۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
'''الوجوه و النظائر لألفاظ كتاب الله العزيز'''، اثرى است منسوب به ابوعبدالله حسين بن محمد دامغانى (متوفى 478ق1085/م)، با تحقيق محمدحسن ابوالعزم زفيتى، پيرامون وجوه و نظاير در قرآن كه به زبان عربى و در قرن پنجم هجرى نوشته شده است. | '''الوجوه و النظائر لألفاظ كتاب الله العزيز'''، اثرى است منسوب به ابوعبدالله حسين بن محمد دامغانى (متوفى 478ق1085/م)، با تحقيق محمدحسن ابوالعزم زفيتى، پيرامون وجوه و نظاير در قرآن كه به زبان عربى و در قرن پنجم هجرى نوشته شده است. | ||
اين كتاب به اسامى متعددى ناميده شده است و نسخ گوناگونى از آن نيز در كتابخانههاى دنيا موجود مىباشد. كارل بروكلمان معتقد است كه امام دامغانى صاحب دو كتاب به نامهاى «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر» و «الوجوه و النظائر» مىباشد. خيرالدين زركلى نام اين كتاب را «الزوائد و النظائر في غريب القرآن» دانسته و عمر رضا كحاله «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر». اسماعيل بغدادى نيز آن را «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر» و «الوجوه و النظائر» معرفى كرده و [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و | اين كتاب به اسامى متعددى ناميده شده است و نسخ گوناگونى از آن نيز در كتابخانههاى دنيا موجود مىباشد. كارل بروكلمان معتقد است كه امام دامغانى صاحب دو كتاب به نامهاى «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر» و «الوجوه و النظائر» مىباشد. خيرالدين زركلى نام اين كتاب را «الزوائد و النظائر في غريب القرآن» دانسته و عمر رضا كحاله «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر». اسماعيل بغدادى نيز آن را «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر» و «الوجوه و النظائر» معرفى كرده و [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و سيدمحمد مرتضى زبيدى آن را «الوجوه و النظائر» خواندهاند.<ref>مقدمه محقق، ص15-16</ref> | ||
نويسنده دليل تأليف كتاب خود را تأمل در «وجوه القرآن» مقاتل بن سليمان و نواقص و فروگذارى از بعض وجوه قرآن دانسته است.<ref>مقدمه نويسنده، ج1، ص3</ref> | نويسنده دليل تأليف كتاب خود را تأمل در «وجوه القرآن» مقاتل بن سليمان و نواقص و فروگذارى از بعض وجوه قرآن دانسته است.<ref>مقدمه نويسنده، ج1، ص3</ref> | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
از اين اثر، نسخ متعددى در دست مىباشد كه در هركدام، اسم خاصى براى كتاب ذكر شده است به شرح زير: در نسخه اول، مكتوب 467ق، «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر»؛ در نسخه دوم، مكتوب 1067ق، «الوجوه و النظائر»؛ در نسخه سوم، مكتوب 1154ق، «الوجوه و النظائر لألفاظ كتاب الله العزيز»؛ در نسخه چهارم، مكتوب 1189ق، «الوجوه و النظائر لألفاظ كتاب الله العزيز و معانيها»؛ در نسخه پنجم، مكتوب 1275ق، «الوجوه و النظائر» و در نسخه ششم، مكتوب 1275، «الوجوه و النظائر في غريب القرآن و عجائبه». | از اين اثر، نسخ متعددى در دست مىباشد كه در هركدام، اسم خاصى براى كتاب ذكر شده است به شرح زير: در نسخه اول، مكتوب 467ق، «الزوائد و النظائر و فوائد البصائر»؛ در نسخه دوم، مكتوب 1067ق، «الوجوه و النظائر»؛ در نسخه سوم، مكتوب 1154ق، «الوجوه و النظائر لألفاظ كتاب الله العزيز»؛ در نسخه چهارم، مكتوب 1189ق، «الوجوه و النظائر لألفاظ كتاب الله العزيز و معانيها»؛ در نسخه پنجم، مكتوب 1275ق، «الوجوه و النظائر» و در نسخه ششم، مكتوب 1275، «الوجوه و النظائر في غريب القرآن و عجائبه». | ||
اين كتاب، توسط آقاى كريم عزيزى نقش، تحت عنوان «قاموس قرآن»، به فارسى ترجمه شده است. در اين اثر، مترجم از متن مورد اصلاح و تنقيح عبدالعزيز | اين كتاب، توسط آقاى كريم عزيزى نقش، تحت عنوان «قاموس قرآن»، به فارسى ترجمه شده است. در اين اثر، مترجم از متن مورد اصلاح و تنقيح عبدالعزيز سيدالأهل، از علماى معاصر لبنان به سال 1389ق، استفاده نموده است. اصلاحاتى كه توسط عبدالعزيز سيدالأهل صورت گرفته، شامل اين امور است: حذف واژههاى تكرارى، اشاره به آرا و نظريات برخى از مفسران در پاورقى، بازگرداندن واژهها به اصل و ريشه آنها. مترجم نيز بر وجوه ذكرشده از ديگر كتب وجوه و النظاير، مواردى را بر آن افزوده است. در مجموع، 535 كلمه قرآنى (از مجموع 642 مورد)، وجوه آن ترجمه شده است كه كاستى 107 مورد ديگر نتيجه اصلاح و تنقيح مصحح مىباشد. | ||
فهرست مطالب هر جلد، در انتهاى همان و فهرست «آيات»، «لغات»، «اعلام»، «امم، قبايل و طوايف»، «شهرها و مواضع»، «غزوات» و «ايام» مذكور در متن، بههمراه فهرست مصادر و منابع مورد استفاده محقق، در انتهاى جلد دوم آمده است. | فهرست مطالب هر جلد، در انتهاى همان و فهرست «آيات»، «لغات»، «اعلام»، «امم، قبايل و طوايف»، «شهرها و مواضع»، «غزوات» و «ايام» مذكور در متن، بههمراه فهرست مصادر و منابع مورد استفاده محقق، در انتهاى جلد دوم آمده است. |
ویرایش