۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
#شيخ محمود بن مرتضى آشتيانى (متوفاى 1401 ه)، از بزرگان فقه و از مراجع تهران و از متخصصين فلسفه در عصر خود، كه داراى تأليفات فقهى متعددى نيز مىباشد. | #شيخ محمود بن مرتضى آشتيانى (متوفاى 1401 ه)، از بزرگان فقه و از مراجع تهران و از متخصصين فلسفه در عصر خود، كه داراى تأليفات فقهى متعددى نيز مىباشد. | ||
#يكى ديگر از اين بزرگان شيخ مهدى آشتيانى (متوفاى 1372 ه) برادر زاده و داماد شيخ محمدحسن آشتيانى و ملقب به ميرزاى كوچك، از مبرزترين فلاسفۀ شيعه و عرفاى اماميه و از بزرگان خاندان آشتيانى در تهران مىباشد. اگر چه او در فقه و اصول از فضلا و صاحب نظران بود اما فقط به تدريس فلسفه اشتغال داشت. | #يكى ديگر از اين بزرگان شيخ مهدى آشتيانى (متوفاى 1372 ه) برادر زاده و داماد شيخ محمدحسن آشتيانى و ملقب به ميرزاى كوچك، از مبرزترين فلاسفۀ شيعه و عرفاى اماميه و از بزرگان خاندان آشتيانى در تهران مىباشد. اگر چه او در فقه و اصول از فضلا و صاحب نظران بود اما فقط به تدريس فلسفه اشتغال داشت. | ||
#:از شاگردان او مىتوان ميرزا ابوالحسن [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، [[مطهری، مرتضی|آیتالله مطهرى]] و [[آشتیانی، جلالالدین| | #:از شاگردان او مىتوان ميرزا ابوالحسن [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، [[مطهری، مرتضی|آیتالله مطهرى]] و [[آشتیانی، جلالالدین|سيدجلال الدين آشتيانى]] را نام برد كه نشان از عظمت علمى ايشان مىدهد. او داراى تأليفات بسيارى نيز مىباشد. | ||
#[[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] (متوفاى 1395 ه) چهارمين و كوچكترين فرزند ميرزا محمدحسن آشتيانى، از فقهاى مشهور در زمان ناصر الدين شاه و مظفر الدين شاه مىباشد. او از پنج مرجع زمان خود اجازۀ اجتهاد داشت كه عبارتند از: | #[[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] (متوفاى 1395 ه) چهارمين و كوچكترين فرزند ميرزا محمدحسن آشتيانى، از فقهاى مشهور در زمان ناصر الدين شاه و مظفر الدين شاه مىباشد. او از پنج مرجع زمان خود اجازۀ اجتهاد داشت كه عبارتند از: | ||
#:[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء الدين عراقى]]، ميرزا حسن نائينى، آیتالله حائرى، [[اصفهانی، ابوالحسن| | #:[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء الدين عراقى]]، ميرزا حسن نائينى، آیتالله حائرى، [[اصفهانی، ابوالحسن|سيدابوالحسن اصفهانى]] و [[بروجردی، حسین|آیتالله حاج آقا حسين بروجردى]]. | ||
#:آنچنان كه در مقدمۀ چهارده رسالۀ فارسى (تأليف آشتيانى) نقل شده، حدود 62 کتاب و رساله و تعليقه از او باقى مانده، كه 27 کتاب و رسالۀ آن چاپ شده و بقيۀ آثار آن دانشمند بزرگ هنوز به چاپ نرسيده است. | #:آنچنان كه در مقدمۀ چهارده رسالۀ فارسى (تأليف آشتيانى) نقل شده، حدود 62 کتاب و رساله و تعليقه از او باقى مانده، كه 27 کتاب و رسالۀ آن چاپ شده و بقيۀ آثار آن دانشمند بزرگ هنوز به چاپ نرسيده است. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
اجداد ميرزاى آشتيانى از اديبان بودند و پدر او شيخ جعفر از علماى اعلام زمان خود بود. | اجداد ميرزاى آشتيانى از اديبان بودند و پدر او شيخ جعفر از علماى اعلام زمان خود بود. | ||
