۰
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR03087J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type='automationCode'| | |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE3087AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
«قرآن:ساختشكنى و بازگشت نشانه»نوشتۀ | «قرآن:ساختشكنى و بازگشت نشانه»نوشتۀ | ||
آقاى عامر قيطورى و به زبان فارسى است.نويسنده در اين كتاب به تشريح پيوند زيباى | آقاى عامر قيطورى و به زبان فارسى است.نويسنده در اين كتاب به تشريح پيوند زيباى نشانه و ساختشكنى در قرآن كريم مىپردازد.«ساختشكنى»طرحى است كه از جانب«ژاك دريدا»ارائه شده و به منزلۀ پلى است كه فلسفه را به زبانشناسى و ادبيات و زمينههاى ديگر انسانى و علمى مرتبط مىسازد.آنچه اين زمينههاى | ||
مختلف را تحت عنوان«ساختشكنى»يا«نوشتارشناسى»به يكديگر پيوند مىدهد،زبان به منزله نظامى رابطهاى از نشانههاست كه بر«تفاوت»بنا شده است.دريدا با طرح«ساختشكنى»و ضديت با مفهوم«نشانه»تفكر متافيزيكى | |||
نشانه و ساختشكنى در قرآن كريم مىپردازد.«ساختشكنى»طرحى است كه | |||
از جانب«ژاك دريدا»ارائه شده و به منزلۀ پلى است كه فلسفه را به زبانشناسى | |||
و ادبيات و زمينههاى ديگر انسانى و علمى مرتبط مىسازد.آنچه اين زمينههاى | |||
مختلف را تحت عنوان«ساختشكنى»يا«نوشتارشناسى»به يكديگر پيوند | |||
مىدهد،زبان به منزله نظامى رابطهاى از نشانههاست كه بر«تفاوت»بنا شده | |||
است.دريدا با طرح«ساختشكنى»و ضديت با مفهوم«نشانه»تفكر متافيزيكى | |||
را با«ديگر»خود مواجه ساخت.بدين لحاظ مىتوان ساختشكنى را غيردينى دانست. | را با«ديگر»خود مواجه ساخت.بدين لحاظ مىتوان ساختشكنى را غيردينى دانست. | ||
اما از سويى،اين ساختشكنى،متون كليدى تفكر بنيانستيز را نيز با«ديگر»خود | اما از سويى،اين ساختشكنى،متون كليدى تفكر بنيانستيز را نيز با«ديگر»خود يعنى دين،روبهرو مىسازد.پذيرش اين حقيقت كه ساختشكنى به دين راه دارد بدانجا رهنمون مىسازد كه رابطۀ ذاتى ميان ساختشكنى و نفى نشانه را انكار كنيم.به اعتقاد نويسنده،ساختشكنى دريدا هيچگونه ملازمهاى با حذف | ||
معنا و نشانه ندارد و اين نظريه هرچند گاه ايدهاى غيردينى و حتى الحادى معرفى شده، اما اين حقيقت را نمىتوان ناديده انگاشت كه آشكار شدن قابليتهاى متن آسمانى در گرو بهكار گرفتن چنين نظريهاى است.نمونۀ جمع بين ساختشكنى و توجه به معنا و نشانه را مىتوان در قرآن كريم مشاهده كرد.به اعتقاد نويسنده،طرح ساختشكنى دريدا، خواسته يا ناخواسته،متن را به سوى نظريهاى توحيدى سوق داده است هرچند | |||
يعنى دين،روبهرو مىسازد.پذيرش اين حقيقت كه ساختشكنى به دين راه دارد | |||
بدانجا رهنمون مىسازد كه رابطۀ ذاتى ميان ساختشكنى و نفى نشانه را انكار | |||
كنيم.به اعتقاد نويسنده،ساختشكنى دريدا هيچگونه ملازمهاى با حذف | |||
معنا و نشانه ندارد و اين نظريه هرچند گاه ايدهاى غيردينى و حتى الحادى معرفى شده، | |||
