پرش به محتوا

تاریخ نگاران شیعه (تا پایان قرن هفتم هجری): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا=='
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله ==' به '==منابع مقاله==')
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا==')
خط ۳۳: خط ۳۳:
منابعى كه در اين نوشته مورد استفاده قرار گرفته است، عمدتاًً كتاب‌هاى رجالى، فهرست و تراجم مى‌باشد؛ از جمله فهرست (رجال) [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، رجال و فهرست [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، فهرست [[شيخ منتجب‌الدين]] و [[الفهرست (ابن نديم)|فهرست ابن نديم]] كه در واقع منابع دست اول محسوب مى‌گردد. همچنين [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]، [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]، [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]، [[الأعلام]] [[زرکلی، خیرالدین|زركلى]]، معجم المؤلفين و ساير كتب رجالى، كه منابع دست دوم به حساب مى‌آيند.
منابعى كه در اين نوشته مورد استفاده قرار گرفته است، عمدتاًً كتاب‌هاى رجالى، فهرست و تراجم مى‌باشد؛ از جمله فهرست (رجال) [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، رجال و فهرست [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، فهرست [[شيخ منتجب‌الدين]] و [[الفهرست (ابن نديم)|فهرست ابن نديم]] كه در واقع منابع دست اول محسوب مى‌گردد. همچنين [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]، [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]، [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]، [[الأعلام]] [[زرکلی، خیرالدین|زركلى]]، معجم المؤلفين و ساير كتب رجالى، كه منابع دست دوم به حساب مى‌آيند.


== گزارش محتوا ==
==گزارش محتوا==
نويسنده در مقدمه كتاب، با اشاره به اينكه اكثر منابع تاريخ اسلام توسط مورخين اهل سنت تأليف شده چنين مى‌نويسد: «اين يك واقعيت غير قابل انكار است كه منابع موجود و مورد استناد تاريخ اسلام، عمدتاًً منابعى هستند كه توسط مورخين و علماى عامّه به رشته تحرير درآمده‌اند و در نتيجه ديدگاه آنان را از تاريخ اسلام، با همه لوازمش، منعكس مى‌كنند و شیعیان  نسبت به اين آثار حالت انفعالى دارند و آنان بايد پاسخ‌گوى بسيارى از مسائل نادرست مطروحه در اين آثار باشند. در اينجا، به‌صورت جدّى، اين سؤال مطرح مى‌گردد كه: پس شیعیان  چه نقشى در نگارش تاريخ اسلام داشته‌اند؟ آيا شيعان در اين زمينه كارى انجام داده‌اند يا نگارش تاريخ را با آن اهميتى كه داشته و دارد، به فراموشى سپرده‌اند؟».<ref>مقدمه، ص17</ref>
نويسنده در مقدمه كتاب، با اشاره به اينكه اكثر منابع تاريخ اسلام توسط مورخين اهل سنت تأليف شده چنين مى‌نويسد: «اين يك واقعيت غير قابل انكار است كه منابع موجود و مورد استناد تاريخ اسلام، عمدتاًً منابعى هستند كه توسط مورخين و علماى عامّه به رشته تحرير درآمده‌اند و در نتيجه ديدگاه آنان را از تاريخ اسلام، با همه لوازمش، منعكس مى‌كنند و شیعیان  نسبت به اين آثار حالت انفعالى دارند و آنان بايد پاسخ‌گوى بسيارى از مسائل نادرست مطروحه در اين آثار باشند. در اينجا، به‌صورت جدّى، اين سؤال مطرح مى‌گردد كه: پس شیعیان  چه نقشى در نگارش تاريخ اسلام داشته‌اند؟ آيا شيعان در اين زمينه كارى انجام داده‌اند يا نگارش تاريخ را با آن اهميتى كه داشته و دارد، به فراموشى سپرده‌اند؟».<ref>مقدمه، ص17</ref>


۵۳٬۳۲۷

ویرایش