۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
در باب اول، به توضيح الفاظ متداول در علم حديثشناسى، پرداخته شده است. اين الفاظ عبارتند از: صحيح، حسن، ضعيف، مرسل، معضل، منقطع، مقطوع، موقوف، مرفوع، موصول، مسند، شاذ، منكر، غريب، مسلسل، معنعن، تدليس، مضطرب، مدرج و همچنين بيان مراد از «حدثنا»، «حدثنى»، «أخبرنا»، «أنبأنا» و.<ref>متن كتاب، ص215 - 317</ref> | در باب اول، به توضيح الفاظ متداول در علم حديثشناسى، پرداخته شده است. اين الفاظ عبارتند از: صحيح، حسن، ضعيف، مرسل، معضل، منقطع، مقطوع، موقوف، مرفوع، موصول، مسند، شاذ، منكر، غريب، مسلسل، معنعن، تدليس، مضطرب، مدرج و همچنين بيان مراد از «حدثنا»، «حدثنى»، «أخبرنا»، «أنبأنا» و.<ref>متن كتاب، ص215 - 317</ref> | ||
در باب دوم، به بيان و توضيح چگونگى سماع و تحمل روايت و آداب ضبط آن، پرداخته شده است. در اين باب، بيان شده است كه: | در باب دوم، به بيان و توضيح چگونگى سماع و تحمل روايت و آداب ضبط آن، پرداخته شده است. در اين باب، بيان شده است كه: «برای تحمل حديث، اهليت روايت شرط نيست»، «آنچه را كودك در پنج سالگى مىشنود، در اصطلاح اهل حديث «سماع» خوانده مىشود و آنچه را در كمتر از پنج سالگى مىشنود «حضور» ناميده مىگردد» و... | ||
در ادامه به بحث از اصطلاحات متأخرين در تصرف در اسامى روات، تسامح برخى از متأخرين در ذكر نام روات، عادت متقدمين در ذكر نام كتاب شيخ خود در ابتداى روايت، وجود نسخهاى فراوان با اسنادى واحد، مسئله جواز يا عدم جواز اختصار در حديث، تقديم متن حديث بر اسناد آن و... پرداخته شده است.<ref>همان، ص320 - 348</ref> | در ادامه به بحث از اصطلاحات متأخرين در تصرف در اسامى روات، تسامح برخى از متأخرين در ذكر نام روات، عادت متقدمين در ذكر نام كتاب شيخ خود در ابتداى روايت، وجود نسخهاى فراوان با اسنادى واحد، مسئله جواز يا عدم جواز اختصار در حديث، تقديم متن حديث بر اسناد آن و... پرداخته شده است.<ref>همان، ص320 - 348</ref> |
ویرایش