۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
طالقانی، سید عبدالوهاب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'فعاليت‌هاى' به 'فعالیت‌های'
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') |
جز (جایگزینی متن - 'فعاليت‌هاى' به 'فعالیت‌های') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE01924AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
تحصيلات حوزوى را تا پايان سطح در حوزه علميه اصفهان به پايان رسانيد. وى با جديت و تلاش كم‌نظير، به موازات | تحصيلات حوزوى را تا پايان سطح در حوزه علميه اصفهان به پايان رسانيد. وى با جديت و تلاش كم‌نظير، به موازات فعالیت‌های دينى و تدريس در آموزش و پرورش در دانشكده الهيات دانشگاه تهران تحصيلات خود را براى گرفتن ليسانس دامه داد و در همان دوران سال 1363 به لبنان رفت و دوره تخصصى «روانشناسى پرورشى» را در دانشگاه بيروت در مدت يكسال طى نمود. | ||
==تدریس== | ==تدریس== | ||
در سال 1337 آموزشگاه زبان تاسيس نمود و در كنار تدريس در دبيرستان‌ها، با مديريت آموزشگاه و تدريس در آن | در سال 1337 آموزشگاه زبان تاسيس نمود و در كنار تدريس در دبيرستان‌ها، با مديريت آموزشگاه و تدريس در آن فعالیت‌های آموزشى خود را با جديت بيشترى دنبال نمود تا اينكه در سال 1344 با تاسيس دبيرستان حكيم سنايى و گسترش آن به مجموعه مدارسى آموزشى حكيم سنائى، يكى از موفق‌ترين مراكز آموزشى آن سال‌ها را پايه ريزى نمود. | ||
ايشان بعد از آن كه موفق به دريافت مدرك فوق ليسانس از دنشگاه تهران در رشته الهيات شد در سال 1354 با استفاده از تحقيقاتى گسترده كه حاصل سفرهاى علمى او به كشورهاى عربستان، مصر، لبنان، سوريه و على الخصوص از محضر مفسر بزرگ قرآن [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]،- موفق به اخذ دكترى خود با عنوان رساله «علوم قرآن و اهم فهرست منابع» شد. | ايشان بعد از آن كه موفق به دريافت مدرك فوق ليسانس از دنشگاه تهران در رشته الهيات شد در سال 1354 با استفاده از تحقيقاتى گسترده كه حاصل سفرهاى علمى او به كشورهاى عربستان، مصر، لبنان، سوريه و على الخصوص از محضر مفسر بزرگ قرآن [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]،- موفق به اخذ دكترى خود با عنوان رساله «علوم قرآن و اهم فهرست منابع» شد. | ||