۵۳٬۳۲۷
ویرایش
محمد بن محمد عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE03074AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد بن محمد عبدالله بن عبيدالله بن محمود''' از پزشکان هند اسلامى است. از وى اطلاع چندانى نداريم و هر آنچه از او مى‌دانيم، اطلاعاتى است كه در كتاب تحفه خانى مؤلف به دست ما رسيده است. | |||
آنچه از مقدمه اين اثر به دست مى‌آيد، اين است كه مؤلف در سال 902ق به شيراز عزيمت نموده و سال‌ها ملازمت و مصاحبت فيلسوف و حكيم مشهور آن روزگار، علامه جلال‌الدين دوانى را داشته و از او استفاده نموده است. همچنين در علوم حديث و كلام نيز نزد او تلمذ نموده است. وى همچنين در مقدمه كتاب مى‌نويسد به مدت سى سال در شيراز اقامت كرده و كتب درسى پزشکى متداول آن روزگار مثل قانون و شرح موجز تأليف ابن نفيس را به مدت دو سال نزد رئيس الاطباء حكيم محمود خوانده است. | آنچه از مقدمه اين اثر به دست مى‌آيد، اين است كه مؤلف در سال 902ق به شيراز عزيمت نموده و سال‌ها ملازمت و مصاحبت فيلسوف و حكيم مشهور آن روزگار، علامه جلال‌الدين دوانى را داشته و از او استفاده نموده است. همچنين در علوم حديث و كلام نيز نزد او تلمذ نموده است. وى همچنين در مقدمه كتاب مى‌نويسد به مدت سى سال در شيراز اقامت كرده و كتب درسى پزشکى متداول آن روزگار مثل قانون و شرح موجز تأليف ابن نفيس را به مدت دو سال نزد رئيس الاطباء حكيم محمود خوانده است. | ||