۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الأخلاق الإسلامية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'براى' به 'برای'
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
اين هر دو، از نقائصند و شخص را منفور افراد قرار مى‌دهند و او را از كمال ساقط مى‌كنند و به مرحله دنائت و پستى مى‌رسانند؛ اگرچه، قذارت و آلودگى معنوى، پست‌كننده‌تر و ساقطكننده‌تر است. وى اشاره مى‌كند كه بعضى بين اين دو تفاوت قائل شده‌اند و گفته‌اند آلودگى ظاهرى، با چشم ديده مى‌شود، لذا صاحب آن، سريع‌تر جلوى آن را مى‌گيرد و از آن خلاصى مى‌يابد، اما باطنى، جز با تجربه كشف نمى‌شود. | اين هر دو، از نقائصند و شخص را منفور افراد قرار مى‌دهند و او را از كمال ساقط مى‌كنند و به مرحله دنائت و پستى مى‌رسانند؛ اگرچه، قذارت و آلودگى معنوى، پست‌كننده‌تر و ساقطكننده‌تر است. وى اشاره مى‌كند كه بعضى بين اين دو تفاوت قائل شده‌اند و گفته‌اند آلودگى ظاهرى، با چشم ديده مى‌شود، لذا صاحب آن، سريع‌تر جلوى آن را مى‌گيرد و از آن خلاصى مى‌يابد، اما باطنى، جز با تجربه كشف نمى‌شود. | ||
ايشان در همين فصل اول، به انواع طهارت مثل طهارت چشم، جسم، دهان و دندان و... مى‌پردازد؛ مثلاًدر باب طهارت چشم بيان مى‌دارد كه يكى از صفات حميده انسان، طهارت چشم است از خيانت و اين پاكى با اجتناب از محرمات الهى، حاصل مى‌گردد، همچنين با اجتناب و اعراض از اموال مردم و آنچه كه در دست مردم است، لذا خداوند متعال، رسول مكرم اسلام را از اين رذيله نهى فرموده و در سوره طه آيه 131 مى‌فرمايد: «چشمت را به آنچه كه به آنها داديم نينداز كه آنچه كه به آنها داديم، بهجت و شادى | ايشان در همين فصل اول، به انواع طهارت مثل طهارت چشم، جسم، دهان و دندان و... مى‌پردازد؛ مثلاًدر باب طهارت چشم بيان مى‌دارد كه يكى از صفات حميده انسان، طهارت چشم است از خيانت و اين پاكى با اجتناب از محرمات الهى، حاصل مى‌گردد، همچنين با اجتناب و اعراض از اموال مردم و آنچه كه در دست مردم است، لذا خداوند متعال، رسول مكرم اسلام را از اين رذيله نهى فرموده و در سوره طه آيه 131 مى‌فرمايد: «چشمت را به آنچه كه به آنها داديم نينداز كه آنچه كه به آنها داديم، بهجت و شادى برای زندگى دنياست». | ||
در ذيل اين آيه به تفسير آن و ذكر مثال‌هايى مى‌پردازد و احاديثى را در توضيح آن ذكر مى‌نمايد. | در ذيل اين آيه به تفسير آن و ذكر مثال‌هايى مى‌پردازد و احاديثى را در توضيح آن ذكر مى‌نمايد. | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
در ادامه اين فصل، به مباحثى پيرامون نظافت جسم، دندان، نظافت لباس و... اشاره مى‌كند. | در ادامه اين فصل، به مباحثى پيرامون نظافت جسم، دندان، نظافت لباس و... اشاره مى‌كند. | ||
فصل دوم به امور عبادى، مثل نماز و معراج بودن آن | فصل دوم به امور عبادى، مثل نماز و معراج بودن آن برای مؤمن مربوط مى‌شود. در اين فصل بيان مى‌شود كه يكى از اهداف مهم تشريع نماز، تطهير قلب و تهذيب نفس و يادآورى فضيلت‌ها و اجتناب از رذائل است. | ||
مؤلف، اشاره مى‌كند كه اين نماز همچنين، تذكر به نعمت‌هاى خالق است؛ پروردگار عالميان كه به دست او ملكوت هر چيزى است. هركه به اين امر توجه داشته باشد و هر روز در نمازهايش تكرار كند، بدون شك از كدورات خلاصى خواهد يافت و به راه راست هدايت شده است و از فحشا و منكر به دور خواهد ماند، لذا خداند در قرآن مى‌فرمايد: «ان الصلاة تنهى عن الفحشاء و المنكر». | مؤلف، اشاره مى‌كند كه اين نماز همچنين، تذكر به نعمت‌هاى خالق است؛ پروردگار عالميان كه به دست او ملكوت هر چيزى است. هركه به اين امر توجه داشته باشد و هر روز در نمازهايش تكرار كند، بدون شك از كدورات خلاصى خواهد يافت و به راه راست هدايت شده است و از فحشا و منكر به دور خواهد ماند، لذا خداند در قرآن مى‌فرمايد: «ان الصلاة تنهى عن الفحشاء و المنكر». | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
از اكبار نفس سخن گفته و بيان مى‌دارد كه اين رذيله‌اى است كه انسان از آن طريق، خويش را بزرگ مى‌پندارد و اين بهترين دليل بر كوچك بودن نفس او و ضعف روحى شخص مى‌باشد. در ادامه اين فصل به فضيلت علم و رذيلت جهل اشاره مى‌كند. | از اكبار نفس سخن گفته و بيان مى‌دارد كه اين رذيله‌اى است كه انسان از آن طريق، خويش را بزرگ مى‌پندارد و اين بهترين دليل بر كوچك بودن نفس او و ضعف روحى شخص مى‌باشد. در ادامه اين فصل به فضيلت علم و رذيلت جهل اشاره مى‌كند. | ||
فصل چهارم، درباره ارتباط افراد جامعه و اخلاق عائله و خانواده سخن مى‌گويد. در اين راستا از رابطه پدر و فرزند و اهميت آن و آيات و رواياتى كه در اهتمام به اين امر وارد شده، مى‌پردازد. همچنين از رابطه زوجين و اينكه اين دو، لباس | فصل چهارم، درباره ارتباط افراد جامعه و اخلاق عائله و خانواده سخن مى‌گويد. در اين راستا از رابطه پدر و فرزند و اهميت آن و آيات و رواياتى كه در اهتمام به اين امر وارد شده، مى‌پردازد. همچنين از رابطه زوجين و اينكه اين دو، لباس برای يكديگرند، سخن مى‌گويد. وى محبت به زنان و علاقه به آنها را طبق احاديث ائمه، از ايمان دانسته و از پيامبر(ص) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] احاديثى را در اين مضمون ذكر مى‌كند، مانند: «هركس به ما بيشتر علاقه داشته باشد، به زنان بيشتر علاقه خواهد داشت» يا «دوست داشتن زنان از اخلاق انبياست» يا «هر زمان، بنده، محبتش به زنان بيشتر گردد، ايمان او زياد مى‌شود». | ||
در آخر اين فصل هم در زمينه رابطه با ارحام و فضائل صله رحم، احاديثى را ياد مى‌كند. | در آخر اين فصل هم در زمينه رابطه با ارحام و فضائل صله رحم، احاديثى را ياد مى‌كند. | ||