پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[دبیرسیاقی، محمد]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR03383.jpg|بندانگشتی|دبیرسیاقی، محمد|175px]]
[[پرونده:NUR00013.jpg|بندانگشتی|خویی، ابوالقاسم|175px]]


'''سيد محمد دبيرسياقى''' (1298-1397شپژوهشگر، نویسنده، شاعر و استاد ادبیات فارسی، وی از ارکان چهارگانهٔ «بنیاد لغتنامهٔ دهخدا» و مصحح بسیاری از متنهای کهن فارسی است.
'''سید ابوالقاسم خویى''' (1317- 1413قفقیه، اصولی، عالم بزرگ رجالی، مفسر قرآن، از مراجع تقلید شیعه
در شب پانزدهم ماه رجب سال 1317ق، در خانواده علم و دانش و تقوا در شهرستان خوى دیده به جهان گشود.


در چهارم اسفند 1298ش در محله گلبناى قزوين متولد شد. پدرش سيد باقر از خوش‌نويسان مشهور آن شهر بود. سيد محمد پس از به پايان رساندن تحصيلات دوره ابتدايى و متوسطه، در سال 1318ش دوره دوم متوسطه را در دبیرستان شاهپور (امید) قزوین به انجام رسانيد و به اخذ ديپلم نايل آمد. از آن پس در رشته زبان و ادبيات فارسى به تحصيل پرداخت و در سال 1324ش دكتراى رشته زبان و ادبيات فارسى،  را از دانشگاه تهران دریافت کرد.
آیت‌الله سید ابوالقاسم خویى در دامان پاک پدر و مادرش دوران کودکى را پشت سر نهاده و پس از آموختن قرآن و خواندن و نوشتن، در 13 سالگى (سال 1330ق) همراه برادر بزرگ خویش مرحوم سید عبدالله خویى و دیگر افراد خانواده رهسپار نجف شد.


وى از سال 1320ش به استخدام وزارت دارایى درآمد. در ۱۳۲۵ به عضویت انجمن ایرانشناسی درآمد. در سال 1353ش بازنشسته شد. وى به مدت 34 سال همواره در مصدر مشاغل مختلفى چون رياست دفتر اداره كل ماليات‌هاى مستقيم، عضو كميسيون‌هاى مالياتى، رياست ماليه تهران، رياست اداره قوانين و عضويت شوراى عالى مالياتى بوده است. وى از خرداد 1326ش به همكارى علامه دهخدا در نگارش «لغت‌نامه» پرداخت.
آیت‌الله خویى درحالى‌که هنوز جوان بود، موفق شد از بزرگان حوزه نجف اجازه نقل حدیث دریافت داشته و توسط آن، کتاب‌هاى دانشمندان شیعه و سنى را روایت کند. یکى از این مشایخ، مرحوم [[نایینی، محمدحسین|میرزاى نائینى]] بود که به‌وسیله ایشان از استادش مرحوم [[نوری، حسین بن محمدتقی|[[نوری، حسین بن محمدتقی|محدّث نورى]]، کتاب‌هایى مانند: «[[الكافي (ط. الاسلاميه)|اصول کافى]]»، «{{عبارت عربی|[[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه]]}}»، «[[تهذيب الأحكام|تهذیب]]»، «[[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]]»، «[[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|{{عبارت عربی|وسائل الشيعة}}]]»، «[[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الأنوار]]»، «[[الوافي|وافى]]» و... را روایت مى‌نمود.


وى علاوه بر كار در لغتنامه، به كار تدريس در دانشگاه تهران نيز مشغول بود. او علاوه بر آن به دعوت دانشگاه عين الشمس قاهره، دو سفر به مصر رفت و به تدريس و ايراد سخنرانى در دانشگاه‌هاى قاهره و الازهر پرداخت.  
اجازه دیگر ایشان، اجازه روایى علامه سترگ آیت‌الله [[شرف‌الدین، عبدالحسین|سید عبدالحسین شرف‌الدین عاملى]] صاحب «[[المراجعات]]»، (متوفاى 1377) بود که به‌واسطه ایشان کتاب‌ها و تألیفات دانشمندان اهل سنت را روایت مى‌کند.


سرانجام این پژوهشگر برجسته ادبیات، در روز 15 مهرماه 1397 در ۹۹ سالگی دار فانی را وداع گفت.
سرانجام پس از 96 سال حیات پرافتخار و برجاى نهادن خدمات بزرگ دینى و ده‌ها اثر جاویدان و تحمل فشارها و رنج‌ها و مصیبت‌هاى فراوان در حکومت ظالمانه صدام و پس از یک سال دورى از جوار جد بزرگوارش امیرالمؤمنین على(ع) و تبعید به کوفه، خورشید فروزان زندگانى آیت‌الله ‌خویى در عصر روز شنبه هشتم صفر 1413ق، براى همیشه غروب کرد و مسلمانان را با اندوهى جانکاه مواجه نمود.


 
<div class="mw-ui-button">[[خویی، ابوالقاسم|'''ادامه''']]</div>
<div class="mw-ui-button">[[دبیرسیاقی، محمد|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش