هاتف اصفهانی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

هاتف اصفهانی، احمد (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۸ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۰۴

۲۰ بایت حذف‌شده ، ‏۸ اکتبر ۲۰۱۸

جز

جایگزینی متن - ' ' به ' '

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۵۴: / خط ۵۴: @@
 ==شغل، شاعران هم‎دوره==
 هاتف گذشته از تبحر در ادبیات و سایر علوم، طبیب بوده و از این راه کسب روزی می‎کرده است. اشتغالش به این کار و نارضایتی نسبی او از این امر را می‎توان در این شعر وی دید:
-'''خون دل من چکد ز ناله من      گر به دست اندکی بیفشاری'''
+'''خون دل من چکد ز ناله من   گر به دست اندکی بیفشاری'''
-'''از شکایات من یکی این است       که سپهرم ز واژگون‎کاری'''
+'''از شکایات من یکی این است    که سپهرم ز واژگون‎کاری'''
-'''داده شغل «طبابت» و زین کار     چاکران مراست بیزاری'''
+'''داده شغل «طبابت» و زین کار   چاکران مراست بیزاری'''
-'''فلک انباز کرده ناچارم      با فرومایگان با زاری'''
+'''فلک انباز کرده ناچارم   با فرومایگان با زاری'''
-'''که گمان داشت کز تنزل دهر      کار عیسی کشد به بیطاری'''<ref>ر.ک: همان، ص331</ref>.
+'''که گمان داشت کز تنزل دهر   کار عیسی کشد به بیطاری'''<ref>ر.ک: همان، ص331</ref>.
 او با شاعران هم‎دوره خود؛ حاج لطف‎علی‎بیگ، متخلص به آذر و میرزا سلیمان کاشانی، متخلص به صباحی ارتباط صمیمی داشته و با آنها مشاعره می‎کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
@@ خط ۷۰: / خط ۷۰: @@
 از میان شاعران آن زمان، «آذر» به استادی او اعتراف داشت، ولی سایر شعرا و ادیبانی که با شهرت او مقام خود را در خطر می‎دیدند، هجویاتی درباره او ساخته و در میان مردم منتشر کردند. چنان‎که بیت ذیل گواهی می‎دهد، در اصفهان کمتر کسی خریدار ابیات او بوده است:
-'''من به دیاری شدم جلوه‎ده یار خویش      آینه دادم به «کور» نغمه سرودم به «کر»'''<ref>ر.ک: همان، ص332-333</ref>.
+'''من به دیاری شدم جلوه‎ده یار خویش   آینه دادم به «کور» نغمه سرودم به «کر»'''<ref>ر.ک: همان، ص332-333</ref>.
 عمده شهرت هاتف به‎خاطر ترجیع‎بند عرفانی اوست<ref>ر.ک: همان، ص334</ref>.
@@ خط ۷۸: / خط ۷۸: @@
 صباحی، سال وفات او را به‎وسیله ماده تاریخ ضبط کرده است:
-'''به آئین دعا گفتا صباحی بهر تاریخش      که «یا رب منزل هاتف به گلزار جنان بادا»'''<ref>ر.ک: همان، ص333</ref>.
+'''به آئین دعا گفتا صباحی بهر تاریخش   که «یا رب منزل هاتف به گلزار جنان بادا»'''<ref>ر.ک: همان، ص333</ref>.
 ==پانویس==