پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
[[پرونده:NUR11167.jpg|بندانگشتی|کنی تهرانی، علی|185px]]
[[پرونده:NUR11167.jpg|بندانگشتی|کنی تهرانی، علی|185px]]


'''ملا على كنى تهرانى''' (1220 - 1306ق)، عالم، فقیه اصولى، رجالى، محدث، ادیب و مرجع تقلید، قرن 13 و 14.
'''ملاعلى كنى تهرانى''' (1220 - 1306ق)، عالم، فقیه اصولى، رجالى، محدث، ادیب و مرجع تقلید، قرن 13 و 14.


اساتید بنام و معماران علمی و معنوی «کنی» در حوزه نجف عبارت بودند از: [[صاحب جواهر، محمدحسن|شیخ محمد حسن نجفی]] معروف به [[صاحب جواهر]] (متوفی ۱۲۶۶ ق)، شیخ حسن کاشف‌الغطاء (متوفی ۱۲۶۲ ق.) شیخ مشکور حولاوی نجفی (متوفی ۱۲۷۳ق). 
در سال 1220ق متولد شد. اصل او از آمل مازندران است. جدش در قريه كن از توابع تهران سكنى گزيد و ملا على در آن‌جا به‌دنیا آمد.
 
اساتید بنام ملاعلی کنی در حوزه نجف عبارت بودند از: [[صاحب جواهر، محمدحسن|شیخ محمد حسن نجفی]] معروف به [[صاحب جواهر]] (متوفی ۱۲۶۶ ق)، شیخ حسن کاشف‌الغطاء (متوفی ۱۲۶۲ ق.) شیخ مشکور حولاوی نجفی (متوفی ۱۲۷۳ق). 


در کنار حوزه نجف، حوزه علمیه کربلا نیز جایگاه پرورش دانش طلبان بود. شیخ علی کنی در جوار آستان مقدس حضرت امام حسین علیه‌السّلام  از محضر دو استاد برجسته‌ای چون [[شریف‌العلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|شریف‌العلماء مازندرانی]] (متوفی ۱۲۴۵ق) و [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سید ابراهیم قزوینی]] معروف به [[صاحب ضوابط]] (متوفی ۱۲۶۲ ق.) کسب فیض کرد و دوره عالی فقه و اصول را گذراند و در لغت، فقه، اصول، حديث، رجال و تفسیر متبحر گشت.  
در کنار حوزه نجف، حوزه علمیه کربلا نیز جایگاه پرورش دانش طلبان بود. شیخ علی کنی در جوار آستان مقدس حضرت امام حسین علیه‌السّلام  از محضر دو استاد برجسته‌ای چون [[شریف‌العلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|شریف‌العلماء مازندرانی]] (متوفی ۱۲۴۵ق) و [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سید ابراهیم قزوینی]] معروف به [[صاحب ضوابط]] (متوفی ۱۲۶۲ ق.) کسب فیض کرد و دوره عالی فقه و اصول را گذراند و در لغت، فقه، اصول، حديث، رجال و تفسیر متبحر گشت.  
خط ۱۴: خط ۱۶:
مدت زمانی پس از اقامت حاجی مراجعات پی در پی مردم و پرسشهای کتبی و شفاهی آنان در قالب استفتاءات شرعی آغاز شد و روز به روز افزایش می‌یافت و ایشان یگانه محور پاسخگویی به سؤالات دینی و تنها ملجأ رسیدگی به مشکلات مردم به شمار می‌رفت. به دلیل فزونی مقلدان و بنا به درخواست آنان سرانجام در سال ۱۲۷۱ ق. رساله عملیه آن فقیه خداترس به چاپ رسید، تا مردم مؤمن احکام دینی خود را بر اساس فتاوای مجتهد و مرجع تقلیدخویش انجام دهند.
مدت زمانی پس از اقامت حاجی مراجعات پی در پی مردم و پرسشهای کتبی و شفاهی آنان در قالب استفتاءات شرعی آغاز شد و روز به روز افزایش می‌یافت و ایشان یگانه محور پاسخگویی به سؤالات دینی و تنها ملجأ رسیدگی به مشکلات مردم به شمار می‌رفت. به دلیل فزونی مقلدان و بنا به درخواست آنان سرانجام در سال ۱۲۷۱ ق. رساله عملیه آن فقیه خداترس به چاپ رسید، تا مردم مؤمن احکام دینی خود را بر اساس فتاوای مجتهد و مرجع تقلیدخویش انجام دهند.


او در ۱۳۰۶ق در تهران درگذشت و در حرم عبدالعظیم حسنی در شهرری به خاک سپرده شد. در تشییع جنازه باشکوه او، حتی پیروان ادیان دیگر نیز شرکت داشتند. در شهرهای مختلف برای او مجالس یادبود برپا گردید و اشعار بسیاری در رثایش سرودند. 
او در ۱۳۰۶ق در تهران درگذشت و در حرم عبدالعظیم حسنی در شهرری به خاک سپرده شد.


<div class="mw-ui-button">[[کنی تهرانی، علی|'''ادامه''']]</div>
<div class="mw-ui-button">[[کنی تهرانی، علی|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش