۵۳٬۳۲۷
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا==') |
جز (جایگزینی متن - '== ساختار ==' به '==ساختار==') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
كتاب «القول الرشيد في الاجتهاد و التقليد»، به زبان عربى، تأليف سيدعادل بن على بن الحسين علوى، درباره اجتهاد و تقليد است. اين كتاب، حاصل درس خارج فقه مؤلف براى جمعى از فضلاى حوزه علميه قم است. وى، محور درس خود را كتاب «ال[[العروة الوثقی]]»، نوشته مرحوم [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيدمحمد كاظم يزدى]]، قرار داده و براى تكريم و تعظيم و احياى فقه استاد خويش، [[مرعشی، شهابالدین|آيتالله مرعشى نجفى]]، مسائل منقول از كتاب مزبور را با آنچه در دو كتاب «منهاج المؤمنين»(رساله عمليه مطابق با فتواى [[مرعشی، شهابالدین|آيتالله مرعشى نجفى]]، به قلم [[علوی، عادل|سيدعادل علوى]]) و «غاية القصوى لمن رام التمسك بال[[العروة الوثقی]]»، نوشته [[مرعشی، شهابالدین|آيتالله مرعشى نجفى]]، تطبيق داده است. | كتاب «القول الرشيد في الاجتهاد و التقليد»، به زبان عربى، تأليف سيدعادل بن على بن الحسين علوى، درباره اجتهاد و تقليد است. اين كتاب، حاصل درس خارج فقه مؤلف براى جمعى از فضلاى حوزه علميه قم است. وى، محور درس خود را كتاب «ال[[العروة الوثقی]]»، نوشته مرحوم [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيدمحمد كاظم يزدى]]، قرار داده و براى تكريم و تعظيم و احياى فقه استاد خويش، [[مرعشی، شهابالدین|آيتالله مرعشى نجفى]]، مسائل منقول از كتاب مزبور را با آنچه در دو كتاب «منهاج المؤمنين»(رساله عمليه مطابق با فتواى [[مرعشی، شهابالدین|آيتالله مرعشى نجفى]]، به قلم [[علوی، عادل|سيدعادل علوى]]) و «غاية القصوى لمن رام التمسك بال[[العروة الوثقی]]»، نوشته [[مرعشی، شهابالدین|آيتالله مرعشى نجفى]]، تطبيق داده است. | ||
== ساختار == | ==ساختار== | ||
كتاب، داراى دو جلد است كه جلد اول آن، مشتمل بر توضيح و بررسى 21 مسئله و جلد دوم، شامل تحليل و تبيين 50 مسئله است. روش مؤلف، در شرح مسائل، بدينگونه است كه نخست، اهم الفاظ هر مسئله را از نظر لغوى و اصطلاحى معنا مىكند، سپس وارد اصل موضوعات فقهى و اصولى و بيان نصوص شرعى و مدارك و مسانيد و آرا و نظريات بزرگان مىشود و آنگاه نظريه مورد قبول خود را بيان مىكند. | كتاب، داراى دو جلد است كه جلد اول آن، مشتمل بر توضيح و بررسى 21 مسئله و جلد دوم، شامل تحليل و تبيين 50 مسئله است. روش مؤلف، در شرح مسائل، بدينگونه است كه نخست، اهم الفاظ هر مسئله را از نظر لغوى و اصطلاحى معنا مىكند، سپس وارد اصل موضوعات فقهى و اصولى و بيان نصوص شرعى و مدارك و مسانيد و آرا و نظريات بزرگان مىشود و آنگاه نظريه مورد قبول خود را بيان مىكند. | ||
ویرایش