۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حلی، حسن بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'براي' به 'برای') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02377AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''عزالدين ابومحمدحسن بن سليمان بن محمد حلى عاملى''' از محدثان، عالمان و فقهاى شيعه اماميه، قرن هشتم و نهم، در زمره سلسله راویان صحیفه سجادیه، شاگرد [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اول محمد بن مكى عاملى]] و همچنين سيد عبدالكريم نيلى نجفى مؤلف انوار المضيئه، | '''عزالدين ابومحمدحسن بن سليمان بن محمد حلى عاملى''' از محدثان، عالمان و فقهاى شيعه اماميه، قرن هشتم و نهم، در زمره سلسله راویان صحیفه سجادیه، شاگرد [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اول محمد بن مكى عاملى]] و همچنين سيد عبدالكريم نيلى نجفى مؤلف انوار المضيئه، | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
زمان ولادت و وفات وى روشن نيست، ولى اجازه‌نامه‌اى از وى به تاريخ 802 هجرى وجود دارد كه دست كم نشان مى‌دهد تا اين زمان حيات داشته است. | زمان ولادت و وفات وى روشن نيست، ولى اجازه‌نامه‌اى از وى به تاريخ 802 هجرى وجود دارد كه دست كم نشان مى‌دهد تا اين زمان حيات داشته است. | ||
آقابزرگ طهرانی زادگاه وی را حلّه دانسته است، اما با توجه به قولی که او را جبل عاملی میداند و نیز اقامتش در قم، احتمال اینکه یکی از این دو شهر زادگاه او باشد نیز وجود دارد. | آقابزرگ طهرانی زادگاه وی را حلّه دانسته است، اما با توجه به قولی که او را جبل عاملی میداند و نیز اقامتش در قم، احتمال اینکه یکی از این دو شهر زادگاه او باشد نیز وجود دارد. | ||
حلّی، از مهم ترین شاگردان [[شهید اول، محمد بن مکی|شمس‌الدین محمد بن مکی]]، معروف به [[شهید اول، محمد بن مکی|شهید اول]]، بود و به همراه پنج تن دیگر، در شعبان ۷۵۷ از او اجازه روایت دریافت کرد و در همان مدت کوتاهِ حیات شهید، در کنار فقیهان مشهوری چون فاضل مقداد، از محضر وی بهره برد. استادان و مشایخ دیگر او، محمد بن ابراهیم مطارآبادی، سید بهاءالدین نیلی و رضی‌الدین علی بودند. | حلّی، از مهم ترین شاگردان [[شهید اول، محمد بن مکی|شمس‌الدین محمد بن مکی]]، معروف به [[شهید اول، محمد بن مکی|شهید اول]]، بود و به همراه پنج تن دیگر، در شعبان ۷۵۷ از او اجازه روایت دریافت کرد و در همان مدت کوتاهِ حیات شهید، در کنار فقیهان مشهوری چون فاضل مقداد، از محضر وی بهره برد. استادان و مشایخ دیگر او، محمد بن ابراهیم مطارآبادی، سید بهاءالدین نیلی و رضی‌الدین علی بودند. | ||
[[مجلسی، محمدباقر|مجلسی]]، حلّی را از نظر علم و فقاهت ستوده و همه آثار او را درخور اعتماد دانسته است. | [[مجلسی، محمدباقر|مجلسی]]، حلّی را از نظر علم و فقاهت ستوده و همه آثار او را درخور اعتماد دانسته است. | ||