۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
استرآبادی، محمدامین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد'
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد امين استرآبادى''' از علماى مشهور امامى در اوايل قرن يازدهم است. او از بنيان‌گذاران گرايش اخبارى مى‌باشد. از اوايل زندگى استرآبادى اطلاع دقيقى در دست نيست؛ همين قدر مى‌دانيم كه او در جوانى مدتى در شيراز زندگى كرده و مدت چهارسال نزد شاه تقى‌الدين محمد نسابه دانش آموخته و از علوم عقلى بهره جسته است. وى سپس به نجف رفته و از محضر اساتيدى چون شيخ حسن [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]] و [[موسوی عاملی، محمد بن علی| | '''محمد امين استرآبادى''' از علماى مشهور امامى در اوايل قرن يازدهم است. او از بنيان‌گذاران گرايش اخبارى مى‌باشد. از اوايل زندگى استرآبادى اطلاع دقيقى در دست نيست؛ همين قدر مى‌دانيم كه او در جوانى مدتى در شيراز زندگى كرده و مدت چهارسال نزد شاه تقى‌الدين محمد نسابه دانش آموخته و از علوم عقلى بهره جسته است. وى سپس به نجف رفته و از محضر اساتيدى چون شيخ حسن [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]] و [[موسوی عاملی، محمد بن علی|سيدمحمد عاملى]] (اولين استاد خود) به آموختن علوم نقلى همچون حديث و رجال پرداخته است. از ديگر اساتيد او مى‌توان به ابواسحاق (ابن مفلح فرزند محقق مسيى) اشاره كرد. | ||
ميرزا محمد امين استرآبادى اخبارى و محمد بن حسن بن [[شهيد ثانى]] در مكه مكرمه از شاگردان او به شمار مى‌روند. | ميرزا محمد امين استرآبادى اخبارى و محمد بن حسن بن [[شهيد ثانى]] در مكه مكرمه از شاگردان او به شمار مى‌روند. | ||
علامه نورى صاحب [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]] مى‌نویسد: ميرزا محمد فرزند | علامه نورى صاحب [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]] مى‌نویسد: ميرزا محمد فرزند سيدعلى از دودمان ائمه اطهار(ع) بوده و منهج الرجال او خيلى مورد توجه [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] قرار گرفت و تحقيقات رجالى خود را بر پايه کتاب ميرزاى مذكور استوار نمود. صاحب روضات در جلد هفتم صفحه 367 شرحى مفصل از ميرزا محمد اخبارى متوفاى اوايل قرن سيزدهم معاصر با [[طباطبایی، محمد بن علی|سيدمحمد مجاهد]] را نيز متذكر است. اين ميرزا محمد متجاوز از هشتاد جلد کتاب تأليف نموده است. | ||
گویا ايشان در زمان اقامت دوم خود در شيراز به مكه مسافرت كرده و مدتى آنجا بوده است. او همچنين مدتى در مكه، نزد آخرين استادش [[استرآبادی، محمد بن علی|ميرزا محمد استرآبادى]]، فقه و حديث و رجال آموخت. وى شاگردان معروفى را تربيت كرد و در سال 1036ق به گفته على خان مدنى درگذشت و در كنار قبور ابوطالب و عبدالمطلب به خاک سپرده شد. | گویا ايشان در زمان اقامت دوم خود در شيراز به مكه مسافرت كرده و مدتى آنجا بوده است. او همچنين مدتى در مكه، نزد آخرين استادش [[استرآبادی، محمد بن علی|ميرزا محمد استرآبادى]]، فقه و حديث و رجال آموخت. وى شاگردان معروفى را تربيت كرد و در سال 1036ق به گفته على خان مدنى درگذشت و در كنار قبور ابوطالب و عبدالمطلب به خاک سپرده شد. | ||