پرش به محتوا

سیره اخلاقی معصومین: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۴۳: خط ۴۳:
مؤلف، در اولين بخش كتاب، نخست، «اهتمام به نماز» را مطرح مى‌كند. ايشان در اين بخش، به تبيين نماز مى‌پردازد و نماز را از سه جهت احكام، آداب و اسرار و حقايق مورد بررسى قرار مى‌دهد و مطالبى ذكر مى‌كند، سپس به ذكر داستان‌هايى از نمازگزارن واقعى؛ يعنى حضرات معصومين(ع) مى‌پردازد. در ادامه، به اهميت و جايگاه برپاداشتن نماز اشاره مى‌كند و آن را از اهم واجبات مى‌داند و در اين راستا از روايات و داستان‌هايى نيز بهره مى‌گيرد؛ مثلاًدر بحبوحه جنگ صفين، [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] مراقب خورشيد بود، [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] پرسيد: در پى چه هستيد؟ حضرت فرمودند: منتظر ظهر هستم تا نماز بخوانيم. [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] گفت: ما اينك در حال نبرديم، چه وقت نمازخواندن است؟! حضرت فرمودند: «ما براى چه با اينها مى‌جنگيم؟ جز براى نماز» ([[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]، ج 3، ص 179).
مؤلف، در اولين بخش كتاب، نخست، «اهتمام به نماز» را مطرح مى‌كند. ايشان در اين بخش، به تبيين نماز مى‌پردازد و نماز را از سه جهت احكام، آداب و اسرار و حقايق مورد بررسى قرار مى‌دهد و مطالبى ذكر مى‌كند، سپس به ذكر داستان‌هايى از نمازگزارن واقعى؛ يعنى حضرات معصومين(ع) مى‌پردازد. در ادامه، به اهميت و جايگاه برپاداشتن نماز اشاره مى‌كند و آن را از اهم واجبات مى‌داند و در اين راستا از روايات و داستان‌هايى نيز بهره مى‌گيرد؛ مثلاًدر بحبوحه جنگ صفين، [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] مراقب خورشيد بود، [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] پرسيد: در پى چه هستيد؟ حضرت فرمودند: منتظر ظهر هستم تا نماز بخوانيم. [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] گفت: ما اينك در حال نبرديم، چه وقت نمازخواندن است؟! حضرت فرمودند: «ما براى چه با اينها مى‌جنگيم؟ جز براى نماز» ([[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]، ج 3، ص 179).


ايشان به مذمت كسانى كه نماز را سبک مى‌شمارند، مى‌پردازد و در اين باره، به اين حديث از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] متمسك مى‌شود: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلاة»؛ «شفاعت ما، نصيب كسى كه نماز را سبک بشمارد، نمى‌شود».
ايشان به مذمت كسانى كه نماز را سبک مى‌شمارند، مى‌پردازد و در اين باره، به اين حديث از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] متمسك مى‌شود: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلاة»؛ «شفاعت ما، نصيب كسى كه نماز را سبک بشمارد، نمى‌شود».


دومين صفت اخلاق فردى كه در كتاب مورد بررسى قرار گرفته، «ذكر» است. با توجه به اينكه خداوند مبدأ و منبع همه خوبى‌هاى عالم است و خير و بركت جز از او نمى‌رسد، پس ارتباط با خدا؛ يعنى ارتباط با منبع خير. علاوه بر اين، انسان ذاكر همواره خويشتن را در پرتو نور خدا مى‌بيند و از گزند هر شر و فسادى در امان مى‌ماند.
دومين صفت اخلاق فردى كه در كتاب مورد بررسى قرار گرفته، «ذكر» است. با توجه به اينكه خداوند مبدأ و منبع همه خوبى‌هاى عالم است و خير و بركت جز از او نمى‌رسد، پس ارتباط با خدا؛ يعنى ارتباط با منبع خير. علاوه بر اين، انسان ذاكر همواره خويشتن را در پرتو نور خدا مى‌بيند و از گزند هر شر و فسادى در امان مى‌ماند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش