۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
پيرامون معرفى كتاب در منابع موجود، چيزى يافت نشد، حتى نسخۀ حاضر كه چاپ سوم است و با مقدمۀ تحقيقى طبع گرديده است، چيزى پيرامون كتاب از منابع ننوشته است. لكن در اين نسخه تقريظى از فيلسوف شهيد مفسر كبير عارف بىنظير علامه آيتاللّه [[طباطبایی، محمدحسین| | پيرامون معرفى كتاب در منابع موجود، چيزى يافت نشد، حتى نسخۀ حاضر كه چاپ سوم است و با مقدمۀ تحقيقى طبع گرديده است، چيزى پيرامون كتاب از منابع ننوشته است. لكن در اين نسخه تقريظى از فيلسوف شهيد مفسر كبير عارف بىنظير علامه آيتاللّه [[طباطبایی، محمدحسین|سيدمحمدحسین طباطبايى]] به چاپ رسيده است كه در آن به معرفى سبک اخلاقى مؤلف و ستايش كتاب پرداخته است، كه به اختصار ترجمۀ آن چنين است: | ||
«پس اين چند سطرى است كه پيرامون كتاب «أعمال السنة» تأليف علم حجت آيت مرحوم حاج ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى مىنگارم، و نمىخواهم اين كتاب گرانقدر را ستايش كنم و يا مؤلف بزرگوار آنرا مدح و ثنا كنم، چون اين كتاب درياى پر گوهرى است كه قابل سنجش نمىباشد و مؤلف او عالم بلند مرتبهاى است كه به توصيف در نيايد. | «پس اين چند سطرى است كه پيرامون كتاب «أعمال السنة» تأليف علم حجت آيت مرحوم حاج ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى مىنگارم، و نمىخواهم اين كتاب گرانقدر را ستايش كنم و يا مؤلف بزرگوار آنرا مدح و ثنا كنم، چون اين كتاب درياى پر گوهرى است كه قابل سنجش نمىباشد و مؤلف او عالم بلند مرتبهاى است كه به توصيف در نيايد. | ||
خط ۲۰۱: | خط ۲۰۱: | ||
حاج [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در ذيل دعاى عديله در مفاتيح مىفرمايد: «و اما اين كه اين دعا [عديله] مأثور است يا از منشئات علماء است...محدث ناقد بصير...مولانا الحاج [[نوری، حسین بن محمدتقی|ميرزا حسين نورى]] نوّر اللّه مرقده فرموده: و أمّا دعاء العديلة المعروفة فهو من مؤلّفات بعض أهل العلم ليس بمأثور و لا موجود في كتب حملة الأحاديث و نقّادها.»<ref>همان مأخذ، ص156 و 157</ref> | حاج [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در ذيل دعاى عديله در مفاتيح مىفرمايد: «و اما اين كه اين دعا [عديله] مأثور است يا از منشئات علماء است...محدث ناقد بصير...مولانا الحاج [[نوری، حسین بن محمدتقی|ميرزا حسين نورى]] نوّر اللّه مرقده فرموده: و أمّا دعاء العديلة المعروفة فهو من مؤلّفات بعض أهل العلم ليس بمأثور و لا موجود في كتب حملة الأحاديث و نقّادها.»<ref>همان مأخذ، ص156 و 157</ref> | ||
در ميان دانشمندانى كه داراى اين رتبۀ علمى و مقام عملى بودهاند، نام دو تن مىدرخشد، از پيشينيان [[شریفالرضی، محمد بن حسین| | در ميان دانشمندانى كه داراى اين رتبۀ علمى و مقام عملى بودهاند، نام دو تن مىدرخشد، از پيشينيان [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]]الدين أبو القاسم على بن موسى بن جعفر بن طاوس (قده) متوفى سنه 664 يا 668 ق مؤلف كتاب شريف [[إقبال الأعمال (طبع قديم)|إقبال الأعمال]] و از معاصرين ميرزا جواد ملكى تبريزى است، مؤلف مذكور در اين زمينه در كتاب المراقبات سنگ تمام گذاشته است، و ادعيه و مناجات گوناگونى در جاى جاى كتاب به يادگار گذاشته است. | ||
