لطائف قصص الأنبياء علیهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده چگونگی نفرین کردن حضرت نوح، قومش را یکی از نکاتی است که به آن اشاره می‌کند. خداوند نفرین را دوست ندارد و نمی‌پسندد زیرا خود می‌فرماید «وَ يَدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ»؛ و انسان (همان‌گونه كه) خير را فرا می‌‏خواند، (پيشامد) بد را می‌‏خواند (اسراء، 11)؛ بلکه او دعای خیر و عفو و غفران را می‌پسندد و خود می‌گوید: «خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ»؛ گذشت پيشه كن و به (كار) پسنديده فرمان ده. (اعراف‏، 199). حضرت نوح از خداوند چیزی خواست که خود به آن علاقه نداشت و آن هلاکت قومش بود و خداوند آن را در اختیارش قرار داد. برخی نیز گفته‌اند که حضرت نوح رضایت به نفرین قومش نداشت تا اینکه آیه شریفه وَ أُوحِيَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِکَ إِلاَّ مَنْ قَدْ آمَنَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا کَانُوا يَفْعَلُونَ‌؛ و به نوح وحى شد كه: از قوم تو، جز كسانى كه [تا كنون] ايمان آورده‏‌اند هرگز [كسى] ايمان نخواهد آورد. پس از آنچه مى‏كردند غمگين مباش. (هود، 36) نازل شد و او پس از ناامید شدن از امتش آن‌ها را نفرین نمود<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>.