۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
جز (جایگزینی متن - 'شيعيان' به 'شیعیان ') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
الف)- دستهاى از آنها به اين امر اشاره دارند كه غيب همان حجت است و مراد از آنان كه به غيب ايمان مىآورند، كسانى هستند كه قيام آن حضرت را پذيرفتهاند، مانند: | الف)- دستهاى از آنها به اين امر اشاره دارند كه غيب همان حجت است و مراد از آنان كه به غيب ايمان مىآورند، كسانى هستند كه قيام آن حضرت را پذيرفتهاند، مانند: | ||
1. بقره آيههاى 2-4: '''(الم ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فيهِ...)'''؛ در مورد اين آيه، سه روايت از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بدين مضمون آمده است كه متقيان، | 1. بقره آيههاى 2-4: '''(الم ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فيهِ...)'''؛ در مورد اين آيه، سه روايت از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بدين مضمون آمده است كه متقيان، شیعیان على(ع) هستند و غيب همان حجت غايب است. | ||
2. يونس 21: '''(وَ يَقُولُونَ لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَة مِنْ رَبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ...)'''؛ [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در مورد اين آيه سخنى بدين مضمون فرمودهاند كه پارسايان، | 2. يونس 21: '''(وَ يَقُولُونَ لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَة مِنْ رَبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ...)'''؛ [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در مورد اين آيه سخنى بدين مضمون فرمودهاند كه پارسايان، شیعیان على(ع) هستند و غيب، همان حجت است و ايشان گواه اين سخن را فرمودهى خداوند ذكر كردهاند كه كافران مىگويند: «چرا آيتى از پروردگارش بر او نازل نمىشود؟ بگو همانا غيب مخصوص خداوند است، پس منتظر باشيد كه من همراه شما از منتظرانم». | ||
ب)- دسته ديگر از آيات مربوط به ويژگىها و خصوصيات ياران حضرت حجت(ع) مىباشند مانند: | ب)- دسته ديگر از آيات مربوط به ويژگىها و خصوصيات ياران حضرت حجت(ع) مىباشند مانند: | ||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
ز)- آياتى كه بر اين امر دلالت دارند كه زمين به نيكوكاران و صالحان به ارث خواهد رسيد، از جمله: | ز)- آياتى كه بر اين امر دلالت دارند كه زمين به نيكوكاران و صالحان به ارث خواهد رسيد، از جمله: | ||
1. اعراف 129: '''(إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُها مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ...)'''؛ در روايتى كه مؤلف ذيل اين آيه ذكر كرده، چنين آمده است كه منظور از وارثان، امامان(ع) هستند كه خداوند زمين را به آنها واگذار كرده و هنگامى كه حضرت حجت(ع) قيام نمايند، زمينها را تصرف مىنمايند، مگر زمينهايى كه در اختيار | 1. اعراف 129: '''(إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُها مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ...)'''؛ در روايتى كه مؤلف ذيل اين آيه ذكر كرده، چنين آمده است كه منظور از وارثان، امامان(ع) هستند كه خداوند زمين را به آنها واگذار كرده و هنگامى كه حضرت حجت(ع) قيام نمايند، زمينها را تصرف مىنمايند، مگر زمينهايى كه در اختيار شیعیان باشد كه آنها را به آنان واگذار خواهند فرمود. | ||
ح)- عدهاى از آيات نيز به اين نكته اشاره دارند كه مشركان و كافران، قيام آن حضرت را برنتافته و راضى به آن نخواهند بود، مانند: | ح)- عدهاى از آيات نيز به اين نكته اشاره دارند كه مشركان و كافران، قيام آن حضرت را برنتافته و راضى به آن نخواهند بود، مانند: |
ویرایش