۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
يكى از دلايل شهرت و اعتبار تفسير كبير، تأثير آن بر تفاسير بعدى است. برخى از مفسرانى كه از محتواى تفسير كبير و روش آن استفاده كرده يا تأثير پذيرفتهاند، عبارتند از: نيشابورى در غرائب القرآن، بيضاوى در انوار التنزيل، [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]] در روح المعانى، قاسمى در محاسن التأويل، طباطبائى در الميزان و | يكى از دلايل شهرت و اعتبار تفسير كبير، تأثير آن بر تفاسير بعدى است. برخى از مفسرانى كه از محتواى تفسير كبير و روش آن استفاده كرده يا تأثير پذيرفتهاند، عبارتند از: نيشابورى در غرائب القرآن، بيضاوى در انوار التنزيل، [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]] در روح المعانى، قاسمى در محاسن التأويل، طباطبائى در الميزان و سيد[[رضا، محمد رشید|محمد رشيد رضا]] در المنار.<ref>ايازى، ص655؛ عبدالحميد، ص169-191</ref> | ||
رشيدرضا كه عالمى سلفى و پيرو ابن تيميّه است، در المنار از شيوۀ استدلال و محتواى تفسير كبير بسيار استفاده كرده و طنطاوى نيز در الجواهر، قرآن را به همان شيوۀ [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] تفسير كرده است.<ref>عبدالحميد، ص182-188؛ [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، ج 1، مقدمۀ حلبى، ص37</ref> | رشيدرضا كه عالمى سلفى و پيرو ابن تيميّه است، در المنار از شيوۀ استدلال و محتواى تفسير كبير بسيار استفاده كرده و طنطاوى نيز در الجواهر، قرآن را به همان شيوۀ [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] تفسير كرده است.<ref>عبدالحميد، ص182-188؛ [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، ج 1، مقدمۀ حلبى، ص37</ref> | ||
خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مسلم آل جعفر، مناهج المفسرين، [بىجا]: دار الكتب للطباعة و النشر، 1980؛ [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، الدرر الكامنة في اعيان المائة الثامنة، چاپ محمد | مسلم آل جعفر، مناهج المفسرين، [بىجا]: دار الكتب للطباعة و النشر، 1980؛ [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، الدرر الكامنة في اعيان المائة الثامنة، چاپ محمد سيدجاد الحق، قاهره 1966/1385؛ همو، لسان الميزان، حيدرآباد دكن 1329-1331، چاپ افست بيروت 1971/1390؛ [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلّكان]]؛ ابن قاضى شهبه، طبقات الشافعية، چاپ حافظ عبدالعليم خان، حيدر آباد دكن 1398- 1978/1400 - 1980؛ عبدالرحمان بن اسماعيل ابوشامه، تراجم رجال القرنين السادس و السابع، المعروف بالذيل على الروضتين، چاپ محمد زاهد بن حسن كوثرى و عزت عطار حسينى، بيروت 1974؛ محمد ابوشهبه، الاسرائيليات و الموضوعات في كتب التفسير، بيروت 1992/1413؛ محمد اقبال لاهورى، كليات اشعار فارسى مولانا اقبال لاهورى، با مقدمه و شرح احوال و تفسير كامل احمد سروش، تهران[؟1343 ش]؛ محمد على ايازى، المفسرون: حياتهم و منهجهم، تهران 1414؛ حسين بركة الشامى، تهذيب التفسير الكبير، لندن 1998/1418؛ حاجى خليفه؛ ضياءالدين حدايق شيرازى، فهرست كتابخانۀ مدرسۀ عالى سپهسالار، تهران 1315-1318؛ [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]]، سير بىسلوك، تهران 1370ش؛ محمد بن على داوودى، طبقات المفسرين، بيروت 1983/1403؛ محمدحسین ذهبى، التفسير و المفسرون، بيروت 1987/1407؛ عبدالوهاب بن على سبک ى، طبقات الشافعية الكبرى، چاپ محمود محمد طناحى و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره 1964-1976؛ عبدالرحمان بن ابىبكر سيوطى، الاتقان في علوم القرآن، چاپ محمد ابوالفضل ابراهيم، [قاهره 1967]، چاپ افست قم 1363ش؛ «شناسايى برخى از تفاسير عامه»، حوزه، سال 5،ش 4(مهر و آبان 1367)؛ نوراللّه بن شريفالدين شوشترى، مجالس المؤمنين، تهران 1354ش؛ [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]؛ محمدحسين طباطبائى، قرآن در اسلام از ديدگاه تشيع، قم 1374ش؛ همو، الميزان في تفسير القرآن، بيروت 1390-1971/1394-1974؛ محسن عبدالحميد، الرازى مفسرا، بغداد 1974/1394؛ على محمدحسن عمارى، ال[[فخر رازی، محمد بن عمر|امام فخرالدين رازى]]: حياته و آثاره، قاهره 1969/1388؛ محمد بن عمر [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، التفسير الكبير، قاهره[بىتا.]، چاپ افست تهران [بىتا.]؛ همان: تفسير كبير (مفاتيح الغيب)، ترجمۀ [[حلبی، علی اصغر|على اصغر حلبى]]، تهران 1371 ش-؛ مرتضى كريمىنيا، كتابشناسى مطالعات قرآنى به زبانهاى اروپايى: 1700-1995، تهران 1380 ش؛ ماهر مهدى هلال، فخرالدين الرازى بلاغيا، بغداد 1977/1397؛ | ||
Rashid Ahmad Jullandri,"Abu al-Qasim al-Qushairi as a | Rashid Ahmad Jullandri,"Abu al-Qasim al-Qushairi as a |
ویرایش