۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
پروین گنابادی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
او در طى دو سال نزديك به يك ميليون يادداشت از متون مهم فراهم آورد و لغات محلى گنابادى و مشهدى را بر آن افزود و علاوه بر تنظيم حرف «ذ» با همكارى دهخدا و حرف «غ» با همكارى شهاب فردوسى، آماده‌سازى واژگان ذيل حرف «ط» و بخشى از حرف «الف» را نيز برعهده داشت. پروين در اواخر سال 1318ش به مدت دوازده سال ويراستارى زبانى كتاب‌هاى علمى دانشگاه تهران را به عهده گرفت و از اواخر سال 1340ش تا پايان عمر با «بنياد فرهنگ ايران» همكارى نمود. استاد پروين همزمان با اين فعالیت‌های علمى به امر تدريس نيز مى‌پرداخت. در دانشكده‌هاى ادبيات تهران وپژوهشكده فرهنگ ايران به تدريس پرداخت و در طول حيات خود از تعليم و تعلم باز نماند. | او در طى دو سال نزديك به يك ميليون يادداشت از متون مهم فراهم آورد و لغات محلى گنابادى و مشهدى را بر آن افزود و علاوه بر تنظيم حرف «ذ» با همكارى دهخدا و حرف «غ» با همكارى شهاب فردوسى، آماده‌سازى واژگان ذيل حرف «ط» و بخشى از حرف «الف» را نيز برعهده داشت. پروين در اواخر سال 1318ش به مدت دوازده سال ويراستارى زبانى كتاب‌هاى علمى دانشگاه تهران را به عهده گرفت و از اواخر سال 1340ش تا پايان عمر با «بنياد فرهنگ ايران» همكارى نمود. استاد پروين همزمان با اين فعالیت‌های علمى به امر تدريس نيز مى‌پرداخت. در دانشكده‌هاى ادبيات تهران وپژوهشكده فرهنگ ايران به تدريس پرداخت و در طول حيات خود از تعليم و تعلم باز نماند. | ||
وى در ساحت شعر و شاعرى از زمره شاعران صاحب سبک | وى در ساحت شعر و شاعرى از زمره شاعران صاحب سبک محسوب مى‌شد، به گونه‌اى كه يكى از موضوعات نخستين كنگره نويسندگان ايران در سال 1325 سبک شعرى او بود؛ اما وى هرگز ادعاى شاعرى نمى‌كرد. وى در دانش و علم، كم‌نظير و در آزادگى و متانت، بى‌بديل و درويش مسلك بود و خوش فطرت. | ||
او در زمينه‌هاى مختلف خود را آزموده است و به قول زنده ياد [[زرین‌کوب، عبدالحسین|دكتر زرين‌كوب]]، كارهاى پهلوانى مى‌كرد. وى كار ترجمه را در زمينه روان‌شناسى و تعليم و تربيت با ترجمه مقالاتى از نشرياتى چون «التربية الحديثة» و «الهلال» و «المقتطف» آغاز كرد و تبحر خود را در عرصه ترجمه نشان داد و صاحب آوازه شد. اما بزرگترين و ماندگارترين كار وى، ترجمه «مقدمه ابن خلدون» از متن عربى بود. وى علاوه بر ترجمه، در زمينه‌هاى دستور زبان فارسى، تصحيح متون، ادبيات عاميانه، عرفان و لغت به صورت جدى وارد شد و الحق در تمام اين زمينه‌ها تسلط استادانه خود را نشان داد. آثار به جا مانده از او نشان از تلاش مستمر و احاطه وى بر ادب تازى و پارسى دارد. وى از لحظه لحظه‌هاى عمرش بهره گرفت و حاصل عمر پربار وى صدها مقاله و كتاب در زمينه‌هاى تاريخ و متون ادبى، ادبيات عاميانه و عرفان و... است. | او در زمينه‌هاى مختلف خود را آزموده است و به قول زنده ياد [[زرین‌کوب، عبدالحسین|دكتر زرين‌كوب]]، كارهاى پهلوانى مى‌كرد. وى كار ترجمه را در زمينه روان‌شناسى و تعليم و تربيت با ترجمه مقالاتى از نشرياتى چون «التربية الحديثة» و «الهلال» و «المقتطف» آغاز كرد و تبحر خود را در عرصه ترجمه نشان داد و صاحب آوازه شد. اما بزرگترين و ماندگارترين كار وى، ترجمه «مقدمه ابن خلدون» از متن عربى بود. وى علاوه بر ترجمه، در زمينه‌هاى دستور زبان فارسى، تصحيح متون، ادبيات عاميانه، عرفان و لغت به صورت جدى وارد شد و الحق در تمام اين زمينه‌ها تسلط استادانه خود را نشان داد. آثار به جا مانده از او نشان از تلاش مستمر و احاطه وى بر ادب تازى و پارسى دارد. وى از لحظه لحظه‌هاى عمرش بهره گرفت و حاصل عمر پربار وى صدها مقاله و كتاب در زمينه‌هاى تاريخ و متون ادبى، ادبيات عاميانه و عرفان و... است. | ||