۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
در بخش اول، مقصود از تقريب مذاهب اسلامى، توضيح داده شده است. به نظر نویسنده، با وجود تأكيدى كه در زمان ما بر مسئله تقريب مذاهب اسلامى مىشود، تاكنون تعريف يكسانى از آن، كه مورد اتفاق نظر صاحبنظران مسلمان باشد، ارائه نشده است؛ ازاينرو، نویسنده ديدگاههاى موجود درباره چيستى و چگونگى تقريب مذاهب اسلامى را بهصورت زير عنوان و بررسى كرده است: گزينش مذهب معيار؛ وانهادن مسائل اختلافى؛ آزادى در گزينش هريك از مبانى و ديدگاههاى مذاهب؛ ملاحظات و مصلحتانديشىهاى سياسى و گفتگوى صحيح و سازنده مذاهب.<ref>ر.ک: متن كتاب، ص13-16</ref> | در بخش اول، مقصود از تقريب مذاهب اسلامى، توضيح داده شده است. به نظر نویسنده، با وجود تأكيدى كه در زمان ما بر مسئله تقريب مذاهب اسلامى مىشود، تاكنون تعريف يكسانى از آن، كه مورد اتفاق نظر صاحبنظران مسلمان باشد، ارائه نشده است؛ ازاينرو، نویسنده ديدگاههاى موجود درباره چيستى و چگونگى تقريب مذاهب اسلامى را بهصورت زير عنوان و بررسى كرده است: گزينش مذهب معيار؛ وانهادن مسائل اختلافى؛ آزادى در گزينش هريك از مبانى و ديدگاههاى مذاهب؛ ملاحظات و مصلحتانديشىهاى سياسى و گفتگوى صحيح و سازنده مذاهب.<ref>ر.ک: متن كتاب، ص13-16</ref> | ||
به نظر نویسنده، مقصود از تقريب، تعامل علمى و عملى مذاهب اسلامى بر مبناى مشتركات و احترام متقابل است كه با احساس اخوت و تسامحى معقول و شيوهاى عالمانه، بركنار از احساس نفرت و عارى از تعصبات غير منطقى و بهدور از روشى عوامانه حاصل مىشود؛ به تعبير دقيقتر، تقريب مذاهب اسلامى، به معناى ترویج فرهنگ گفتگوى صحيح و سازنده بر اساس اصول و مبانى مشترك با هدف درك يكديگر و دستيابى به رشد علمى و مذهبى است. بنابراین، مذاهب اسلامى مىتوانند ضمن پايبندى به مبانى و ديدگاههاى خود، در سايه تعامل منطقى و گفتگوى علمى يكديگر را درك كنند و به هم نزدیک | به نظر نویسنده، مقصود از تقريب، تعامل علمى و عملى مذاهب اسلامى بر مبناى مشتركات و احترام متقابل است كه با احساس اخوت و تسامحى معقول و شيوهاى عالمانه، بركنار از احساس نفرت و عارى از تعصبات غير منطقى و بهدور از روشى عوامانه حاصل مىشود؛ به تعبير دقيقتر، تقريب مذاهب اسلامى، به معناى ترویج فرهنگ گفتگوى صحيح و سازنده بر اساس اصول و مبانى مشترك با هدف درك يكديگر و دستيابى به رشد علمى و مذهبى است. بنابراین، مذاهب اسلامى مىتوانند ضمن پايبندى به مبانى و ديدگاههاى خود، در سايه تعامل منطقى و گفتگوى علمى يكديگر را درك كنند و به هم نزدیک شوند.<ref>ر.ک: همان، ص22</ref> | ||
به اعتقاد نویسنده، اين شيوه تقريب، از آن حيث كه جنبه گفتگو و صورت نظرى دارد، صرفاً در ميان خواص امت و صاحبنظران اسلامى قابل طرح است و شامل عوام مسلمين نمىشود، اما ترديدى نيست كه وجود چنين نگرشى در ميان خواص امت، به روى نگرش عوام مسلمان كه سخت تحت تأثير علما و فضاى حاكم بر جامعه خویش هستند، تأثيرى ژرف مىگذارد و در عمل به ايجاد حسّ تفاهم و مداراى مذهبى در ميان عموم مسلمين مىانجامد.<ref>همان، ص16-17</ref> | به اعتقاد نویسنده، اين شيوه تقريب، از آن حيث كه جنبه گفتگو و صورت نظرى دارد، صرفاً در ميان خواص امت و صاحبنظران اسلامى قابل طرح است و شامل عوام مسلمين نمىشود، اما ترديدى نيست كه وجود چنين نگرشى در ميان خواص امت، به روى نگرش عوام مسلمان كه سخت تحت تأثير علما و فضاى حاكم بر جامعه خویش هستند، تأثيرى ژرف مىگذارد و در عمل به ايجاد حسّ تفاهم و مداراى مذهبى در ميان عموم مسلمين مىانجامد.<ref>همان، ص16-17</ref> |
ویرایش