.ق.) دار فانى را وداع گفت و به سراى جاويد شتافت. | ||
پيكر پاكش بر حسب وصيّت، بعد از تشييع جنازهاى با شكوه در تهران، به مشهد مقدس انتقال داده شد و در جوار بارگاه حضرت على بن موسى الرضا عليهالسّلام دفن گرديد. | پيكر پاكش بر حسب وصيّت، بعد از تشييع جنازهاى با شكوه در تهران، به مشهد مقدس انتقال داده شد و در جوار بارگاه حضرت على بن موسى الرضا عليهالسّلام دفن گرديد. |
ویرایش