اما اين حقيقت را نمىتوان ناديده انگاشت كه آشكار شدن قابليتهاى متن آسمانى | |||
در گرو بهكار گرفتن چنين نظريهاى است.نمونۀ جمع بين ساختشكنى و توجه به معنا و نشانه را مىتوان در قرآن كريم مشاهده كرد.به اعتقاد نويسنده،طرح ساختشكنى دريدا، | |||
خواسته يا ناخواسته،متن را به سوى نظريهاى توحيدى سوق داده است هرچند | |||
از جهات بسيارى نيز با انديشه توحيدى تفاوت دارد. | از جهات بسيارى نيز با انديشه توحيدى تفاوت دارد. | ||
خط ۸۴: | خط ۵۸: | ||
كتاب مشتمل بر سخن ناشر،پيشگفتار و مقدمهاى از | كتاب مشتمل بر سخن ناشر،پيشگفتار و مقدمهاى از نويسنده و پنج فصل مىباشد:مقدمه،بافت فكرىاى را معرفى مىكند كه به پيدايش اين شيوۀ توجه به متن و محورى شدن زبان انجاميد و نيز دلايل و ضرورت انجام اين مطالعه را بازگو مىكند.عناوين فصول كتاب عبارتند از:فصل نخست: | ||
نويسنده و پنج فصل مىباشد:مقدمه،بافت فكرىاى را معرفى مىكند كه به پيدايش | |||
اين شيوۀ توجه به متن و محورى شدن زبان انجاميد و نيز دلايل و ضرورت انجام اين | |||
«نشانهها و دو مفهوم كلى ارتباط»در اين فصل دو مفهوم«ارتباط»مطرح مىشود كه نمايانگر دو ديدگاه متباين در تفكر غرب است. | |||
«نشانهها و دو مفهوم كلى ارتباط»در اين فصل دو مفهوم«ارتباط»مطرح | |||
مىشود كه نمايانگر دو ديدگاه متباين در تفكر غرب است. | |||
فصل دوم:«دريدا و ساختشكنى»ساختشكنى را به اختصار معرفى مىكند. | فصل دوم:«دريدا و ساختشكنى»ساختشكنى را به اختصار معرفى مىكند. | ||
فصل سوم:«قرآن به منزله نوشتار»وحى را به منزله نوشتارى كه بر تمامى قيود | فصل سوم:«قرآن به منزله نوشتار»وحى را به منزله نوشتارى كه بر تمامى قيود زبان عرفى غلبه كرده مورد توجه قرار مىدهد.فصل چهارم:«قرآن به منزله گفتار»فصل پنجم:«نوشتار و يگانگى».در پايان هم كتابنامه فارسى و كتابنامه انگليسى و نيز نمايه و واژهنامه فارسى-انگليسى و انگليسى-فارسى كتاب درج | ||
زبان عرفى غلبه كرده مورد توجه قرار مىدهد.فصل چهارم:«قرآن به | |||
منزله گفتار»فصل پنجم:«نوشتار و يگانگى».در پايان هم كتابنامه فارسى | |||
و كتابنامه انگليسى و نيز نمايه و واژهنامه فارسى-انگليسى و انگليسى-فارسى كتاب درج | |||
شده است. | شده است. | ||
خط ۱۱۱: | خط ۷۰: | ||
نويسنده كتاب آقاى دكتر عامر قيطورى،دكتراى زبانشناسى از دانشگاه تهران و عضو هيئت علمى دانشگاه رازى كرمانشاه است.اين | نويسنده كتاب آقاى دكتر عامر قيطورى،دكتراى زبانشناسى از دانشگاه تهران و عضو هيئت علمى دانشگاه رازى كرمانشاه است. | ||
اين كتاب در قطع رقعى با جلد شوميز در 183 صفحه نخستينبار در سال 1382 | |||
كتاب در قطع رقعى با جلد شوميز در 183 صفحه نخستينبار در سال 1382 | |||
شمسى از سوى انتشارات«كتاب طه»تهران به چاپ رسيده است. | شمسى از سوى انتشارات«كتاب طه»تهران به چاپ رسيده است. | ||
خط ۱۲۵: | خط ۸۲: | ||
[[رده:علوم قرآنی]] | [[رده:علوم قرآنی]] | ||
[[رده:مباحث ادبی و بلاغی قرآن]] | [[رده:مباحث ادبی و بلاغی قرآن]] | ||
ویرایش