غدیرشناسی و پاسخ به شبهات: تفاوت میان نسخه‌ها

[[رضواني، علي‌اصغر]] (نويسنده)

| کتابخانۀ دیجیتال نور =18807

 

کتاب به هدف خنثى‌کردن توطئه‌ها و پاسخگویى به شبهات دشمنان نوشته شده است<ref>مقدمه کتاب، ص8</ref>

مؤلف در بخش اول، به موضوع وحدت و ابعاد گوناگون آن در بین مسلمانان می‌پردازد. در حقیقت مفهوم «وحدت» - و به عبارت صحیح‌تر«اتحاد»- آن است که با حفظ عقاید قطعى خود در مقابل دشمن مشترک موضع واحدى داشته و از او غافل نباشیم و این بدان معنا نیست که از بحث و گفتگوى علمى محض پرهیز کنیم، زیرا همه امور در حقیقت براى حفظ شریعت اسلامى است؛ از این‌‌رو است که امام على(ع) در بحبوحه جنگ صفین، از وقت نماز سؤال مى‌کند و بعد از آن‌که از او سؤال مى‌شود که اکنون در اوج نبرد چه وقت نماز است؟ در جواب مى‌فرماید: مگر ما براى غیر از برپایى نماز مى‌جنگیم؟ لذا نباید هیچ‌گاه هدف، فداى وسیله گردد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص11</ref>آیات بسیاری از قرآن کریم نیز به اهمیت این موضوع اشاره دارد همانجایی که می‌فرماید: '''«وَ لا تَکُونُوا کَالَّذينَ تَفَرَّقُوا وَ اخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ وَ أُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ عَظيمٌ»'''(آل عمران: 105)؛ «و شما مانند کسانی نباشید که بعد از آنکه آیات روشن به‌سویشان آمد، اختلاف کردند و دسته‌دسته شدند و برای آنان عذابی بزرگ خواهد بود»<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>

نویسنده در ادامه به نقل اقوال علمای اهل سنت درباره وحدت و نیز اقوال مستبصرین درباره شیعه اختصاص داده است. سپس به ارزش و اهمیت واقعه غدیر می‌پردازد. او دراین‌باره می‌گوید: بحث از امامت و خلافت بعد از پیامبر(ص) اگرچه از جهتی تاریخی است، ولی همین تاریخ صدر اسلام است که انسان‌ساز است. بحث از امامت بعد از پیامبر(ص) در حقیقت بحث از این موضوع است که امام باید قابلیت امامت داشته باشد و از جانب خداوند منصوب گردد. بحث از این که امام بعد از پیامبر(ص) چه کسی بوده، در حقیقت بحث از این است که چه کسی باید تا روز قیامت برای جامعه اسلامی، بلکه جامعه بشریت الگو باشد؟<ref>ر.ک: همان، ص35-13</ref>بحث از امامت در این زمان در حقیقت بحث از الگو در تمام زمینه‌ها است: در زمینه عبادت، نظام خانواده، وظائف فردی و اجتماعی... این الگوها هستند که آینده انسان را ترسیم کرده و ورق می‌زنند<ref>ر.ک: همان، ص37</ref>

نویسنده در بخش بعدی، به موضوع ضرورت تعیین جانشین برای پیامبر اکرم(ص) می‌پردازد. با توجه به علم غیب خداوند و رسولش از آینده و اینکه امت پس از پیامبر در مسائل گوناگونی دچار اختلاف و تفرقه می‌شوند، ضروت لطف الهی اقتضا می‌کند که پیامبر(ص) جانشین شایسته‌ای را پس از خود تعیین کند تا مانع اختلافات شود و جامعه را در مسیر حقیقی خود پیش برد. اینکه اهل سنت براین باور که پیامبراکرم(ص) در این زمینه نظری نداده و این امر را به امت واگذاشته، دچار اشکالات زیادی است، از جمله اینکه لازمه این نظریه این است که پیامبر اکرم(ص) در مهمترین امر مسلمین که ولایت و جانشینی باشد اهمال کرده باشد و حال آنکه پیامبر اکرم(ص) قطعا از این نقیصه بزرگ مبراست<ref>ر.ک: همان، ص56-40</ref>

موضوع بعدی مطرح شده راجع به افضلیت امیر المومنین علی(ع) نسبت به سایر صحابه است که در آیات زیادی از قرآن به آن اشاره شده است، همچون آیه شریفه: '''«إِنَّما وَلِيُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ»'''(مائده: 55)؛ «ولّى امر شما تنها خدا و رسول خدا و مؤمنانى هستند که نماز به‌پا داشته و فقیران را در حال رکوع زکات مى‌دهند.» همچنین روایات زیادی همچون روایت پیامبر(ص) که فرمود: «أعلم أمّتي من بعدي علي بن أبي‌طالب»<ref>[[المناقب (الخوارزمي)|مناقب خوارزمى]]، ص ۴۰</ref>؛ «اعلم امّت بعد از من [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب]] است»؛‌ دلالت بر افضلیت قطعی علی(ع) بر سایر صحابه دارد که جایگاه بی رقیب ایشان را نسبت به مابقی صحابه ثابت می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص65-57</ref>

#آمادگى تربیتى امام على(ع) از کودکى و امتیاز او در کمالات و فضایل و علوم.  

#اجراى عملى با تدابیر مخصوص در اواخر عمر پیامبر<ref>ر.ک: همان، ص69</ref>

ایشان در مورد دلالت کلمه «مولى» در حدیث غدیر به معناى سرپرست و امام، بیان می‌دارد: با مراجعه به تاریخ پى‌خواهیم برد صحابه‌اى که در غدیر خم حضور داشته و سخنان پیامبر(ص) را شنیده‌اند، همگى از این حدیث معناى سرپرستى و امامت را فهمیده‌اند و فهم کسانى که در عصر نص بوده و مقصود پیامبر(ص) را درک مى‌کردند، براى ما حجت است. مگر نه‌این است که خلفاء و دیگر صحابه به حضرت امیر(ع) بعد از خطبه غدیر از ناحیه پیامبر(ص)، تهنیت گفته و به او تبریک گفتند. آیا این به جهت فهم معناى امامت و خلافت نبوده است؟ مؤلف در ادامه به پاسخ تفصیلی به شبهاتی که در زمینه حدیث غدیر مطرح شده است می‌پردازد<ref>ر.ک: همان، 118-83</ref>

نویسنده پس از بررسی تحلیلی واقعه غدیر به آیاتی از قرآن که در شأن ولایت امیرالمؤمنین(ع) است می‌پردازد، از جمله‌ آیه تبلیغ، آیه اکمال و آیه سأل سائل<ref>ر.ک: همان، ص208-159</ref>و در نهایت علت اعراض اکثر صحابه از نص غدیر و عواقب این حق‌پوشی را بیان می‌کند و آثار بزرگداشت واقعه غدیر را بر‌می شمارد<ref>ر.ک: همان، ص254-209</ref>

<references/>