۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن کلبی، هشام بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'نگاري' به 'نگاری') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
«جمهرةالنسب» وى مهمترين مرجع مؤلفان بعدى درباره انساب گرديد. وى در اين اثر خود نسب‌شناسى را با اخبار و روايات تاريخى همراه نمود و انساب و اخبار در آثار نویسندگانى بعدى مانند احمد بن محمد جَهمى و ابوالعباس عبداللّه بن اسحاق مُكارى و ابوالحسن نسّابه، دو بخش آميخته و پيوسته گرديد. وى قطعاً در اين علم شاگردان متعددى داشته است؛ هرچند اسمى از آن‌ها در كتب معتبر تاريخى نيامده است. | «جمهرةالنسب» وى مهمترين مرجع مؤلفان بعدى درباره انساب گرديد. وى در اين اثر خود نسب‌شناسى را با اخبار و روايات تاريخى همراه نمود و انساب و اخبار در آثار نویسندگانى بعدى مانند احمد بن محمد جَهمى و ابوالعباس عبداللّه بن اسحاق مُكارى و ابوالحسن نسّابه، دو بخش آميخته و پيوسته گرديد. وى قطعاً در اين علم شاگردان متعددى داشته است؛ هرچند اسمى از آن‌ها در كتب معتبر تاريخى نيامده است. | ||
[[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] در کتابش به حديث مشهور و ارزشمندى از او اشاره كرده است كه بيانگر اعتقاد او به اهل‌بيت(ع) است. او مى‌گوید: به بيمارى بزرگى دچار شدم كه علمم را فراموش كردم، به نزد جعفر بن محمد(ع) رفتم و علم را در كاسه‌اى به من نوشانيد و دانشم بازگشت. [[امام جعفر صادق(ع)]] او را نزدیک | [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] در کتابش به حديث مشهور و ارزشمندى از او اشاره كرده است كه بيانگر اعتقاد او به اهل‌بيت(ع) است. او مى‌گوید: به بيمارى بزرگى دچار شدم كه علمم را فراموش كردم، به نزد جعفر بن محمد(ع) رفتم و علم را در كاسه‌اى به من نوشانيد و دانشم بازگشت. [[امام جعفر صادق(ع)]] او را نزدیک خود مى‌نشاند و با روى گشاده وى را مى‌پذيرفت. | ||
او گامهاى بلندى در جهت تحقيق و تأليف آثار تاريخى به روش علمى برداشته است. تك‌نگاریهايش محدوده وسيعى، از تاريخ انبياء تا ايام‌العرب و عقايد عصر جاهلى و تاريخ ايران و يمن و اسلام، را دربر مى‌گرفته، اما از آن همه، تنها نقل‌قولهايى در منابع ديگر و چند کتاب در انساب و نيز کتاب اصنام باقى مانده است. | او گامهاى بلندى در جهت تحقيق و تأليف آثار تاريخى به روش علمى برداشته است. تك‌نگاریهايش محدوده وسيعى، از تاريخ انبياء تا ايام‌العرب و عقايد عصر جاهلى و تاريخ ايران و يمن و اسلام، را دربر مى‌گرفته، اما از آن همه، تنها نقل‌قولهايى در منابع ديگر و چند کتاب در انساب و نيز کتاب اصنام باقى مانده است. | ||