پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[پژوهشی در روایات تفسیری امام باقر و امام صادق علیهما‌السلام]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[پژوهشی در روایات تفسیری امام باقر و امام صادق علیهما‌السلام]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR13226J1.jpg|بندانگشتی| پژوهشی در روایات تفسیری امام باقر و امام صادق علیهما‌السلام|175px]]
[[پرونده:NUR00973J1.jpg|بندانگشتی| صلح الحسن علیه‌السلام|175px]]


'''پژوهشی در روایات تفسیری امام باقر و امام صادق علیهما‌السلام''' نوشته [[افتخاري، لاله|لاله افتخاری]](معاصرکتابی است به زبان فارسی و با موضوع علوم قرآنی و حدیث.
'''صلح الحسن‌ عليه‌السلام'''، از آثار [[شيخ راضى آل ياسين]] (م 1372قبه زبان عربى و در زمره متقن‌ترين کتب تاريخى در موضوع خود است. مؤلف در آن به موضوعاتى پرداخته که در کتب مشابه، به آنها کمتر توجه شده و موضوع صلح امام حسن(ع) و علت و عوامل آن را به‌خوبى بيان مى‌کند.


نویسنده در این اثر احادیث تفسیری صادقین(ع) را مورد بررسی قرار میدهد. چون بررسی تمامی روایات درباره همه آیات گستردگی فراوانی دارد، لاله افتخاری به هدف دستیابی به شیوه تفسیری این دو امام(ع) فقط احادیث مربوط به آیات جزء سی‌ام قرآن را، مورد بررسی قرار داده است.
مؤلف در بيان هدف از نگارش کتاب، نوشته است: هدف از نگارش اين سطور اين بود که از راه منطق صحيح و ترديدناپذير، عظمت اين امام، بى هيچ شائبه عيب و نقص و اشکال و ايراد آشکار گردد.
== ساختار ==
کتاب از دو مقدمه و سه بخش تشکيل شده است. مقدمه اول، از [[شرف‌الدین، عبدالحسین|سيد عبدالحسين شرف‌الدين]] و مقدمه دوم از مؤلف است.


نویسنده در نگارش این کتاب از 66 اثر از منابع شیعه و سنی به زبان فارسی و عربی بهره برده که برخی از آن‌ها عبارتند از: [[الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد|الإرشاد]] [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، [[الإتقان في علوم القرآن]] [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]]، [[البرهان في علوم القرآن]] زرکشی، [[الكافي (ط. الاسلاميه)|الکافي]] [[کلینی، محمد بن یعقوب|کلینی]]، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحارالأنوار]]، تفسیرهای [[تفسير الصافي|صافی]]، [[الميزان في تفسير القرآن|المیزان]]، [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع‌البیان]] [[طبرسی، فضل بن حسن|طبرسی]]، [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|کشاف]] [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]]، [[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|جامع‌البیان]] [[طبری، محمد بن جریر|طبری]]، [[روح المعاني في تفسير القرآن العظيم و السبع المثاني|روح المعانی]] [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسی]] و... و [[التفسير و المفسرون في ثوبه القشيب|التفسیر و المفسرون في ثوبة القشيب]] و [[التمهيد في علوم القرآن (معرفت، محمدهادی)|التمهيد في علوم القرآن]] [[معرفت، محمد هادی|محمدهادی معرفت]]، [[التفسير و المفسرون]] [[ذهبی، محمدحسین|ذهبی]]، [[التوحيد]] و [[ثواب الأعمال و عقاب الأعمال]] و [[الخصال]] [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] و...
بخش اول، به معرفى مختصرى از امام حسن(ع) مى‌پردازد.


نویسنده در چکیده کتاب بیان می‌دارد که دین خدا در قالب وحی قرآنی و وحی بیانی بر پیامبر(ص) عرضه شده است. سهم عظیمی از وحی بیانی به‌صورت آموزه‌های خاص دینی، فقط در اختیار وارثان علم ایشان یعنی اهل‌بیت(ع) قرار گرفته و در این میان، سهم صادقین(ع) به دلیل شرایط بهتر زمانی و مکانی، بیشتر است و روایات آنان در تدوین مکتوبات حدیثی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. او می‎نویسد: «در این پژوهش، ضمن بیان مباحث مقدماتی مانند تعریف تفسیر، تأویل و اثر، تفسیر اثری و جایگاه آن، تفسیر اهل‌بیت(ع) و سیر تطور آن، از زمان پیدایش تا دوران باقرین(ع) نگاهی به حیات سیاسی، فرهنگی، اجتماعی آن دو بزرگوار افکنده، آنگاه با بررسی روایات منسوب به ایشان، ذیل آیات جزء سی‎ام قرآن به روش و مبانی تفسیری آن دو بزرگوار دست یافته‌ایم. سپس در بخش اصلی، روایات باقرین(ع) ذیل آیات جزء سی‎ام قرآن را یک‌ به‌یک مطرح و مورد بررسی قرار داده‌ایم.»
بخش دوم، شامل سيزده فصل و بخش سوم، شامل هشت فصل مى‌باشد. گفتار پايانى کتاب مقايسه‌اى ميان شرايط امام حسن(ع) و امام حسين(ع) از حيث دوستان و دشمنان است.


کتاب، پيرامون زندگى امام حسن(ع) به‌طور عموم نيست، بلکه فقط درباره فرازهاى سياسى زندگى اوست.


<div class="mw-ui-button">[[ پژوهشی در روایات تفسیری امام باقر و امام صادق علیهما‌السلام|'''ادامه''']]</div>
در سال 1372ق، [[شرف‌الدین، عبدالحسین|سيد شرف‌الدين عاملى]]، مقدمه‌اى بر اين اثر نوشته که شامل اشاراتى درباره‌ى مؤلف و مرورى بر ديدگاه‌هاى طرح‌شده درباره‌ى امام مجتبى(ع) مى‌باشد.
 
مقدمه مؤلف، درباره شيوه تأليف اين کتاب است.
 
===بخش اول===
 
بخش اول کتاب درباره زندگى امام حسن(ع) است. مؤلف مى‌گويد: امام حسن در نيمه ماه مبارک رمضان متولد شد. تنها کنيه او ابومحمد و لقب‌هاى او السبط، السيد، الزکي، المجتبى و التقي است. او داراى 15 فرزند بود که فقط از دو پسر او؛ يعنى حسن و... <div class="mw-ui-button">[[صلح الحسن علیه‌السلام (آل یاسین)|'''ادامه''']]</div>
۶۱٬۱۸۹

ویرایش