سه ساله بود كه پدرش را از دست داد و هنگامى كه به سن نوجوانى | سه ساله بود كه پدرش را از دست داد و هنگامى كه به سن نوجوانى رسيدمادرش برای او يك معلم قرآن و يك معلم خط گرفت. هنگامى كه اين دو معلم با هم مباحثه مىكردند، ميرزاى آشتيانى از مباحثۀ آنها لذت مىبرد و به تدريج اشتياق به تحصيل علوم دينى در او ايجاد شد و در سن سيزده سالگى به بروجرد، كه در آن زمان از قطبهاى علمى به شمار مىرفت، هجرت كرد. | ||
در آن زمان ملا اسد الله بروجردى كه از علماى بزرگ عصر بود رياست حوزۀ علميّۀ بروجرد را به عهده داشت. | در آن زمان ملا اسد الله بروجردى كه از علماى بزرگ عصر بود رياست حوزۀ علميّۀ بروجرد را به عهده داشت. | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
ميرزاى آشتيانى بعد از مدتى به نجف اشرف مسافرت كرد. در راه دچار گزيدگى شده و بيمارى سختى گرفت. هنگامى كه به نجف اشرف | ميرزاى آشتيانى بعد از مدتى به نجف اشرف مسافرت كرد. در راه دچار گزيدگى شده و بيمارى سختى گرفت. هنگامى كه به نجف اشرف رسيدحرم مطهر [[امام على(ع)|حضرت امير عليهالسلام]] را كه ديد به حضرت متوسل شده و شفا پيدا كرد. | ||
ميرزاى آشتيانى در اوايل كه در درس [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] شركت مىكرد به علت كمى سنش خجالت كشيده و چهرهاش را مىپوشاند، اما پس از مدتى با تكيه بر هوش و نبوغى كه داشت مطالب استادش را بخوبى درك كرده و شروع كرد به سؤال كردن در درس و به مرور مورد توجه [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم]] قرار گرفت، به حدى كه شيخ روزى از منبر پايين آمده و از نام و شهرش سؤال كرد. او به تدريج از خواص شيخ شد، تا جايى كه مقرِر بحثهاى شيخ گرديد. | ميرزاى آشتيانى در اوايل كه در درس [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] شركت مىكرد به علت كمى سنش خجالت كشيده و چهرهاش را مىپوشاند، اما پس از مدتى با تكيه بر هوش و نبوغى كه داشت مطالب استادش را بخوبى درك كرده و شروع كرد به سؤال كردن در درس و به مرور مورد توجه [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم]] قرار گرفت، به حدى كه شيخ روزى از منبر پايين آمده و از نام و شهرش سؤال كرد. او به تدريج از خواص شيخ شد، تا جايى كه مقرِر بحثهاى شيخ گرديد. | ||
خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
از جمله شاگردان محضر پر فيض ميرزاى آشتيانى: | از جمله شاگردان محضر پر فيض ميرزاى آشتيانى: | ||
# | # سيدحسين بن سيدمحمود قمى، داراى کتابهايى كه عموماًمباحث اقتصادى فقه را بررسى مىكند. | ||
# ملا عبدالرسول نورى مازندرانى | # ملا عبدالرسول نورى مازندرانى | ||
# شيخ فضل الله صادقى آشتيانى | # شيخ فضل الله صادقى آشتيانى | ||
خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
# شيخ عيسى لواسانى (درگذشت 1364 هجرى) | # شيخ عيسى لواسانى (درگذشت 1364 هجرى) | ||
# شيخ فياض الدين زنجانى (درگذشت 1360 هجرى) | # شيخ فياض الدين زنجانى (درگذشت 1360 هجرى) | ||
# | # سيدمحمد بن محمدتقى بن عبدالمطلب حسينى تنكابنى | ||
# ملا عبدالرسول فيروزكوهى معروف به نورى | # ملا عبدالرسول فيروزكوهى معروف به نورى | ||
# شيخ محمود لواسانى | # شيخ محمود لواسانى | ||
خط ۱۲۵: | خط ۱۲۵: | ||
# شيخ مسيح بن قاسم طالقانى | # شيخ مسيح بن قاسم طالقانى | ||
بين شاگردان او، | بين شاگردان او، سيدمحمد تنكابنى، ملا عبدالرسول نورى و شيخ مسيح بن قاسم طالقانى داراى تأليفات متعددى مىباشند. | ||
==تأليفات== | ==تأليفات== |
ویرایش