در برخى با حق تعالى مناجات مىكند و در آن از قرآن و ادعيۀ مأثور اقتباس مىكند مانند ص289 و 290 و بعضى با معصومين مناجات مىكند، بويژه با امام عصر عجل الله تعالى فرجه، كه در آنها نيز از آيات و ادعيه اقتباس نموده است مانند ص288 و 289 و 290. | در برخى با حق تعالى مناجات مىكند و در آن از قرآن و ادعيۀ مأثور اقتباس مىكند مانند ص289 و 290 و بعضى با معصومين مناجات مىكند، بويژه با امام عصر عجل الله تعالى فرجه، كه در آنها نيز از آيات و ادعيه اقتباس نموده است مانند ص288 و 289 و 290. | ||
دربارۀ اصل انشاى دعا و مناجات در آخر المراقبات مىفرمايد: | دربارۀ اصل انشاى دعا و مناجات در آخر المراقبات مىفرمايد: «سيدما قدوۀ اهل علم و عمل طاوس اهل مراقبه و استاد ايشان و مروّج اين علم و عامل آن در كتاب اقبال، اصول مراقبات اعمال سال را به بهترين وجه ممكن نوشته است، كه در اين معنا بىنظير است، و از اين كتاب معلوم مىشود كه او در تحرير اين كتاب نيز به تكميل مراقبت الهى مشغول بوده است، و به همين خاطر در آخر كتاب اقبال دعا و مناجاتى انشاء نموده است....»<ref>المراقبات، ص438</ref> | ||
سپس برخى از عبارات مناجات | سپس برخى از عبارات مناجات سيدرا بيان مىكند و بعد خود مؤلف از روى تواضع و فروتنى اظهار عجز از انشاى دعا و مناجات مىكند و ليكن در خاتمه مناجات خود با حق تعالى را بيان مىنمايد. | ||
از ويژگىهاى ديگر المراقبات اين است كه در آن، مطالب علمى، فقهى، تاريخى، تفسيرى، عرفانى و شرع دعا وجود دارد كه به آدرس برخى اشاره مىشود. | از ويژگىهاى ديگر المراقبات اين است كه در آن، مطالب علمى، فقهى، تاريخى، تفسيرى، عرفانى و شرع دعا وجود دارد كه به آدرس برخى اشاره مىشود. | ||
خط ۲۳۲: | خط ۲۳۲: | ||
چاپ دوم: در بيروت سال 1403 ه ق. | چاپ دوم: در بيروت سال 1403 ه ق. | ||
اين دو چاپ هر دو در بيروت به طبع رسيده است. و براى اولين بار در ايران با تحقيق و تنقيح و تصحيح و استخراج مصادر احاديث و ضبط اختلاف نسخه در پاورقى، توسط | اين دو چاپ هر دو در بيروت به طبع رسيده است. و براى اولين بار در ايران با تحقيق و تنقيح و تصحيح و استخراج مصادر احاديث و ضبط اختلاف نسخه در پاورقى، توسط سيدعبدالكريم محمد موسوى، در ذيحجۀ 1416 ق - موسسۀ دار الاعتصام - با تقريظ علامۀ طباطبايى و زندگىنامۀ مؤلف به زيور طبع رسيده است. كه در واقع اين چاپ، چاپ سوم به حساب مىآيد. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
خط ۲۴۲: | خط ۲۴۲: | ||
# شرح منازل السائرين، عفيفالدين التلمسانى، قم، انتشارات بيدار، الطبعة الاولى في إيران، 1413ق و 1371 ش. | # شرح منازل السائرين، عفيفالدين التلمسانى، قم، انتشارات بيدار، الطبعة الاولى في إيران، 1413ق و 1371 ش. | ||
# [[مفاتيح الجنان]]، حاج [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]]، مترجمين گروهى از علماء حوزۀ مشهد، چاپ نهم، مشهد، انتشارات هاتف مشهد، بهار 1376. | # [[مفاتيح الجنان]]، حاج [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]]، مترجمين گروهى از علماء حوزۀ مشهد، چاپ نهم، مشهد، انتشارات هاتف مشهد، بهار 1376. | ||
# المراقبات، الميرزا جواد آغا الملكي التبريزي، تحقيق | # المراقبات، الميرزا جواد آغا الملكي التبريزي، تحقيق سيدعبدالكريم محمد الموسوي، الطبعة الأولى في إيران، دار الاعتصام للطباعة و النشر، ذي الحجة 1416 ق. | ||
ویرایش